Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Elektriciteit uit turbulentie
“Als we slechts 0,1% van de energie aanwezig in de oceanen kunnen ‘vangen’ dan is er genoeg energie voor 15 miljard mensen” (DailyTelegraph), dit beweert Michael Bernitsas: professor nautische architectuur aan de universiteit van Michigan. Nu is de term ‘energie aanwezig in de oceanen’ niet bepaald specifiek geformuleerd, maar gezien zijn uitvinding doelt Bernitas waarschijnlijk op de energie van zeestromen. Zijn onderzoeksteam heeft een methode gevonden om energie te winnen uit de turbulentie die ontstaat als water langs een object stroomt. Het grote voordeel is dat het kan worden toegepast bij lage stroomsnelheden van minder dan 2 knopen, terwijl (getijden)turbines pas functioneren bij stroomsnelheden hóger dan 5 a 6 knopen. Een begrijpelijke uitleg vind u hier. Het mondiale energievraagstuk is dus (alweer?) opgelost?
De methode VIVACE: Vortex Induced Vibrations for Aquatic Clean Energy maakt gebruik van vortex wervelingen die ontstaan achter objecten in een stroming van lucht of water. Deze vortex wervelingen laten de objecten trillen wat uiteindelijk kan leiden tot schade aan boorplatformen, brugpilaren of zelfs het instorten van een volledige brug. Maar met een beetje goede wil kan je van vortex wervelingen ook iets moois van maken: elektriciteit. Laat een object heen en weer trillen in een stroming en vang deze trilling op met veren. Met het VIVACE systeem op de zeebodem zou een gebied van 1,0 km bij 1,5 km genoeg elektriciteit opleveren voor 100.000 huishoudens.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Het internet ligt vooral op de zeebodem
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.