Amerikaanse feestdagen: eigen schuld dikke bult

Amerika is gewoon een geweldig land, meent de herintredende Sargassoblogger rc. In zijn nieuwe rubriek Notes from New Netherlands zal hij zijn liefde en ergenissen bezingen. Vandaag het tweede deel: waarom Nederland eigenlijk schuldig is aan het idiote consumptieve karakter van Amerikaanse feestdagen. De herfst in New York begint met de kleurvolle herfstgebladerte waarin de bossen van rood, geel tot groen glooien onder een helsblauwe lucht. De herfst kondigt ook het seizoen aan van de Amerikaanse feestdagen, Halloween, Thanksgiving en Kerstmis, terwijl de Atlantische orkanen zoals Sandy ons doen beseffen dat het leven kort is en de dood deel is van de cyclus van het leven. Het is het jaargetij waarin de angst voor de dood weer tot uitdrukking komt in allerlei vormen zoals in Halloween, en pas met de geboorte van Christus en Nieuwjaarsviering weer plaats maakt voor een gevoel van hoop en leven. Angst en hoop, dood en nieuw leven: Freud noemde het al de twee elementaire drijfveren van de menselijke psyche, en misschien heeft de herfst daarom ook iets literairs en innemends.

Foto: Steve Rhodes (cc)

De president en de inspiratie

ANALYSE - De volgende Amerikaanse president moet de wereld nieuwe inspiratie opleveren, maar met welke zal dat het beste lukken? Tom van Doormaal kan niet kiezen tussen Obama en Romney.

De presidentsverkiezingen in Amerika zijn theater: groot, spektakel, democratisch, ouderwets en primitief. Ik voel vooral verbazing. Als dit democratie is, dan toch wel een andere soort dan wij gewend zijn. Volgens de onlangs overleden Gore Vidal is Amerika een éénpartij-staat, namelijk die van het geld. Daar zit iets in, als je naar het belang van de campagnefondsen kijkt. Of naar het taboe van de inkomensverdeling, die ongelijker lijkt te zijn dan ooit.

Kijken naar de Amerikaanse politiek ontregelt. Ik geef een paar manieren van kijken.
De wereld

De president van de VS is nog steeds de machtigste aardbewoner. Hij is de baas in de Navo en opperbevelhebber van het sterkste leger ter wereld. De economie is nog steeds de grootste.

Obama had geen geluk met zijn voorganger George W. Bush. Hij erfde twee oorlogen (Irak, Afghanistan), een zelfuitgeroepen oorlog (War on Terror) en een economie in een diepe crisis. De oorlogen zijn te duur en met de democratie en de vrijheid in het Midden Oosten vlot het ook niet erg. De Syrische burgeroorlog en de spanning tussen Israël en Iran maken het gebied opnieuw tot een kruitvat. De euforie van de Arabisch Lente is voorbij.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Het is zwaar om verslaggever te zijn…

Verslaggevers hebben het maar zwaar. Terwijl alle Amerikanen aan de oostkust zich opsloten in huis om zich te beschermen tegen het natuurgeweld, moesten de vele verslaggevers naar buiten om de boel te verslaan. En dat ging niet altijd goed. CNN maakte een compilatie van alle journalisten die omwaaiden, spoelden of vielen.

Foto: Oliver Rich (cc)

Foto’s van Sandy’s geweld

FOTO - Hurricane Sandy heeft goed huisgehouden langs de oostkust van de Verenigde Staten. Zes miljoen huishoudens zitten zonder stroom. Voor de goede orde: dat is bijna net zoveel mensen als er in onze Randstad wonen.

Blijkbaar hadden een aantal mensen nog wel toegang tot het internet. Flickr staat vol met mooie foto’s van het natuurgeweld.

(Nog veel indrukwekkender zijn overigens de foto’s van de schade die Sandy de afgelopen dagen in de Cariben heeft aangericht.)

new york sandy - by Cristina Castejon-Riber (eigen collectie)

Schade in New York City. Foto: Cristina Castejon-Riber.

Hurricane Sandy, Oct.28-29, 2012 at the Outer Banks, NC.  Mostly Kitty Hawk and Kill Devil Hills - dedhed1950

Hurricane Sandy, Oct.28-29, 2012 at the Outer Banks, NC. Mostly Kitty Hawk and Kill Devil Hills. Foto: dedhed1950 (cc)

Waves crashing on Nantasket Beach in Hull, MA - Hurricane Sandy - Jeff Cutler

Waves crashing on Nantasket Beach in Hull, MA – Hurricane Sandy. Foto: Jeff Cutler (cc)

hurricane sandy - tony

hurricane sandy. Foto: tony (cc)

Jennette's Pier in Nags Head - Hurricane Sandy - County of Dare

Jennette’s Pier in Nags Head – Hurricane Sandy. Foto: County of Dare (cc)

NYC blackout - Dylan Hermelijn
Blackout in New York. Foto: Dylan Hermelijn

Hurricane Sandy, Oct.28-29, 2012 at the Outer Banks, NC.  Mostly Kitty Hawk and Kill Devil Hills - dedhed1950

Hurricane Sandy, Oct.28-29, 2012 at the Outer Banks, NC. Mostly Kitty Hawk and Kill Devil Hills. Foto: dedhed1950 (cc)

Hurricane Sandy: 10/29/2012 - ccho

Hurricane Sandy: 10/29/2012. Foto: ccho (cc)

East River promenade - Matt Kane

East River promenade. Foto: Matt Kane (cc)

 

Foto: Kristin Wolff (cc)

So goes Ohio, so goes the nation

COLUMN - Waarin de auteur het verkiezingsnieuws uit Ohio op de voet volgt. En onderwijl terugdenkt aan vier jaar geleden, toen zij daar woonde en studeerde.

Weinig mensen zullen warme gevoelens krijgen als ze aan de Amerikaanse staat Ohio denken. Ik ben een van die weinige mensen. Want in 2008 studeerde ik aan The Ohio State University (OSU) in de hoofdstad Columbus en was ik deel van het grote en enthousiaste OSU-for-Obama-team.

Kiezers registreren, canvassing, phone banking, de hele campus (die zo groot was dat het een eigen postcode had) vol posteren en stickeren, en op vrije momenten zoveel mogelijk studenten aanspreken om vooral op Obama te stemmen: het hoorde er allemaal bij om te zorgen dat hij verkozen zou worden. De situatie zal daar nu, vier jaar later, niet anders zijn.

Amerikaanser kan niet

De kranten en websites staan er immers vol mee: zowel Obama als Romney heeft Ohio nodig om te kunnen winnen. Slechts één presidentskandidaat heeft ooit de verkiezingen gewonnen zonder Ohio te dragen (Nixon won in 1960 Ohio, maar Kennedy werd president). Het is swing state numero uno. Dat weten beide kampen zelf heel goed: de kandidaten bezoeken de Buckeye state vaak. Heel vaak.

Obama dist Donald Trump

Waarom heeft Donald Trump toch zo’n hekel aan Barack Obama? De president geeft het antwoord: Donald verloor altijd van Barack tijdens het voetballen!

Foto: Talk Radio News Service (cc)

Romney mocht niet met zwarten omgaan

COLUMN - Hoe kijken Amerikanen in Nederland naar de presidentsverkiezingen aldaar? De komieken van Boom Chicago in Amsterdam werpen hun licht op Obama, Romney en alles daaromheen in een serie gastblogs. Vandaag in aflevering 2: Mitt Romney en zijn Mormoonse achtergrond.

Reading today’s news is tough for Obama supporters like me. Gallup polls have Romney ahead of Obama by two percentage points among likely voters.  Election Day is less than a month away and the idea of a Romney victory gives me the shivers.

So, I thought now is as good a time as any to bring up something about Mitt Romney that nobody is talking about; something that bothers me.

Mitt Romney is a Mormon.

Not just a Mormon, actually. He’s a Mormon Bishop. He baptized people. He hired priests. And, because he’s Mitt Romney, he probably fired them as well.

I don’t have anything against religion. I grew up in a religious family, and, to be honest, I rather enjoy going to church.

No, my beef isn’t with Religion. It’s with Mormons and their history with black people. Did you know that before 1978, Mormons weren’t supposed to “associate with black people”?

Foto: Lawrence Berkeley National Laboratory (cc)

Hoger onderwijs moet cloud afschermen

ACHTERGROND - Nederlandse hogescholen en universiteiten gaan steeds meer gebruik maken van cloudcomputing. Maar dat brengt ook risico’s met zich mee. 

Als de staatsveiligheid van de USA in het geding is, kan Washington meekijken in verzamelingen van gegevens in ons HBO en WO. Op zich geen nieuw feit, maar de overgang naar ‘cloudcomputing’ in het Hoger Onderwijs (HO) dwingt wel tot verdere doordenking. Het samenwerkingsverband voor netwerk- en ICT-diensten van het HO in Nederland, SURF, werkt daar nu aan.

Het Instituut voor Informatierecht (IViR) heeft daarom onderzoek gedaan naar de toegang van overheden tot data die zich in de cloud  bevinden. Hoofdconclusie daarvan is dat het voor het HO zaak is zicht te krijgen en te houden op de condities waaronder justitie en veiligheidsdiensten toegang hebben tot data en de daarmee samenhangende risico’s.

Er moet daarbij verder worden gekeken dan de Patriot Act in de  USA, want er is daar sprake van meer wet- en regelgeving over overheidstoegang tot (cloud)data. Het volledige rapport, inclusief de managementsamenvatting, is hier te downloaden.

Nieuwe vragen opgeroepen

De huidige wetgeving in zowel de Verenigde Staten als in Nederland zorgt ervoor dat bevoegde instanties de mogelijkheid hebben om gegevens van kennisinstellingen op te vragen. Het maakt daarbij in principe niet uit of die gegevens in het eigen datacenter of in de cloud staan. Wanneer de gegevens in een cloud staan bij een leverancier die onder Amerikaanse jurisdictie valt, kunnen de gegevens direct vanuit de VS bij de betreffende onderneming/instelling opgevraagd worden.

Is dat niet het geval, dan kan een verzoek tot inzage worden gedaan via de Nederlandse justitie of veiligheidsdiensten. Het is juridisch gezien niet mogelijk om tegen te houden dat bepaalde data worden opgevraagd door de overheid als deze een relatie legt met staatsveiligheid of strafvordering.

Wilma Mossink, juridisch adviseur van SURF: “Dat overheden toegang tot gegevens kunnen krijgen is niet nieuw. De overgang naar cloud computing roept wel vragen op over de veranderende context en de consequenties hiervan. Het is volgens het IViR te verwachten dat het opvragen van gegevens uit de cloud door overheden alleen maar zal toenemen gezien de hoeveelheid gegevens die daarin worden ondergebracht. Hoe vaak dat nu gebeurt, is moeilijk na te gaan. Het is daarom niet aan te geven hoe groot het risico daadwerkelijk is. Toch is het belangrijk dat instellingen zich bewust zijn van dit risico bij het onderbrengen van data in de cloud.”

Afgeschermde diensten voor HO?

Joris van Hoboken, onderzoeker van het IViR voegt hieraan toe: “De actuele kwestie rond de Patriot Act is nauwelijks grondig onderzocht. Hierdoor zijn in het maatschappelijke debat over cloud computing flink wat onjuistheden geslopen. Het maakt bijvoorbeeld in beginsel niet uit of cloudgegevens in de VS of ergens anders in de wereld zijn opgeslagen. Als een Nederlandse cloudaanbieder structureel zaken doet in de VS, dan geeft VS wet- en regelgeving al de mogelijkheid voor VS autoriteiten om gegevens op te vragen vanuit Nederland. Voor afnemers van clouddiensten zullen zulke relaties in de praktijk moeilijk te achterhalen zijn en door overnames in de sector kan de situatie opeens veranderen.”

SURF heeft tegen deze achtergrond de opvatting dat per soort gegevens bekeken moet worden wat de risico’s zijn. Op basis van een dergelijke classificatie kan worden vastgesteld waar public clouddiensten van marktpartijen ingezet kunnen worden.

Om optimale rechtsbescherming te garanderen in geval van gegevens met een te hoog risico, kan het nodig zijn om bepaalde afgeschermde community clouddiensten speciaal voor het hoger onderwijs in te richten.

Dit artikel verscheen eerder op Scienceguide.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Vorige Volgende