Onlangs verscheen een dikke stapel, rapporten over de resultaten van vele jaren investeren in techniek. Ik probeerde een rode draad te vinden in de Kamerbrief en de bijbehorende stukken, maar dat valt niet mee. Het meest veelzeggend zijn dan toch de grafieken uit een mooi rapport van het Platform Bèta Techniek. In een heldere indeling van "kiezen, leren en werken voor techniek", worden de trends zichtbaar. Gevoelsmatig laat de helft van de grafieken een stijgende lijn zien en de helft een dalende lijn. De Kamerbrief zegt dan ook zuinigjes dat er veel bereikt is, maar dat blijvende aandacht nodig is.
Mocht het bij u nou zonnig zijn op deze middag, dan past de lome reggae van Keida (uit Kingston, dus the real stuff) daar uitstekend bij. Zoniet, dan heeft u pech gehad. In augustus komt ze naar Europa en als u toevallig een festival runt, kunt u haar nog boeken.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Al vanaf mei barst het van de straattheaterfetivals. Nu de zomervakantie is aangebroken is de kans wat kleiner dat het straattheater in regenbuien verzuipt. Dan zie je ineens ook theaterlieden, die normaal gesproken alleen binnen acteren, ook op straat, in parken en op pleinen aan het werk.
De echte straattheaterlui zijn natuurlijk de kunstenaars die niets anders doen. Of zijn dat kitschenaars? Makkelijk vermaak op braderieën, kermissen en buitenfestivals die de boel opleuken met acrobaten, jongleurs, clowns en grappige muzikanten.
Niks makkelijk. Straattheater is keihard werk. Alleen de voorbereiding al is pittig klussen. De aandacht van een slenterend publiek zien te vangen is zo mogelijk nog harder werken.
Veel straatthester is spektakel. Daar zit naar mijn smaak veel geschreeuw en weinig wol onder. Toch ben ik nog aardig wat straatheater tegengekomen dat me van begin tot eind kon boeien. Maar ik zou op straat wel eens verrast willen worden door een act die niet alleen boeit maar de toekijkende meute ook compleet stil doet vallen.
Krist Doo Straattheater met Ût Hunebed.
Parade van het 6e internationale straatthaterfestival in Sint-Petersburg.
Mr. Pejo’s Wandering Dolls met The Last bastion.
Teatro Pavana.
Natural Theatre Company met Umbrella Surprise.
katholieken (groen) en protestanten (oranje)
COLUMN - Tijdens mijn studententijd – eer Deetman minister van onderwijs was – vertrok mijn docent Oud Egyptisch naar Zwitserland omdat hij daar een betere baan kon vinden. De faculteit theologie waar hij werkte, begon ook toen al te bezuinigen en vond een vak dat toekomstige theologen iets bijbracht over de wereld waarin de bijbel was ontstaan van minder belang dan andere vakken. Na een paar jaar kwam hij terug naar Nederland voor familiebezoek en sprak onze club studenten Oud Egyptisch weer eens met hem af. We vroegen hem hoe dat nou was, zo’n referendumdemocratie. ‘O,’ sprak hij niet zonder ironie, ‘geweldig: er verandert nooit meer wat.’
remain (blauw) en exit (rood)
Destijds was een referendumdemocratie nog iets uitheems en de Zwitsers een soort aapjes waar we naar konden kijken om te zien wat 400 jaar democratie aldaar ons gebracht had. De koekkoeksklok dus. Nu blijken ook de Britten toegetreden te zijn tot de hogere primaten. En we kijken er geamuseerd naar, maar niet zozeer omdat ze iets doms met een referendum gedaan hebben. De Nederlanders deden dat immers óók, maar die brachten zichzelf tenminste geen schade toe. Zo ken ik Nederlanders weer. Bij de Britten daarentegen kun je met gemak spreken van een ronduit suicidale actie. De Schettino’s hebben het schip – zo begrijp ik althans – inmiddels alweer verlaten.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Dit is het Sargasso-café van zaterdag 09-07-2016. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Cassius is een Frans duo, dat elektronische muziek maakt. Daar heb je er meer van in dat land (zoals Daft Punk en Air, waarvoor de heren Cassius remixen vervaardigden). Maar daar gaat het nu niet om.
Het gaat om het clipje, dat niet hierboven aanklikbaar is, omdat het op een eigen, interactieve site staat. U kunt klikken om de hoofdrolspelers te wisselen, terwijl de muziek doorspeelt.
“You have to wonder why Western governments are supporting him [Haftar] if he’s not going directly after ISIL. If you’re going to have political reconciliation in the country, you’re going to have to bring these groups [that Haftar is targeting] in.”
Khalifa Haftar was een van de generaals die hielp bij het omverwerpen van het Khadaffi-regime in Libië. Nu heeft hij zijn eigen militie, die vecht tegen IS (en tegen alle andere milities). Haftar heeft herhaaldelijk om westerse steun gevraagd, maar de buitenwacht steunt formeel de regering in Tripoli, die door Haftar niet erkend wordt. Volgens journalist Karim el Bar krijgt Haftar stiekem wel degelijk steun. Dat zou blijken uit onderschepte berichten van de luchtverkeersleiding.
Dit is het Sargasso-café van vrijdag 08-07-2016. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Hoe vaak kom je op Youtube een Bulgaars-Laotiaanse zangeres tegen? Alexandra Thidavanh Bounxouei heet ze, de absolute prinses van de Pop Lao. Haar ouders ontmoetten elkaar op het conservatorium in Sofia. Naast zingen en diverse instrumenten bespelen acteert Alexandra, studeert ze in Japan en haalt ze geld op voor zielige kinderen.
Vanuit Zuidoost-Aziatisch perspectief, waar zoete kweelmuziek de boventoon voert, is bovenstaand nummer bovendien behoorlijk progressief. Dat het in onze oren nogal glad geproduceerde r&b is, mag de pret niet drukken.
Gefeli! …
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.