Laat Wilders komen

Oké, nu heb ik het he-le-maal gehad met het gelul. Wilders, kom maar. Kabinet, ten val. Nu. Leg allemaal het speelgoed neer en schuif de Legodozen door. Geert, hier zijn je nieuwe knikkers. Dit is je zakgeld. Bij die mevrouw haal je trekdrop en ranja. Na al die talloze debatten, borrelshows op tv en oneliners zónder Wilders, raakt mijn geduld op. Mohammed Benzakour zei het in mei al, maar nu kunnen we er niet meer omheen. Heren en vrouwen van de PVV, u wilt vervroegd verkiezingen? U verdient vervroegd verkiezingen. U hebt gelijk. Wij, de linkse elite, wij hebben genoeg verziekt. Wij, de mensen die het niet doorhebben en slapen, zijn toe aan een opfriscursus Nederland, hoe doe je dat eigenlijk? Gooi de shovel tegen de linkse kerk! Wij demoniseren en verketteren. Wij zijn knettergek geworden. Wij neuzelen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Uruguay blijft Brazilië volgen

, door
José Mujica, keuterboer en presidentskandidaat (Foto: Wikimedia Commons/Agência Brasil)

Als oud-president Tabaré Vázquez had mogen meedoen aan de presidentsverkiezingen in Uruguay eergisteren, was hij waarschijnlijk herkozen, maar hij brak met de recente Zuid-Amerikaanse traditie om de grondwet in zijn eigen voordeel te wijzigen, dus hij mocht niet meedoen. Nu wordt zijn partijgenoot José Mujica de nieuwe president, zij het dat daar nog een tweede ronde aan te pas moet komen.

Mujica is een voormalige guerillacommandant die onder de dictatuur (1973-1984) veertien jaar vastzat. Dat verleden speelt nog levensgroot in het land. In de week voor de verkiezingen oordeelde het hooggerechtshof van Uruguay dat de amnestie voor mensenrechtenschenders onder de dictatuur illegaal was. Prompt mocht Gregorio Alvarez, de laatste dictator, voor vijfentwintig jaar achter de tralies.

Het linkse Breed Front, waar Vázquez en Mujica toe behoren, flirt af en toe met Venezuela en Cuba, maar vaart ondertussen een centrumlinkse koers in het kielzog van de Braziliaanse president Lula: een markteconomie met een strenger belastingbeleid voor de maatschappelijke toplaag ten faveure van vele sociale programma’s voor de onderlaag. Daar zal met een voormalige extreem-linkse guerilla vermoedelijk weinig aan veranderen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Een beschaafd volk

, door

“Zij willen terug naar de Sovjet-Unie. Maar wij willen naar de beschaving, wij zijn een beschaafd volk.”

Een demonstrante in Moskou uit haar woede over de – op de gebruikelijke wijze – gemanipuleerde lokale verkiezingen. Het protest werd keihard uiteengeslagen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Pechtold wordt geen D66-premier. Wie wel?

, door
Alexander Pechtold (Foto: Wikimedia Commons)

De peilingen zien er voor D66 al een tijdje gunstig uit. Zelfs zo gunstig dat de partij, die zich nu met drie zetels in de Tweede Kamer vertegenwoordigd ziet, bij zo’n verkiezingsuitslag een belangrijke rol op het (in)formatiepodium kan spelen. Omdat geen enkele partij op het moment staat te springen om in een coalitie te stappen met Wilders aan het hoofd, ligt het voor de hand dat dan de tweede partij de hoofdrol speelt.

Alexander Pechtold, fractievoorziter van D66, heeft gisteren aangegeven geen premier te willen worden (eerder zei hij al geen ministerschap te ambiëren na verkiezingswinst). Het zal vast een hele geruststelling zijn voor Joshua Livestro en zijn lezers.

Maar wie wordt het dan? Zoals Wouter Bos voor de verkiezingen van 2003 Job Cohen naar voren schoof, wil Pechtold een man (of vrouw?) ‘van kaliber’ als kandidaat-premier leveren.

Aan wie zou Pechtold denken… Aan Alexander Rinnooy Kan, solide en met een mooi optreden bij Zomergasten? Een smetje op zijn blazoen is het uit elkaar gespatte SER-overleg over de AOW. Boele Staal? Oud-CdK in Utrecht, nu voorzitter van de ANWB. Nadeeltje: hij is ook voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Banken en banken genieten op het moment geen bijzondere populariteit. Of wordt het toch de re-rentree van D66-oprichter Hans van Mierlo?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Party of no

, door

“When it comes to health insurance reform, Republicans are indeed the ‘party of no’. But when it comes to protecting the health insurance industry, with its practice of denying Americans health care, raising premiums on the middle class and bankrupting families, the Republican Party is definitely the ‘party of yes’.”

Een woordvoerder van Pelosi, de Democratische voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, deelt een plaagstootje uit. Republikeinen beginnen hem echt te knijpen nu de Democraten momentum krijgen. De tussentijdse verkiezingen van 2010 (Senaat en Huis van Afgevaradigden) zijn in aantocht en de Republikeinen zijn de ‘partij van nee’. Hun campagne heeft nog weinig samenhang en de centrale boodschap is dat ze tegen Obama en zijn plannen zijn. Maar wat als Obama’s plannen tegen die tijd succesvol zijn?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nieuwe sterke leider voor Nederland!

