Zuid Afrika is sinds de omwenteling begin jaren negentig hard bezig om de armoede onder de zwarte meerderheid te bestrijden. Van bovenaf wordt bijvoorbeeld afgedwongen dat bij het aannemen van personeel er minimaal een bepaald percentage uit niet-blanken moet bestaan. Niet alle ondernemers zijn hier gelukkig mee, maar het zet wel wat in gang. Een ander speerpunt van het anti-armoede beleid zou de landhervorming zijn. De blanke boeren hebben het grootste deel van de landbouwgronden in handen. Deze zouden stapsgewijs herverdeeld moeten worden. De bedoeling in 2000 was om in 2014 dertig procent van het land opnieuw te hebben toegewezen. Tot nu toe is slechts 4 procent herverdeeld. Mbeki was op dit punt voorzichtig geworden. Van het herverdeelde land bleek maar 30 procent productief te zijn. Maar incoming man Zuma wil hier toch weer vaart mee maken.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Iedere twee weken publiceert Sargasso een kort filmpje uit de serie Niet in het Nieuws van Lokaalmondiaal. Lokaalmondiaal informeert mensen over wereldse onderwerpen en wil bewustwording creëren over internationale samenwerking en begrip voor andere culturen bevorderen.
Johannesburg – Niet alleen in Zuid-Afrika, ook bij ons komt het steeds vaker voor: geweld op scholen. Zuid-Afrika en Nederland slaan de handen ineen om samen te werken aan geweldloos onderwijs.
Het was op het eerste gezicht raar om te zien dat leerlingen op vrijdag een roze shirt en een blauwe spijkerbroek aanhadden. Raar omdat ze normaal in een uniform naar school gaan. Een week eerder was een zes jaar oud meisje verkracht en vermoord. De kleding waarin zij voor het laatst werd gezien was een roze shirt en een blauwe spijkerbroek. En dus trokken leerlingen door het hele land op de dag van haar begrafenis dezelfde kleur kleding aan. Voor een dag mochten kinderen in Zuid-Afrika zonder uniform naar school en konden ze zo hun medeleven betuigen aan de familie van het meisje.
Geweld is in Zuid-Afrika van alledag, ook op scholen. Bijna elke leerling heeft wel een vriendje of een vriendinnetje dat slachtoffer is geworden van geweld. Victoria van 14 vertelt: ‘Tijdens de lunchpauzes blijf ik in de klas, alleen op deze manier kan ik het geweld ontvluchten’.
Jacob Zuma lijkt de definitief de strijd om het leiderschap van het ANC gewonnen te hebben. President Thabo Mbeki trad af, zes maanden voor het verstrijken van zijn ambtstermijn. Een afsplitsing van de Mbeki-getrouwen in het ANC dreigt nu. Dat zou een zegen zijn voor de Zuid-Afrikaanse democratie.
Ten eerste is Jacob Zuma een politicus van twijfelachtig allooi. Hij heeft al voor de rechter gestaan op beschuldiging van zowel verkrachting als corruptie. Hij is in beide gevallen vrijgesproken, maar een ideale kandidaat voor het presidentschap is hij zeker niet.
Dat iemand als Zuma zo ver kan komen, wijst erop dat de democratie in Zuid-Afrika niet optimaal functioneert. Het ANC is al sinds de opheffing van de apartheid aan de macht en heeft nog steeds een tweederde meerderheid in het parlement. Dan is het niet zo gek dat de werkelijke beslissingen over wie de macht heeft verschuiven van de algemene verkiezingen naar duister gekonkel binnen het partijapparaat. Soortgelijke ongezonde situaties kennen we ook uit Wallonië en Japan.
Als de Mbeki-tak zich wil afsplitsen, dan moeten ze het alleen wel snel doen, want de verkiezingen zijn al over zes maanden. Gezien de hoeveelheid ervaring en het netwerk waarover ze beschikken zou dat net genoeg moeten zijn om een alternatief voor het ANC op te zetten.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“… recipe for civil war” (The Herald Online)
Thabo Mbeki treedt onder druk af als leider van het ANC en ook als president van Zuid Afrika. Daarmee begint de wisseling van de wacht. De oude garde van Mandela moet plaats maken voor de hardere lijn van de nieuwe lichting. En dat betekent veel onzekerheid in het nog fragiele nieuwe Zuid Afrika.
Een schrijnend verhaal in het Straatmagazine van deze maand (link helaas niet beschikbaar). De grensafscheiding tussen Zuid-Afrika en Mozambique wordt gevormd door een hek, dat onder hoogspanning staat, dit om arme migranten uit Mozambique dan wel af te schrikken, dan wel te electrocuteren. Er is echter een lacune in de verdediging, en dat is het Krugerpark, genoemd naar de oude Boerenpresident Paul Kruger, in Nederland vroeger liefkozend ´Oom Paul´. Duizenden asielzoekers uit Mozambique besluiten daarom om te voet door dit wildpark te trekken, en worden daar in grote getale opgegeten door leeuwen en luipaarden.
Nu bemerkte ik in mijn reactie hierop iets vreemds. Toen ik hoorde over het hek onder hoogspanning liepen de rillingen me over de rug, en voelde ik me verontwaardigd: hoe kunnen mensen elkaar dit aandoen? Maar toen ik las over de mensenetende leeuwen en luipaarden voelde ik bijna het tegenovergestelde. Het had zowaar iets poëtisch. De mens is een relatieve nieuwkomer, en de leeuwen en luipaarden wensen hun plek bovenaan de voedselketen niet zomaar af te staan. Van de migranten krijgen ze de smaak te pakken, en binnenkort stappen ze wellicht over op parkwachters, en rijke westerse toeristen.
Van mij mogen ze, en ik zeg dat niet omdat ik van dieren houdt, of haat voel jegens de mensheid. Ik ben geen vegetariër, ik ben niet tegen de jacht, en ik vind de Partij voor de Dieren een wat merkwaardig fenomeen. Het gaat hier om een basisprincipe. Geweld tussen soortgenoten is afkeurenswaardig, maar geweld tussen mensen en dieren maakt deel uit van de natuurlijke orde.
Winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede in 1984 Desmond Tutu wil dat de internationale gemeenschap ingrijpt in Zimbabwe, desnoods met geweld. Dat zegt de Zuidafrikaanse aartsbisschop in een interview met de BBC. Hij vindt dat de staatshoofden in de Afrikaanse Unie Mugabe niet moeten erkennen als de legitieme president van Zimbabwe. In de afgelopen dagen zijn tientallen oppositieleden vermoord, Zuid-Afrika verwacht de komende dagen 200.000 vluchtelingen uit Zimbabwe. De Verenigde Staten hebben na de ondemocratisch verlopen verkiezingen al sancties aangekondigd echter de Afrikaanse Unie twijfelt nog.
Maar hoe zou dat ingrijpen van de internationale gemeenschap er uit kunnen zien? Een VN-vredesmacht wordt pas toegelaten als de Zimbabwaanse autoriteiten instemmen (zie: Bosnië doormodderscenario): dat gebeurt dus nooit. Dan maar er full force in met een internationale troepenmacht onder leiding van het Zuidafrikaanse leger, of is dat gezien de lessen in Irak toch niet zo slim? Of moet de oude dictator via een sneaky geheime dienst actie worden omgelegd? Zou het bewapenen van de oppositiepartij MDC de gewenste regime change brengen, of stort dit het land alleen maar in een bloedige burgeroorlog? Vragen waarop voorlopig nog geen antwoord is. Wacht eens, zouden die 3000 Angolese soldaten nog in Zimbabwe zitten?
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Het is weer eens wat anders dan je pitbull bij 35 °C in de auto laten zitten.
De Zuid-Afrikaanse gebedsgenezer Dr Mbuso Makhathini laat twee pythons als bewakers in zijn auto rondkruipen terwijl hij zijn patiënten bezoekt,
klikken voor de volledige afbeelding en het verhaal.