Roddel en achterklap is niet onze niche, maar Sargasso Nazorg voelt zich toch verplicht tot het schrijven van een vervolg op de 'Wikileaks RapeGate'. U weet wel: de ingetrokken beschuldiging van verkrachting aan het adres van de Wikileaks voorman Julian Assange. Het zou volgens sommigen het werk zijn van de CIA die de activistische Assange wil beschadigen. Kwalitietskrant The Mail on Sunday legde de hand op de politieverklaring van de twee vrouwen die Assange in Zweden zou hebben verkracht. Wat blijkt? De vrouwen waren vooral nijdig dat Wiki de Leaking hen zo achteloos 'afwerkte' en hij tijdens het voorspel vooral bezig was met twitteren en 'het lezen van artikelen over hemzelf'. De nerdy narcist, hoe herkenbaar. Verder was er sprake van een schrijnend gebrek aan passie, een gescheurd condoom en angst voor zwangerschappen en andere seksueel overdraagbare aandoeningen. Dat alles resulteerde in een aangifte. Uit de politieverklaring blijkt ook dat Assange uit privacy overwegingen geen treinkaartjes koopt met zijn credit card. Maar wel weer met de-eerste-de-beste groupie die zich bij zijn lezing in een bevallig roze jurkje op de eerste rij positioneert het bed induikt. Assange heeft een 20 jarige zoon die, ondanks dat hij hem al jaren niet heeft gezien, de gang van zaken uit de politieverklaring bevestigt als zijnde 'typisch zijn vader'. Naast de twee verhalen van (1) een wrede verkrachter en die van (2) een erin geluisde activist, blijkt er dus nog een derde verhaal (3) dat van mensen met verwachtingen, driften, angsten en teleurstellingen. Welke gelooft u?
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Wikileaks voorman Julian Assange wordt door de Zweedse autoriteiten gezocht voor verkrachting en mishandeling (BBC / Expressen.se). Details zijn nog niet naar buiten gebracht en Assange wordt nog gezocht. Op Twitter reageert de organisatie dat ze al eerder werden gewaarschuwd voor ‘dirty tricks’ en dat dit dus de eerste is. Wikileaks kreeg de laatste tijd harde kritiek maar ook lof voor het publiceren van duizenden geheime documenten over de oorlog in Afghanistan. Het Pentagon voerde de druk op Wikileaks op om te stoppen met het openbaren van geheime documenten die de Amerikaanse strijdkrachten en haar partners in gevaar brengen. Assange verbleef de laatste dagen in Stockholm voor een lezing maar is nog niet in handen van de politie. Het is voor Assange te hopen dat het hem nu lukt om op Wikileaks-achtige wijze volledige transparantie over zijn privé-leven te geven die hem vrijpleiten van deze (valse?) beschuldigingen die overigens ook nog wat toelichting en bewijs behoeven. Update: arrestatiebevel ingetrokken.
Snoeiharde kritiek op Wikileaks en nu eens niet van het Pentagon, nee Reporters without Borders noemt in een open brief aan Wikileaks-voorman Julian Assange de actie om 92 duizend geheime documenten over de oorlog in Afghanistan ‘zomaar’ het internet op te slingeren uitermate onverantwoordelijk. Reporters without Borders is een organisatie die het opneemt voor journalisten en bloggers die waar ook ter wereld door overheden en machthebbers worden vervolgd, die weten waarover ze praten. Volgens Reporters without Borders brengt Wikileaks niet alleen het leven van de Afghanen die samenwerken met de coalitietroepen in gevaar maar ondermijnt ze ook nog eens de positie van journalisten. Wikileaks ontloopt haar journalistieke verantwoordelijkheid door informatie niet vooraf te filteren/selecteren, maar wenst wel (als een echt journalistiek medium) haar bronnen te kunnen beschermen? Uiteindelijk zullen de onzorgvuldige acties van Wikileaks leiden tot inperking van de vrijheden op het internet en meer tipgevers en journalisten zullen achter tralies belanden zo meent Reporters without Borders. Lees de open brief na de doorklik
Open brief aan Wikileaks-oprichter
Wiki de Leaking reageerde heel 2.0 via Twitter met een weinig professionele sneer “Reporters Sans Fact-checking Washington has issued some idiot statement, based on a bunch of quotes we never made.” en gaat, ondanks de waarschuwingen van het Pentagon, door met de voorbereidingen om nog eens duizenden documenten te openbaren.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Een Republikeins lid van het Amerikaanse Congres zei dat ze wat hem betreft de man die verantwoordelijk was voor het lekken van de 92.000 documenten over de oorlog in Afghanistan, mochten executeren.