, door

Volgens peilingen van Maurice de Hond is de PVV nu virtueel de grootste partij. Het politieke cliché luidt dat peilingen dagkoersen zijn, maar ze bieden wel voldoende stof tot speculeren. Als de regering niet eerder struikelt dan zijn de volgende verkiezingen op 11 mei 2011. Al over anderhalf jaar dus. Gekkigheden daargelaten, en gekkigheden zullen er zijn, lijken de winnaars en verliezers van die verkiezingen nu al bekend. Grote winnaars zullen de PVV en D66 zijn. De verliezers zijn de regeringspartijen PVDA en CDA. De formatie van een stabiele regering lijkt daardoor een haast onmogelijke klus te worden.

Zoals het er nu uitziet strijden 3 partijen om de eerste positie: PVV, D66 en het CDA. Tussen de 3e en 4e plek zit een hele tijd niets en dan volgen VVD, SP, PVDA en Groen Links. Het CDA staat nu virtueel derde en zit al tijden in een neergaande spiraal. Als JP het tij weet te keren en van het CDA toch nog de grootste partij weet te maken, is er weinig aan de hand. Of je het CDA nu pragmatisch noemt of machtwellustig: ze vinden het geen probleem met wie dan ook een regering te vormen. Zolang ze zelf maar de lakens uitdelen. En daar zit nu net het probleem voor de christendemocraten: de kans lijkt groot dat het CDA niet de grootste partij wordt. En dan?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Botswana houdt alles bij het oude

, door
Ian Khama ontmoet Gordon Brown (Foto: Flickr/Downing Street - copyright Britse Kroon)

Vandaag en morgen kiezen de inwoners van Botswana een nieuwe president en parlement. De uitslag staat al vast: de regerende partij houdt de meerderheid in de volksvertegenwoordiging en zal de huidige president herkiezen. Niet omdat de verkiezingen op grote schaal gemanipuleerd zijn (al zijn er wel wat zorgen), maar omdat de krap een miljoen kiezers van een van de stabielste landen van Afrika tevreden zijn over de leiding.

Tot op zekere hoogte dan. De economie heeft een zware klap gekregen van de kredietcrisis, waardoor de vraag naar diamanten gekelderd is. Bijna de helft van de economie is ervan afhankelijk. De onvrede is groot, maar dat geldt ook voor het besef dat de regerende Botswana Democratic Party de vraag naar diamanten niet zelf omhoog kan stuwen.

Hoewel de oppositie niet echt een vuist kan maken tegen de BDP, kunnen de verkiezingen best nog spannend worden. Er is namelijk mot binnen de BDP en dat speelt de oppositie in de kaart. President Ian Khama heeft ruzie met secretaris generaal Gomolemo Motswaledi, omdat hij autoritair zou zijn. Toen Khama Motswaledi schorste en de rechtbank hem gelijk gaf, stond onmiddellijk de tot dan toe volkomen onbekende Ndaba Gaolathe om te roepen dat dit zomaar niet ging. De lokale pers doet vrijelijk verslag van de schermutselingen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Duitse verkiezingen belangrijk?

, door

merkelEen jaar geleden was de spanning te snijden. Obama en McCain namen het tegen elkaar op en iedereen was benieuwd hoe de strijd zou aflopen. Er was meer aandacht voor de Amerikaanse verkiezingen, dan voor onze eigen verkiezingen. Zelfs voor de voorverkiezingen van de Democratische en Republikeinse kandidaat waren alle Nederlandse media te porren. En nu zijn er vandaag verkiezingen in Duitsland. Oh, ja joh? Jazeker. Er is wel wat aandacht geweest. Een reportage van Netwerk, gisteren een kort itempje op het Journaal en dat was het dan wel. Vanwaar dit immense verschil in aandacht? Is Amerika voor Nederland zoveel belangrijker dan Duitsland? Of gaat het alleen om de poppetjes?

Cijfers

Eerst maar even wat cijfers. Duitsland is sinds jaar en dag én met grote afstand onze belangrijkste handelspartner. En maakten we ons niet druk om een economische crisis? Dan is het van wezenlijk belang, wat onze Oosterburen doen. Als het in Duitsland economisch goed gaat, dan gaat het hier goed. En al het in Duitsland slecht gaat? Juist. Frau Merkel heeft te kennen gegeven dat ze een andere coalitiepartner wil. Ze wil de socialistische SPD inruilen voor de liberale FDP. Met deze natuurlijke bondgenoot kan Merkel haar geliefde centrumrechtse beleid voeren. Minder belastingen, minder uitgaven en grotere inkomensverschillen. Al roept ze dat laatste natuurlijk niet hardop. Nu moet ze rekening houden met de SPD en dat vindt zij, noch haar achterban, erg prettig. Maar gaat ze haar gedroomde coalitie krijgen? Dat is nog maar zeer de vraag en wel om een tweetal redenen.

Vorige Volgende