Hufters verslikken zich in het succes van de SP

De SP zou bij verkiezingen nu de grootste partij van het land worden. Maar een fatsoenlijke partij aan de macht, dat mág helemaal niet van de Nieuwe Hufters. Stel je voor, we moeten eerlijk delen? Steeds meer hufters roeren zich daarom in de eigen media om de SP kapot te maken, meent Hufter Hunter.

Bij GeenStijl, bijvoorbeeld, waar Bert Brussen een lang ‘ironisch’ stuk tegen de SP-schrijft, vol hyperbolen over wat er allemaal naar de verdoemenis gaat met de SP aan de macht.

Of Bas Paternotte, die op hetzelfde podium tussen neus en lippen door zegt: “Laten we hopen dat de SP nooit regeringsverantwoordelijkhied krijgt. Tenzij u 80 procent belasting wilt betalen, that is.”  En ook Roelof Bouwman van HP/deTijd doet een duit in het zakje. Die concludeert: “Verslik u niet.”

En geeft vervolgens een lijst voorbeelden van maatregelen die voor rechts Nederland wellicht even slikken zijn, maar waarvan ik zelf persoonlijk niet erg schrok. En húp, Bert Brussen er weer overheen, met een stuk naar aanleiding van de column van Bouwman:

“vandaag lees ik (…) dat de werkelijkheid van het SP-universum nog vele malen erger is dan ik ooit in een GS-topic kan persifleren. Leest u even mee en huiver: terwijl er geen geld is vanwege de crisis wil de SP zo’n beetje alles gratis maken, van musea tot ov-kaarten voor MBO’ers, van gratis parkeren voor gehandicapten, tot experimenten met gratis OV (…).”

Om vervolgens te concluderen:

“Een kind kan nog zien dat ons land binnen een half jaar failliet is en zal veranderen in een bureaucratische chaos als de SP dit programma ooit zal uitvoeren.”

Zo heeft dit incestueuze clubje elkaar naschrijvende hufters de cirkel weer rond: De SP is niks omdat Bert er grappen over maakt, Bas dramatiseert, Roelof selectief citeert en Bert daar weer over schreeuwt. Dat noemt zich journalisten… Wie de moeite neemt even bij de SP zelf te kijken en het zeer helder geschreven SP-programma (PDF) door te lezen, ontdekt dat de hufters wel érg selectief zijn gaan shoppen. Er staan veel méér, vaak prima maatregelen in, voor een evenwichtig beleid dat zeker niet leidt tot het faillissement van Nederland. Dat hoeft u niet van mij aan te nemen. Gelooft u maar in de rekenkunde van het Centraal Planbureau. Die vinden het SP-programma en de financiële verantwoording daarvan wél realistisch.

Sterker, de SP zorgt voor flink betere koopkracht voor de gemiddelde burger. Er staan bovendien in het programma heel wat maatregelen die de gemiddelde burger zeker aan zullen spreken.

• De SP wil geen bonussen bij banken die staatsteun krijgen. Er komt een bankenheffing om de veroorzakers van de huidige crisis te laten bijdragen (1 miljard euro per jaar!) aan het herstel van de overheidsfinanciën.
• De SP wil de hypotheekrenteaftrek garanderen tot 350.000 euro en de overdrachtsbelasting op termijn halveren, om de huizenmarkt vlot te trekken.
• Kleine ondernemers kunnen bij de SP rekenen op een lastenverlichting van 2,8 miljard.
• De SP verbetert de sociale zekerheid. Hogere inkomens betalen over alles wat ze boven de 150.000 euro verdienen het toptarief van 65% (400 miljoen euro voor de staat). Tegelijk verlaagt de SP de lasten voor mensen met lagere inkomens.
• Er komt een instituut voor klokkenluiders, waar iedere burger die misstanden meldt goede begeleiding en financiële ondersteuning en rechtsbescherming krijgt.
• Internet behoort voor ieder mens toegankelijk te zijn. Het is een taak van de overheid om dat te bevorderen. Internetproviders mogen zich niet inlaten met het verkeer van hun internetgebruikers, net zoals posten telefoniebedrijven zich niet mogen inlaten met de brieven of telefoongesprekken van hun klanten.
• De werkloosheid daalt als gevolg van de SP-plannen die bovendien “goed tot zeer goed” zijn voor het milieu.

Kortom, een Bert Brussen die concludeert: “Als de mensen die nu (soms terecht) zo tegen de PVV zijn vanwege Wilders’ onmogelijke voorstellen tegen “de islam” zich ook eens laten horen tegen deze net zo knettergekke voorstellen van de SP om Nederland mijlendiep het eeuwige faillissement in te trappen dan zou dat al een hoop schelen.” misleidt welbewust zijn lezers vanuit een diepgewortelde rancune tegenover alles wat linkser en fatsoenlijker is dan hij.