Stemwijzeroverzicht Sargasso telt al 68 verschillende stem- en kieshulpjes
, door
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Brief aan Alexander Pechtold
, door
Geachte heer Pechtold,
Volgens peilingen bent u virtueel de vijfde partij van Nederland. Met veertien zetels staat u op +4 ten opzichte van uw huidige aantal. Bovendien zien ook de kiezers van GroenLinks u het liefst als premier. Het gaat dus niet slecht met u. Terecht, want u vertelt een goed verhaal, dat bovendien al jarenlang vrijwel ongewijzigd is. Dat u uw pro-Europese verhaal ook blijft vertellen nu het sentiment nogal tegen zit, getuigt van een rechte rug en geloof in eigen visie.
Ik ben er net als u nog steeds van overtuigd dat Europa heel goed kan werken. De problemen waar we nu tegenaan lopen, tonen niet aan dat een verenigd Europa niet kan werken, maar dat het verkeerd om is opgebouwd. Het was niet zo bijdehand om eerst een monetaire unie aan te gaan, waardoor afhankelijkheid tussen landen ontstond, zonder dat er een mogelijkheid was tot controle of handhaving van de gemaakt afspraken. Domdomdom. Dat wil echter niet zeggen dat Europa geen kans van slagen heeft.
Europa is een huis in aanbouw. Een mooi, groot, vrijstaand huis. Zodra de muren er stonden, maar het dak nog ontbrak, zijn we er alvast gaan wonen. En toen ging het regenen. Dat was kut, want alles werd nat. De neiging was om het snel af te breken en terug te gaan naar ons oude krotje, want daar zaten we tenminste droog. Het gevolg is dan echter wel dat we weer terug bij af zijn. Een zinniger alternatief is om de regen te trotseren en het dak af te bouwen, zodat dat mooie, grote, nieuwe huis wél voldoet aan onze eisen.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 25-09-2022
Wantrouwende kiezer naar PVV en SP
, door
DATA - Mensen die op de SP en de PVV stemmen, staan over het algemeen meer argwanend tegenover politici dan mensen met een andere politieke voorkeur.
Dat blijkt uit een analyse door het ANP en Sargasso van cijfers van het Nationaal Kiezersonderzoek onder gemiddeld 3750 respondenten bij in totaal 13 verkiezingen in de afgelopen 40 jaar.
De onderzoekers vroegen mensen bijvoorbeeld of zij menen dat partijen alleen hun stem, maar niet hun mening willen. En of zij denken invloed uit te kunnen oefenen op de regeringspolitiek. Op basis van een aantal van dat soort vragen werd de scepsis gemeten.
Die gegevens werden gecombineerd met het stemgedrag. Zo blijkt dat de SP en de PVV de afgelopen verkiezingen een groter percentage zeer sceptische mensen trokken, dan het percentage van het totaal aantal stemmen. De SP wist bijvoorbeeld tijdens de verkiezingen van 2006 maar liefst 24,9 procent van het totaal aan zeer sceptische kiezers binnen te slepen, terwijl de partij slechts 16,58 procent van de stemmen haalde. In 2003 is bij de socialisten eenzelfde beeld te zien, namelijk 16,8 procent van de argwanende stemmers op een totaal van slechts 6,32 procent van de stemmen.
Tom van der Meer, politicoloog aan de Universiteit van Amsterdam, deed onderzoek naar het wantrouwen onder kiezers. “In 2010 zag je dat de PVV veel wantrouwende kiezers wegtrok bij andere partijen. De SP kwam pas ver daarachter. Maar het is niet erg dat er wantrouwen is vanuit kiezers en dus ook vanuit partijen. Het is juist goed voor de democratie dat de PVV en de SP dat wantrouwen kanaliseren.”
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Update CoalitieChecker 3 september 2012
, door
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Asscher en Pechtold kunnen nu het verschil maken
, door
Eerder werd op Sargasso al geconstateerd dat het debat over de toekomst van ons onderwijs ontbreekt is in de strijd om de kiezersgunst. Dat uitgerekend van buiten Den Haag een oproep tot debat komt is volgens Jan Fasen, directievoorzitter van het Connect College, een mooie gelegenheid om in discussie te gaan over wat we nu echt willen met ons onderwijs.
Blij verrast las ik afgelopen zaterdag in het NRC de oproep van Lodewijk Asscher aan Alexander Pechtold om met hem in debat te gaan over onderwijs. Blij, omdat een van de belangrijkste thema’s van deze tijd eindelijk punt van debat wordt. Verrast, omdat over zo’n belangrijk thema als onderwijs uitgerekend een politicus van buiten de Haagse arena zo’n oproep doet.
De punten die Asscher noemt zijn wel old-fashioned: heldere normen, bijscholing van leraren, nieuwe methoden en een Inspectie die echt optreedt. Bestuurlijk is dit allemaal te regelen, dat heeft hij bewezen in Amsterdam, maar of we daarmee het onderwijs hebben dat antwoord geeft op de leervraag van de hedendaagse leerling is nog maar zeer de vraag. Die leerling is niet veranderd, maar zijn leervragen wel. Omdat de omgeving waarin hij leert en de manier waarop hij wil leren is veranderd. Dat heeft die leerling niet zelf bedacht, laat staan veroorzaakt. Maar kinderen hebben een fenomenaal aanpassingsvermogen in veranderende situaties.
De samenleving is veranderd en verandert nog steeds. Met een diepgang en snelheid waardoor onzekerheid voor de toekomst de enige zekerheid is die we nog hebben. De huidige crisis toont aan dat een aantal, onschendbaar gewaande, paradigma’s op kiepen staan. Politieke -, financiële -, morele -, omgevings – en economische paradigma’s zijn aan herdefiniëring toe. Dat móet consequenties hebben voor de manier waarop we naar onderwijs kijken. We bevinden ons daarom ook in een leercrisis en om die crisis aan te pakken is, zoals Asscher terecht stelt, meer nodig dan geld. Allereerst snakken we naar visie, visie en nog eens visie. Op de samenleving van de 21e eeuw. Uitgedrukt in een meeslepend verhaal. Geen polariserend of minachtend verhaal dat een heel onderwijsveld beledigt, zoals de VVD vooral doet. Maar een hedendaags verhaal dat hoop en vertrouwen biedt en ons verlost van het dominante denken in systemen, regels en structuren.
Foto:
© Sargasso logo serie Nieuwe politieke partijen
Geef je je stem aan een nieuwe partij?
, door
De afgelopen weken presenteerden we op Sargasso alle nieuwe partijen. Vandaag de slotvraag beantwoord: zijn deze partijen je stem waard?
Dit jaar waren er veel nieuwe partijen – enkele tientallen, maar er was geen historisch record. Daarnaast valt op dat veel partijen al zijn afgehaakt. De Kiesraad heeft daags geleden 26 partijen van de lijst geschrapt. De partijen die overblijven, hebben in ieder geval de eerste drempel overwonnen. Er staat een organisatie, met geld en kandidaten.
Maar zijn deze partijen je stem waard?
Van een nieuwe partij mag je drie dingen verwachten. Ten eerste moet de partij met een nieuw vergezicht komen, een geluid laten horen dat in Den Haag tot nu toe niet klinkt. Hij moet nieuwe (en juiste) problemen benoemen en oplossingen voordragen die de gevestigde partijen nog niet zelf verzonnen hebben. Ten tweede moet de politieke vorm vernieuwend zijn. Anders kun je net zo goed op een gevestigde partij stemmen en daar zetten de nieuwkomers zich juist tegenaf. Tenslotte moeten de nieuwe politici aansprekend zijn: je moet er als kiezer op kunnen vertrouwen dat je stem in goede handen is.
Na vijf weken speuren in online databanken en registers is de conclusie dat onder het nieuwe grut, maar weinig de moeite van het stemmen waard is.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Update CoalitieChecker week 35
, door
Minitweespalt | Paul Ryan’s speech, waar of niet
, door
Minitweespalt: loog Paul Ryan in zijn speech? Foxnews 1 – Nee | Foxnews 2 – Ja!