Ik was op vakantie toen de Wikileaksbom barstte. Maar ik heb met stijgende verbazing de reacties van zowel de politiek als de pers (mn columnisten) gelezen toen ik terug was. Na een klein beetje aandacht voor het feit dat nu toch wel heel duidelijk gemaakt is dat we in Afghanistan een hopeloze oorlog voeren, ging het verder eigenlijk alleen nog maar over het moreel verwerpelijke gedrag van Wikileaks. Die hadden immers met het lekken van de documenten de levens van veel mensen in Afghanistan in gevaar gebracht.
Slechts af en toe werd dit punt in de totale afweging gegeven.
Want is het immers niet zo dat het lekken van de documenten eigenlijk alleen maar als logisch gevolg kan hebben dat de oorlog daar gestopt moet worden. En dat het eerder stoppen van de oorlog nog veel meer levens spaart van niet alleen de landen die hun handen daar vuil durven te maken, maar ook onder de Afghanen zelf.
En dat je dus bijna moreel verplicht bent om die documenten te lekken of te helpen bij het lekken? Zodat er eindelijk een eerlijke (democratische?) discussie gevoerd kan worden over de zin en onzin? En dat die discussie vooral uit de handen van de militairen getrokken moet worden, omdat die immers alleen maar met een hamer in de hand denken in termen van spijkers en dus helemaal geen belang hebben bij het geven van eerlijke informatie, onder het mom van beschermen van bronnen.
Ergens had ik de hoop dat de pers na het Irak debacle zijn lesje had geleerd en dus in Afghanistan zelf eerder echt was gaan graven. Maar nu een relatieve nieuwkomer nodig is om ons van echte informatie te voorzien en die vervolgens ook nog eens de zwarte piet krijgt toegespeeld, ben ik die hoop weer kwijt.
‘Basterds’.
Het MuurStraatJoernaal kiest de Afghaanse informanten als argument om Wikileaks’ ‘Afghagate’ te becommentariëren. Beetje raar om precies het bewijzen van het gigantische ‘ongewenste’ geweld tegen burgers te gaan verdedigen met het argument: ‘in gevaar brengen van burgers’.
Het gigantische dossier heeft ondertussen even grote proporties qua meningen aangenomen als er pagina’s zijn, en de consequenties lijken alvast nòg groter. Voor het eerst is een burgerjournalistiek medium er in geslaagd wat reguliere media niet meer kunnen of willen: het publiek informeren, ook als het regeringen niet bevalt. Het heeft een oorlog waarvan iedereen weet hoe absurd hij is in een schrijnend daglicht geplaatst – en van bewijzen voorzien. De pijnlijke rol van Pakistan in dezes is nu in kaart gebracht.
Wellicht heeft men al lang de nodige ‘bekentenissen’ en technieken van de soldaat die gelekt heeft verkregen, maar is het op de hoogste Amerikaanse niveau’s nu hard tegen hard omtrent wat nu te doen. Want deze zaak die alweer de uitzichtloosheid van het conflict illustreert komt sommigen uit de Obmama-administratie goed uit.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
In an email to supporters, Assange said WikiLeaks has the Garani video and “a lot of other material that exposes human rights abuses by the US government”.
WikiLeaks: het behoort tot de heel sommige dingen die de wereld een betere plek maken. Een fascinerende zet op het schaakbord der moraliteit: WikiLeaks gaan nu eerst de pers waarschuwen dat er een mogelijk zwaar beschamende video de wereld ingaat. Uiteraard moeten zij dat doen, en uiteraard heeft het Pentagon het weer over dat rare woord ‘insurgent’ waarmee je alles levend van een ander land kennelijk kan wegvegen, en schermen ze weer met hun ‘national security’ waarmee je blijkbaar altijd wegkomt. Troefkaart!
Julian Assange is betrokken bij Wikileaks, een site die informatie die beschikbaar is gemaakt door klokkenluiders openbaar maakt. Hij is al tijden erg kritisch op de media. Logisch, want Wikileaks bestaat bij de gratie van het falen van de main stream media. Volgens hem zijn de media gemakzuchtig en lui.
Hij pleit voor een wetenschappelijker journalistiek. In de wetenschap kan je geen paper publiceren zonder een uitgebreide en door iedereen te verifiëren bronnenlijst. Waarom niet dezelfde eisen stellen aan journalistieke publicaties?
Het klassieke – en valide – argument is altijd geweest dat er geen ruimte was en is in de krant. Je kan moeilijk onder elk krantenartikel een lijstje met bronnen, en indien nodig de complete tekst van de bron toevoegen. Maar sinds het internet mainstream is geworden, nu toch alweer een jaartje of tien, gaat dat argument niet meer op: dataverkeer en opslagruimte kosten zo goed als niets meer en zijn in grote hoeveelheden voorhanden.
Op dat vlak houdt niets de vooruitgang tegen, maar de journalistieke mores is nog niet aangepast aan dit nieuwe tijdperk. En of dat gaat gebeuren is nog maar de vraag. De oplages lopen terug en vooral de kranten zijn nog druk zoekende nieuwe inkomstenbronnen aan te boren, want de opbrengsten van het internet compenseren dit niet. Het laatste waar de kranten op zitten te wachten is dat het het schrijven van een stuk lastiger gaat worden en langer gaat duren.
Op 12 juli 2007 werden in Bagdad 12 burgers, waaronder een medewerker en een fotograaf van Reuters doodgeschoten door een Amerikaanse Apache helikopter. Vanwege de betrokkenheid van Reuters personeel werd dit een beetje nieuws en gaf het Pentagon een verklaring af over de toedracht van de gebeurtenissen. Er zouden 9 ‘opstandelingen’ en 2 burgers zijn omgekomen (de Reuters medewerkers). Daarmee leek de zaak afgedaan. Reuters probeerde nog een onderzoek te laten instellen naar de toedracht van de schietpartij maar dat werd door de Amerikaanse overheid niet toegestaan. Ook een formeel verzoek tot toegang tot de videobeelden van de Apache helikopter en de audio van de communicatie tussen de bemanning en grondtroepen werd geweigerd. Destijds was het een minuscuul radar blipje dat snel vergeten werd. Er waren al meer dan 100 journalisten omgekomen in Irak sinds maart 2003 en naar schatting zo’n 700.000 tot ruim 1.3 miljoen burgers (het Amerikaanse leger acht het niet nodig exact bij te houden hoeveel – ‘we don’t do bodycounts’).
Bijna drie jaar later kreeg de gebeurtenis alsnog wereldwijde bekendheid door het online vrijgeven van 38 minuten video gemaakt vanuit de Apache die op de bewuste dag had geschoten. De ingekorte versie op Youtube is inmiddels ruim 6 miljoen keer bekeken. Voor recente Balkenende stemmers hier de volledige 38 minuten versie. Allerlei ondersteunende informatie is te vinden op collateralmurder.com. Op Nederland 1 Mocht Rop Gonggrijp de video voor Jeroen Pauw (Witteman was ziek) komen toelichten. Pauw sloot het item af met de onsterfelijke woorden ‘tja, het blijft een mooi verhaal‘. Voormalig Stafchef Generaal Hans Couzy noemde een dag eerder de actie een oorlogsmidaad.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
