De meerderheid heeft gelijk

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Hieronder weer eens een stuk van SanteBrun, dat eerder op zijn eigen blog verscheen. Het optreden van Geert Wilders in het crisisdebat leek een beetje op aftreden, maar wij houden hem in de gaten. In de meer realistische peilingen is zijn partij derde, dus hij is nog geen premier. Het was dan ook scoren voor open doel, nadat de zeer onwaarschijnlijke minkukel Van Geel had verklaard (en ik citeer uit het hoofd) dat 'democratie goed is, maar niet moet uitdraaien op inspraak'. Dat is, als je er over nadenkt, intussen precies de kern van de democratie, al moet je dat natuurlijk niet zo zeggen. Officieel is het nog altijd zo dat het centrale kenmerk van een democratie is dat je rekening houdt met de mening van de minderheid, maar het is niet iedereen in de Tweede Kamer en daarbuiten gegeven te begrijpen wat dit eigenlijk precies betekent. Democratie is niet: ik heb altijd gelijk.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Quote du Jour

Quote du Jour | Kredietporno

, door

„Mensen weten best dat er risico’s zijn verbonden aan lenen. Maar met een reclameverbod maak je het mensen die toevallig een krediet nodig hebben moeilijker om verschillende producten te vergelijken. Dat is onzinnig.”

Henriëtte Prast, hoogleraar persoonlijke financiële planning (ja, die hebben we ook al) veegt graag de vloer aan met het zoveelste bemoeizuchtige wetsvoorstelletje uit de koker van CDPvdA. Want in Den Haag denken ze heus dat de minima, die zich suflenen tegen beter weten in, worden beschermd door een ban van ‘leenreclames’ voor negenen des avonds. Tuurlijk: kansarm NL gaat vroeg naar bed en mist zo de onweerstaanbaar aanlokkelijke DSB-reclames, die je in een hypnose brengen en je aanstonds doen besluiten een keuken van 20 mille aan te schaffen. Gooi er maar een wetje tegenaan en bedrijf zinloze symboolpolitiek. Onderwijl mogen automerken én keukengiganten blijven stunten met renteloze kredieten en glijden er talloze folders in de bus met prijzen op basis van aflossing per maand. Who cares?
„Als mensen de komende tijd hun baan verliezen, zullen ze toch moeten leren om een tijdje met minder geld toe te moeten”, aldus een enthousiaste staatssecretaris Klijnsma over dit onzalige idee. Vanwaar toch die ongebreidelde bedilzucht? DSB is ineens de boosdoener, maar het gekke is: ze staan onder toezicht van de AFM, raadplegen de BKR en wijzen 9 van de 10 leenzuchtige Tokkies de deur. Alles volgens de regels die voor alle kredietverleners gelden, dus waar gaat het over?
Leenreclames zijn de financiële softporno en het calvinistisch-socialistisch smaldeel wil die troep niet prime time op tv. Daar valt in esthetisch opzicht wel wat voor te zeggen (gewoon slechte reclamespots), maar om daar nou een wettelijk regeling op los te laten? “Lenen kost geld” is immers een verplichte toevoeging aldaar. Zoals voor al die zompige beleggingsfonden op de STER ook de waarschuwing geldt dat “resultaten uit het verleden geen garantie voor de toekomst” zijn. Heeft nu menig belegger totaal kansarm gemaakt. Dus die dan ook maar verbieden?

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Tweede Kamer reflecteert

, door

Morgen vergadert de Tweede Kamer over haar eigen functioneren. Hierover hadden we al een schot voor de boeg twee weken geleden. Maar nu heb ik ook het gehele rapport gelezen. Daarom nog wat aanvullende commentaren straks.
Maar eerst even een kort rondje langs de media. Twee kranten plaatsen de huidige reflectie in een historisch perspectief en geven er blijk van kennis genomen te hebben van het rapport zelf. Dat leidt met name bij Trouw tot een interessante beschouwing.
De Volkskrant kiest de makkelijke weg en laat de voor- en tegenstanders van de voorstellen aan het woord. Daardoor hoeft het rapport zelf niet aan de orde te komen.

Dus dan hier maar wat punten over het rapport zelf. Maar eerst een plaatje, anders is de voorpagina zo saai.


Het eerste plaatje spreekt voor zich en staat ook (in twee stukken) in het rapport. De trend in de laatste jaren is duidelijk.
Het tweede plaatje geeft het gemiddelde aantal maanden ervaring per kamerlid weer. De rode lijnen zijn de verkiezingen. In het rapport wordt gesproken over steeds minder ervaring in het parlement. Strikt genomen is dat zo. Maar het is voor een groot deel toe te schrijven aan de snelle opvolging van verkiezingen. Het is maar de vraag of dit een wezenlijke trend is. Wanneer dit kabinet zijn termijn uitzit, zal de lijn weer bijna op het oude niveau uitkomen. Er komt namelijk nog zeker twee maal 10 maanden bij (rekening houdend met tussentijdse wisselingen).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

KSTn | Europees niemandalletje

, door

Logo kamerstukken van de dagMijn aanleiding voor dit stukje was een afgewezen motie over het verhuiscircus tussen Brussel en Straatsburg. Stom dat dit afgewezen werd. Maar na enige tijd moest ik constateren dat er eigenlijk een heel ander probleem relevant was.
Laat me u even door de voorgeschiedenis leiden.

Vandaag en morgen is er de reguliere Europese top. Op de agenda staan vooral de economie en de komende klimaattop in Kopenhagen. Beide onderwerpen kan je rustig als relevant en urgent bestempelen.
Nu is het gebruikelijk dat er voor zo’n top nog met de Tweede Kamer gesproken wordt. De Tweede Kamer kan dan discussiëren over met welke inzet de regering deelneemt aan de top.
Door alle perikelen rondom de crisisbesprekingen leek het er dit keer niet van te komen. Maar een aantal oppositiepartijen maakten zich daar erg kwaad over deze week. Het was te belangrijk om niet te doen. Vooral de VVD had hier een prominente rol in. Een overleg op dinsdagavond lukte niet, een spoeddebat ging niet, het werd een “spoedoverleg” op woensdagochtend.
Nou, dan hoop je dus op wat vuurwerk en relevante inbreng voor de komende top. En dat viel stevig tegen. Er was wel vuurwerk, maar die ging over iets anders. Straks daar meer over. Er was één relevante motie van dhr Vendrik. Die ging over het aandacht vragen voor het schenden van de Ecofin afspraken van Bali. Had dus duidelijk met klimaat te maken. Daar was weinig discussie over. De motie werd aangenomen (waarbij VVD en PVV tegenstemden).

De meeste tijd van het spoedoverleg ging echter zitten in een motie van dhr Han ten Broeke (VVD), mede ondertekend door SP, GL, D66 en SGP. Deze motie roept de regering op om nogmaals te verzoeken om het verhuiscircus naar Straatsburg aan te kaarten op de top.
Nu hebben ze daarmee een punt. En hoewel in de discussie aangegeven wordt dat dit al wel meerdere malen is aangekaart, heeft de regering dit volgens mij nooit tot een echt agenda-onderwerp gebracht. Omgekeerd kreeg de VVD voor de voeten geworpen dat ze dan maar wat harder aan de liberale fractie in het EP hadden moeten trekken. Daar zijn ze ook nog niet overstag. Kortom, een kort debat met veel verwijten over en weer.
Maar dat is allemaal niet zo relevant nu. Dit is een motie die al vijf keer eerder is aangenomen. Daarnaast is het geen onderwerp op deze voorjaarstop. Dus waarom is dit nou zo belangrijk? (De motie werd afgewezen trouwens.)

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du Jour

Quote du Jour | Weglopen uit het Torentje…

, door

“Wat doet minister-president Wilders dan straks als hij het moeilijk krijgt? Weglopen uit het Torentje?” (Paul Hunt, alias ‘gnfti’, op Twitter)

Twitterazzi reageren heel verschillend op het weglopen van Geert Wilders uit de Tweede Kamer. Opvallend: positieve en negatieve reacties houden elkaar vrij redelijk in evenwicht. Een kleine selectie postitieve reacties:

– “Dit had het arrogante zooitje niet verwacht. Een goede zet waar lef voor nodig is. Een juiste beslissing.” (Pentabeer)
– “Met de hele fractie weglopen uit een schijndebat, ben er niet trots op, maar hulde voor Geert Wilders!” (timbloebaum)
– “Goeie zet van Wilders om weg te lopen… Tijd voor nieuwe politiek en de stemmers applaudiseren…” (Fugazi4all)

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tweede Kamerleden zijn watjes | Revisited

, door

Wat doet de politiek als men klaagt over hun functioneren? Men start een onderzoek, verliest tijd en hoopt dat het dan vanzelf beter gaat. Twee jaar geleden kwam de Raad voor Openbaar Bestuur met het rapport “Binnenhof van binnenuit”. Het zoveelste signaal dat de huidige politiek niet lekker functioneert. In mijn betoog daarover vatte ik het als volgt samen:
“Tweede Kamerleden zijn slachtoffer van de media die ze zelf vervolgens ook weer krampachtig gebruiken. Ze zijn slachtoffer van de fractiediscipline omdat ze bang zijn voor hun baantje in de toekomst. Ze zijn nauwelijks in staat in de breedte onafhankelijk hun controlerende taak uit te voeren, ondanks de instrumenten en de tijd die ze daarvoor hebben. Ze zien dat burgers niet begrijpen wat ze doen, maar nemen vervolgens geen actie om deze situatie te veranderen. Ze zijn nauwelijks bereid tot veranderen. En last but not least ligt de schuld voor dit alles elders, vooral niet bij zichzelf.”

Maar goed, dat rapport werd voor kennisgeving aangenomen en ze zijn dus zelf maar een onderzoek gestart. Dat komt morgen pas officieel uit, maar NRC had al wat inside information:
“Het parlement moet vaker zelf onderwerpen agenderen. De Tweede Kamer laat zich nu te veel leiden door plannen van de regering en door publicitaire incidenten.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het zooitje van de Tweede Kamer

, door

Je moet het lef maar hebben. Om nog vóór je als (vervangend) Tweede Kamerlid bent geïnstalleerd, al ongezouten kritiek te uiten op de handel en wandel in dit parlementair paradijs. Mathieu Heemelaar, die in de startblokken staat om Naima Azough (met zwangerschapsverlof) tijdelijk als Kamerlid van GroenLinks te vervangen, die flikt het wel.vergaderzaal-2e-kamer
De huidige fractievoorzitter in de stadsdeelraad Amsterdam-Westerpark – en tevens docent aan de Haagse Hogeschool – mocht onlangs al even als ‘stagiaire’ in de Kamerbanken plaatsnemen en wist niet wat hij meemaakte. Op zijn hyves-blog deed Heemelaar, fervent homo-activist, een week geleden al verslag van zijn eerste ervaringen. En die liegen er niet om: “Zelden zag ik zo’n ongedisciplineerd zooitje. Er was een vooraanstaand lid van de PvdA, die gedurende het hele vragenuur onbeschoft met iedereen in de zaal grappen aan het maken was, en vrijwel het volle uur met zijn rug naar de voorzitter en het debat gekeerd stond.” Nee, namen wil hij niet noemen (heel verstandig Mathieu)….

Gekwetter

Wat Heemelaar meemaakte kun je afdoen als gewenning, maar de man heeft helemaal gelijk. Op tv lijkt het allemaal best ordelijk te verlopen in de plenaire zaal, en voor de treurbuis is alles best goed te verstaan. Maar in de zaal zelf is het een gekwetter van jewelste, zo weet ik uit eigen ervaring. Terwijl vooraan een debat gaande is, kan het rustig gebeuren, dat in de Kamerbanken daarachter luidruchtige mini-bijeenkomsten plaatsvinden. Heemelaar: “Voorzitter Gerdi (Verbeet – red) verzuchtte tot twee keer aan toe dat zij gesprekken in de zaal soms woordelijk kon volgen, hetgeen toch niet de bedoeling kon zijn. Op TV hoor je dat geklets niet zo, in de zaal komen de sprekers (versterkt!) nauwelijks boven het geroezemoes uit.”

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tweede Kamer speelt voor de bühne met EPD

, door

Minister Klink gaat vandaag opnieuw met de Tweede Kamer overleggen over het Elektronische Patiëntendossier (EPD). Daarin zal hij waarschijnlijk aangeven dat de invoering uitgesteld moet worden. Dit mede op aandringen van de kamer.
Er zitten een paar problemen aan dit toneelstukje. Het eerste probleem is dat de meeste partijen in de zorg al heel lang roepen dat het tempo van invoering niet haalbaar is. Zelfs de hoogste ambtenaren in het ministerie van Klink onderschrijven dat. Maar dat was tot nu toe geen reden om te vertragen. Er was immers een politieke keuze gemaakt vorig jaar om tempo achter de zaak te zetten.
Het tweede probleem is de plotselinge zorg van de Tweede Kamerleden voor de veiligheid en de privacy. Een terechte zorg overigens, want er zijn zaken die duidelijk beter geregeld kunnen worden. Maar ook hier geldt weer dat er niets nieuws onder de zon is. Al lang was duidelijk dat de opzet en implementatie de nodige gaten had.
Maar ook dit was tot oktober vorig jaar voor de Tweede Kamerleden, met name de fracties van het CDA en PvdA, geen reden om een uitstel te vragen. Sterker nog, heel 2008 hebben ze alleen maar lopen pushen bij de minister dat hij er haast mee moest maken.
Wat is er dan veranderd waardoor met name de grote regeringsfracties ineens het tempo willen aanpassen? Heel eenvoudig: de publieke verontwaardiging sinds het versturen van de EPD brief naar alle burgers.

Die brief zorgde ervoor dat ineens heel veel mensen begrepen wat er ging gebeuren. Dat veroorzaakte de nodige publiciteit en aandacht voor de manco’s in veiligheid en privacy. En dat had weer tot gevolg dat inmiddels meer dan 300.000 mensen een bezwaar hebben ingediend.
En dat zet de Tweede Kamerleden wel in beweging. Maar dat lijkt wel heel erg op een toneelstukje opvoeren. Nu er publieke verontwaardiging is ineens gaan roepen dat het allemaal veiliger moet en langzamer terwijl je een half jaar geleden nog op snelheid aandrong is behoorlijk hypocriet. Bovendien kan je dan vragen stellen over het gehalte “volksvertegenwoordiging” in de volksvertegenwoordigers. Het kan toch niet zo zijn dat ze in oktober nog dachten dat hun kiezers het allemaal wel goed zouden vinden en nu 180 graden gedraaid zijn? Hebben ze dan geen vinger aan de pols bij hun achterban? Hebben ze dan niet uitgelegd wat er ging gebeuren en gevraagd wat men er van vond? Heeft men alleen maar met zorgverleners gesproken soms?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Parlement 2.0? Voorlopig nog niet

, door

Volgende week is het zover, dan gaan we de petitie “Alle Stemmen Tellen” aanbieden aan Gerdi Verbeet, voorzitter van de Tweede Kamer. Bijna een jaar geleden zijn we met die petitie gestart om meer transparantie te krijgen in het stemgedrag van de Tweede Kamer. Naast het verzamelen van “handtekeningen” van mensen die dit initiatief steunen, hebben we ook de politieke partijen zelf om een reactie gevraagd. En daaruit blijkt weer dat we voorlopig nog niet hoeven te rekenen op een Parlement 2.0. Zoals gewoonlijk loopt de politiek achter op relevante ontwikkelingen in techniek en maatschappij.
Een deel van de petitie is heel duidelijk gericht op het direct en makkelijk (open) beschikbaar stellen van het stemgedrag van de Tweede Kamer. Uit de reacties van de meeste partijen blijkt dat ze last hebben van kaasstolp gedrag. Ze vergeten dat hun aanwezigheid in het Haagse een kennisvoorsprong oplevert ten opzichte van de mensen die daar niet dagelijks rondlopen. Voor de Tweede Kamerleden is het heel vanzelfsprekend dat ze weten wat de stemmingen zijn geweest en waar ze die kunnen vinden. Ze zijn blind geworden voor het feit dat de manier waarop het gebeurt voor de buitenwereld volstrekt onmogelijk is om gestructureerd te volgen. Die houding heeft vervolgens als resultaat dat ze op geen enkele wijze bereid zijn ook maar iets te veranderen om de drempel voor de burger op dit punt te verlagen.
Voor een deel is dit te verklaren aan gebrek aan technisch inzicht natuurlijk. Je kan het politici niet helemaal kwalijk nemen dat ze niet begrijpen dat stemmingsuitslagen in een ongestructureerde vorm vastgelegd in diverse formaten documenten onmogelijk gestandaardiseerd te ontsluiten zijn voor de buitenwereld. Het is echter wel jammer dat ondanks de verschillende signalen die op dit punt afgegeven worden er weinig veranderd optreedt in die houding.

Recent werd dit punt ook terecht geconstateerd vanuit een andere hoek. Vorige week werden de prijzen uitgereikt voor de beste eParticipatie-initiatieven. Dit zijn projecten die de relatie tussen overheid en burger langs elektronische weg moeten verbeteren. De volgende passage komt uit het juryrapport:
“Ontvankelijkheid of steun vanuit de overheid is daarbij van belang. Een aantal waardevolle samenlevingsinitiatieven heeft het moeilijk door gebrek aan medewerking of omdat overheidsinformatie niet toegankelijk is. De jury verwacht dat Web 2.0 initiatieven meer kans maken zodra gegevens ruimer beschikbaar worden.”

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende