Heeft Rabbae GroenLinks-gelijk?

Er zijn mensen die vinden dat dit proces in elk geval in het voordeel van Wilders uitpakt. Als hij wint, krijgt hij vrij baan om met zijn aanvallen door te gaan en als hij verliest gaat hij het slachtoffer uithangen en wint hierdoor sympathie van zijn aanhangers. Deze zienswijze deel ik niet. Los hiervan gaat het hier om een principiële zaak. Als ik zie dat politici in Frankrijk, België en Engeland voor minder ernstige uitspraken dan die van Wilders zijn veroordeeld, zowel door de nationale rechter als – in beroep – door de Europese rechter, dan hebben we in ieder geval de Europese jurisprudentie aan onze kant. Dit zei Mohamed Rabbae, oud-lijsttrekker en voormalig Tweede Kamerlid van GroenLinks, afgelopen zaterdag in een opiniestuk. Hij heeft naar aanleiding van kritiek uit zijn partij het lidmaatschap opgezegd. In dat opiniestuk in de Volkskrant reageert hij op de ontstane commotie binnen GroenLinks. Rabbae stelt dat de rechtszaak tegen Wilders niet in het voordeel van de PVV-leider uitpakt. Bovendien vindt Rabbae dat het principieel juist is om Wilders voor de rechter te slepen. Heeft hij gelijk?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wishful thinking versus peakoil

Het Internationale Energie Agentschap heeft haar schattingen voor onze energiebehoeftes bekend gemaakt. Carlos schreef daar al over op deze site. Die behoeftes zijn geschat aan de hand van hoe wij ons in de afgelopen decennia gedragen hebben. Al sinds 1970 wordt telkens hetzelfde verhaal afgedraaid. We willen meer transport voor een groeiende economie, meer plastics, meer kunstmest. Kernenergie is eng, wind- en zonne-energie zijn voor klimaathippies.

Het wordt tijd dat “links” inziet dat het klimaat niet langer het grootste gevaar is. Het grootste probleem speelt zich af in een domein dat wordt gezien als de rechterkant van de politiek. De economie uit het slop trekken gebeurt namelijk met ronkende dieselmotoren, die ’s ochtends om 5 uur in groot bouwlicht grond verzetten. Deze economie loopt op olie.

Als je de beschikbaarheid van de olie naast de prognose van het IEA legt, zie je dat de toename van de oliebehoefte volstrekt fictief is. Je kunt wel meer willen, maar meer is er niet.

Het merendeel van de olie die in de grond zit, is in kaart gebracht tot en met de polen aan toe. De olie die er vanzelf uit spuit, is op. Nu is de olie aan de beurt die je niet zomaar kunt winnen: Teerzanden, Deep Water Horizon, poolijs.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Help de terrorist

SaillantLOGOHet expliciet vragen naar een uitspraak van een (buitenlandse) terroristische organisatie over binnenlands beleid en dit dan vervolgens groot publiceren, helpt de terrorist en heeft geen enkele nieuwswaarde. Het kan dus beter achterwege gelaten worden.

De Volkskrant bracht groot het nieuws dat de Taliban wel eens een aanslag zouden kunnen willen plegen op Nederlandse bodem als het “beleid” van de PVV werkelijkheid wordt.
Deze uitspraak is gedaan in een interview. Er is dus expliciet om een reactie gevraagd om wat die mensen mogelijk niet eens bezig hield. En hoe stevig de uitspraak ook klinkt, de kans dat de Taliban (niet Al-Qaida) werkelijk iets voor elkaar kunnen krijgen in NL is klein.
Daarnaast helpt het groots publiceren van dit soort berichten bij het in stand houden van de angstcultuur en maakt het de terroristen sterker (gratis reclame) terwijl er eigenlijk geen nieuwswaarde aan de uitspraken zit.
Het bericht had beter achterwege gelaten kunnen worden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tweespalt | Volkskrant ziet ze vliegen

Oud-legerofficieren: aliens saboteerden kernraketten The Malmstrom AFB Missile/UFO Incident, March 1967 Ook de oud-officieren zelf hebben onverklaarbare dingen gezien. Kapitein Robert Salas deed tijdens de persconferentie verslag van een incident op Malmstrom Air Force Base in Montana in 1967. Een object zweefde boven het complex, waarna tien raketten om onverklaarbare reden zouden zijn stilgelegd. 3. Figel stated, “I have read both of their books. There are many inaccurate statements and events in the books. I have told them both that.”
4. He also stated that Salas was “never involved in any of them (the flights) at all.”

 
Volkskrant laat zich graag wat verhaaltjes aansmeren. Verhaaltjes die vooral bedoeld zijn voor het verkopen van boeken. En de eerste de beste journalistiekstudent had met wat online zoekwerk het hele artikel van de Volkskrant onderuit kunnen halen.
Lees ook de eerste reactie bij het tweede artikel voor een glimlach.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vraag van de dag: Tien jaar geleden

Vanochtend in de Volkskrant een interessante vraag, die het verdient om hier nog een keer gesteld te worden:

“Had een verwarde man tien jaar geleden ook voor zo veel paniek kunnen zorgen bij de Nationale Dodenherdenking?”

Uw ideeën graag in de comments.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lokaal eten: Volkskrant kopt kort door de bocht

Dat zal even schrikken geweest zijn voor het milieubewust denkende volksdeel dat niets moet hebben van voedsel met teveel kilometers achter de kiezen: de Volkskrant kondigt vandaag aan dat het allemaal voor niets is geweest, die nadruk op lokaal geproduceerd voedsel. Het nieuws heeft zelfs de voorpagina gehaald, waar we de kop zien “Telen in Nederland belast milieu meer”. Dat lijkt me aan duidelijkheid niets te wensen overlaten. Al mijn gefulmineer tegen Keniaanse boontjes en Marokkaanse frambozen blijkt weer eens het gemummel van een romanticus.

En we zijn nog niet klaar. Na de Ankeiler waarvoor op de voorpagina enkele vierkante centimeters zijn ingeruimd, gooit de Volkskrant in viervijfde van pagina 3 nog een tweede illusie aan scherven: biologische teelt is over het algemeen minder milieuvriendelijk dan niet-biologisch. Nou, daar kan de milieubewuste Nederlander het mee doen. En dan zijn we nog niet bij het vervolg op dit vervolg, een volledige pagina op 9 van het economiekatern.

Ik schrok ervan, u ook? Dat kan ik me voorstellen. Laat ik daarom meteen maar melden dat na lezing van de kleine lettertjes van het verhaal de meeste van die schrik alweer verdwenen is. De kop op pagina 1 blijkt wel heel kort door de bocht. En in de beoordeling van de milieuvriendelijkheid van biologische land- en tuinbouw lijken mij—hoewel ik het rapport waarop de krant zich baseert niet kan inzien—al op het eerste gezicht veel te weinig factoren gewogen. Eigenlijk maar één.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gelukkig heeft Martin Sommer het wel goed voor met ‘het volk’

Vanochtend wees journalist Hans van Willigenburg op Facebook mij op een ‘sterk stuk‘ van Martin Sommer in de Volkskrant. ‘Het démasqué van links, sterker en strakker dan ooit‘, was Van Willigenburgs opmerking (sorry voor het publiekelijk delen, Hans). Nieuwsgierig als ik was, las ik het. Een stuk van ontroerende waarde, maar niet zoals Sommer het bedoeld moet hebben. Er heerst nogal een sentiment onder deze ‘linksbashers’. Dat links het volk zou hebben verraden. Ten eerste heb ik twijfels over de term links (hiermee wordt stelselmatig de PvdA bedoeld, het liefst met een ‘regenteske’ signatuur) en ten tweede heb ik een probleem met de bijna folkloristische, denigrerende benadering van de gemiddelde Nederlander. Ten derde vraag ik me af wat rechts, of Martin Sommer zelf, voor de burger in gedachte heeft.

‘Dat is hét kernprobleem waar de linkse partijen niet uitkomen, aangezien ze zichzelf nog altijd beschouwen als dragers van de emancipatiegedachte,’ zegt Sommer. […] ‘Nu zijn de rollen omgekeerd. De sans-culotten zijn rechts geworden. En de verdedigers van de status quo links. Het volk moet zich er toch maar niet te veel mee bemoeien, vanwege slechte smaak en opvoeding.’ De hele gewone man, zoals ik al eerder beweerde, bestaat niet meer in de 21e eeuw. Die gewone man is via plasmascherm naar discountreis, creditcard en andere voordeeljacht een doodnormale grootverbruiker geworden. Erg? In mijn ogen niet. Maar hoezo in de steek gelaten door links? Keurig geconformeerd naar de aloude retoriek van Brood en Spelen, zal Sommer bedoelen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waarom Philippe Remarque de Volkskrant kan redden

Eigenlijk had deze blogpost al enkele maanden geleden geschreven moeten worden als aanbeveling. Maar nu het eenmaal zover is, kan de loftrompet schallen. Philippe Remarque is de nieuwe hoofdredacteur van de Volkskrant. De krant heeft met Remarques benoeming de nuttigste en waardevolste beslissing in jaren genomen.

De Volkskrant zal onder Remarque naar eigen zeggen ‘een gids worden van een generatie open, vrijzinnige Nederlanders, de vertolker van een modern levensgevoel’. Het is de omschrijving die het gezaghebbende The Guardian ongeveer ook gebruikt. Onder de regie van Guardian-hoofdredacteur Alan Rusbridger is The Guardian niet zozeer een papieren krant meer, maar een sterk nieuwsmerk.

Remarque is te jong (44) en te optimistisch om zuur te zijn, maar bezit genoeg ervaring om niet als te vlotte cowboy versleten te worden. Al eerder solliciteerde hij openlijk en onorthodox voor de functie van hoofdredacteur van de Volkskrant. Alleen al de wijze waarop hij met deze aanpak transparantie inzet, is verfrissend. Met heren als Martin Sommer, Chris Rutenfrans of Hans Wansink aan het roer was de Volkskrant definitief tot de papier maché-emmer verdoemd (of zaten die in de sollicitatiecommissie…?). Nu is er eindelijk een wonderbaarlijk licht aan het einde van de sombere tunnel. De Volkskrant kan als merk weer groeien. Even de blower pakken en die dorre bladeren van het pad blazen. Max Pam, Marcel van Dam: uw tijd is gekomen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lies and statistics | Volkskrant en de schuldencrisis

Afgelopen donderdag verscheen er op de voorpagina van de Volkskrant een fraaie grafiek met daarin de rente van staatsobligaties van de PIIGS in de tijd uitgezet. Enorme pieken maakten zichtbaar hoe groot de crisis wel niet was. Maar was dat wel terecht. Aangezien ik de krant las voordat ik koffie op had, was ik zelf niet scherp genoeg. Alleen een vaag gevoel van onrust bleef achter. Gelukkig was een van onze bezoekers zo aardig om via de mail aan te geven wat er precies niet klopte.
We gaan dat eerst even visueel duidelijk maken. Hier het origineel uit de Volkskrant:

Dan de correcte versie:


U ziet, de schaal en het nulpunt van de y-as verschilde per grafiek. In de gecorrigeerde versie is de schaal gelijk gemaakt aan die van de eerste grafiek en alles op de juiste hoogte gezet. De argeloze lezer zou bij de oorspronkelijke versie kunnen denken dat alle getoonde landen in even grote problemen zouden zitten als Griekenland. Maar dit is nog ver van de realiteit.
Natuurlijk is er wel degelijk sprake van een zorgelijk probleem. Maar de door de Volkskrant gekozen representatie maakt het veel te bont.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende