Gevaarlijke taal

Uit haar partijprogramma blijkt dat de PVV zichzelf als politieke partij niet serieus neemt. Vraag is dan: waarom zou de kiezer dat wel doen? In Engeland klagen vreemdelingen na de Brexit-stemming dat hen verteld wordt dat ze naar huis moeten. Stemmingen, standpunten en teksten hebben sociale betekenis. Ook in ons land wordt geklaagd over een zekere verharding in de verhoudingen tussen oude en nieuwe landgenoten. In dit licht is het programmatische A-viertje van de PVV van betekenis. Je kunt er om lachen, of je neus op halen. Maar voor een potentieel grote partij en zijn standpunten is dat niet slim. Je kunt beter respectvol analyseren wat er gebeurt. Volgens een eerdere tekst op Sargasso zoekt Wilders een politiek isolement. Misschien is dat zo. De vraag is dan of het erg is. De politieke inhoud van het A-viertje betekent iets. Maar wat precies?

Foto: Keith Bacongco (cc)

Duterte praat met rebellen

NIEUWS - De nieuwe president van de Filippijnen voert niet alleen een oorlog tegen drugs. Hij heeft ook de vredesonderhandelingen met communistische rebellen hervat.

Crimefighter Rodrigo Duterte (71) won in mei de presidentsverkiezingen vooral dankzij de steun van het armste deel van de Filippijnse bevolking voor zijn aanpak van de drugshandel die het land al jarenlang ontwricht. Sinds Duterte’s aankondiging van een onverbiddelijke oorlog tegen de drugs zijn al 1900 moorden op druggebruikers en drugshandelaren geteld. Die melden zich nu uit vrees voor schietgrage politie en doodseskaders vrijwillig bij inmiddels overvolle gevangenissen. Duterte maakte begin deze maand de namen openbaar  van ruim 150 politici, rechters, militairen en politie-officieren die betrokken zijn bij drugshandel. Hij heeft beloningen uitgeloofd voor het ontmaskeren van corrupte politiechefs.

Duterte breekt ook met het beleid van zijn voorgangers door de onderhandelingen met de communistische rebellen van het Nationaal Democratisch Front (NDFP) weer op gang te brengen. In Oslo hebben besprekingen van regeringsvertegenwoordigers met het NDFP vorige week geleid tot overeenstemming over verdere onderhandelingen die moeten leiden tot een vredesregeling. Aan de besprekingen wordt deelgenomen door in Nederland verblijvende Filippijnse ballingen waaronder Luis Jalandoni, de voorzitter van het NDFP en zijn adviseur professor José Maria Sison. In een gezamenlijke verklaring hernieuwden beide partijen allereerst oude overeenkomsten uit de jaren negentig die achtereenvolgende Filippijnse regeringen sindsdien hadden genegeerd. Een lastig punt daarbij was dat een lijst met namen van mensen die een veiligheidsgarantie hadden gekregen niet kon worden hersteld omdat gegevens verloren zijn gegaan toen de Nederlandse politie op verzoek van de Filippijnen in 2007 een inval deed bij een van de ballingen in Utrecht. Het NDFP krijgt drie maanden de tijd de lijst te herstellen. Daarnaast binden beide partijen zich aan een staakt-het-vuren en wordt er gewerkt aan de vrijlating van politieke gevangenen. Daarvoor zal het parlement eerst nog toestemming moeten geven.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

SG-café maandag 29-08-2016

Dit is het Sargasso-café van maandag 29-08-2016. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Welkom in het Gemeentemuseum Den Haag

ACHTERGROND - Als ik in het Gemeentemuseum in Den Haag kom, begin (of eindig) ik mijn bezoek meestal in de hal op de eerste verdieping. Overigens weet ik pas sinds kort dat dat de ‘Erezaal’ wordt genoemd. Ik ga dan een minuut of tien, vijftien op één van de donkergebeitste banken zitten en kijk uit over de vide met de trappen. Daar word ik heel erg rustig van. Musea zijn voor mij nooit alleen maar het tentoongestelde, maar ook het gebouw en wat dat uitstraalt. Dat Haagse museum bezit zo’n uitstraling in overvloed.

Dat begint al als ik op een mooie zonnige dag met de tram over de Stadhouderslaan aan kom rijden… Nu ik dit schrijf, realiseer ik me dat ik het Gemeentemuseum  zo goed als altijd in de zomer heb bezocht. Gek, eigenlijk… Er zijn ook musea waar ik graag in de late herfst kom, als de meeste bladeren van de bomen zijn. Het Catharijneconvent in Utrecht bijvoorbeeld. Of in de winter: Boymans in Rotterdam. Bij andere doet dat er dan weer helemaal niet toe.

GMHal01

Gele bakstenen

Maar ik zat dus in de tram. Die gele bakstenen in die lage rechthoeken, weerspiegeld in de vijvers, stralen een soort rustige vrolijkheid uit, waar ik helemaal blij van word. En dan stap ik uit, steek de laan over en loop door die magnifieke glazen gang naar het donkere gat van de entree. Als Museumpashouder ben ik dikwijls zó langs de kassa, ook als het druk is, en dan geef je je jas en tas nog ouderwets af bij de garderobe. Waar je dan plastic plaatjes met een nummer erop krijgt van die echte Haagse types. Jong of oud, auto- of allochtoon, ze hebben altijd een soort vriendelijke eigenheid. En dat geldt, tenminste als ik er loop, ook voor de suppoosten. Ik heb er altijd wel een apart praatje mee. En dat is al erg lang zo.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Fiscaal klimaat

Het komische nieuws van de dag bereikte de lezers van het Financieele Dagblad vanochtend al vroeg. “Silicon Valley waarschuwt Nederland om fiscaal klimaat”, kopte de krant. Enkele van de meest winstgevende bedrijven ter wereld zijn bang dat belastingontduiking via Nederland moeilijker wordt nu dergelijke praktijken internationaal steeds meer onder vuur komen te liggen. Vingertje: dat kost banen!

Ik weet dat het allemaal legaal is en zo, maar multinationals die monkelen over de erosie van dubieuze belastingdeals komen bij mij toch altijd een beetje over als Tony Soprano die zich beklaagt dat politie-onderzoek slecht is voor de werkgelegenheid in de afvalindustrie van New Jersey. Het is wel waar, maar de grondslag van die banen gaat er niet vanzelf door deugen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

https://youtu.be/Sdtq_314Nl4

Closing Time | Forever Young?

De eeuwige jeugd, wie droomt daar niet van? Maar zou het eeuwige leven echt wel zo’n zegen zijn? Meer dan één zanger vroeg zich dat af (ik denk natuurlijk aan Freddy Mercury en de soundtrack die hij met Queen schreef voor die B-film over een onsterfelijke buitenaardse ziel verstopt in het lichaam van een Schotse Highlander).

Hartwig Schierbaum, artiestennaam ‘Marian Gold’ – de zanger van Alphaville, dat hierboven wordt gecovered – is er in ieder geval niet jonger op geworden. Als pafferige zestiger, de grijze haren verscholen onder een dikke laag zwarte verf, hijst hij zich nog altijd op podia om zijn beste keelklanken ten gehore te brengen.

Foto: Andrea Maier - Zomergasten 2016, VPRO

Recensie Zomergasten | Andrea Maier

RECENSIE - Zomergasten met Andrea Maier begon met een serie korte fragmenten waarmee de hoogleraar gerontologie (de wetenschap die zich met ouderdom bezighoudt) aan ons werd voorgesteld. We zagen Maier voor een huisje staan. Een oud huisje. Ze zei dat het huisje mankementen had en hier en daar verzakt was, maar dat dit z’n eigen schoonheid had.

De schoonheid van het ouder worden, kwam tijdens de rest van de avond niet aan de orde. Ook niet toen we net een fragment uit ‘69: liefde, seks, senior’ hadden gezien, waarin een ouder echtpaar vertelt hoe hun seksleven door de ouderdom is veranderd en dat inmiddels de handen en de mond belangrijker zijn dan de geslachtsdelen. Het was een ontroerend fragment dat een mooie aanleiding had kunnen zijn om het ook even te hebben over de manier waarop aftakeling juist voor verdieping kan zorgen. Maar Maier liet het fragment zien om te kunnen praten over het taboe van seks op oudere leeftijd, waar zij in haar tijd als arts vaak tegenaan liep. Op zich prima, maar het toonde ook aan wat ik deze avond miste: de meeste fragmenten waren een aanleiding om een beroepsmatig puntje te maken, niet omdat het indruk op haar had gemaakt. En dat leverde een vrij eentonig avondje op.

SG-café zondag 28-08-2016

Dit is het Sargasso-café van zondag 28-08-2016. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.

Closing Time | O Death

Youtube biedt allerlei artiesten de kans om buiten traditionele platenmaatschappijen en radiozenders om hun kunsten te vertonen en een publiek te verwerven.

Zoals singer-songwriter Lauren O’Connell, die weer regelmatig samenwerkt met Nataly Dawn van Pomplamoose; ook zo’n getalenteerd Youtubebandje.

Hier geeft ze een meeslepende en bij vlagen huiveringwekkende weergave van de traditional ‘O Death’, die bekend werd in de uitvoering van de onlangs overleden Ralph Stanley, door de film ‘O Brother where art thou?’ van de gebroeders Coen. Die Stanley is in ieder geval stokoud geworden.

Vorige Volgende