Tweede Kamer speelt voor de bühne met EPD

Minister Klink gaat vandaag opnieuw met de Tweede Kamer overleggen over het Elektronische Patiëntendossier (EPD). Daarin zal hij waarschijnlijk aangeven dat de invoering uitgesteld moet worden. Dit mede op aandringen van de kamer. Er zitten een paar problemen aan dit toneelstukje. Het eerste probleem is dat de meeste partijen in de zorg al heel lang roepen dat het tempo van invoering niet haalbaar is. Zelfs de hoogste ambtenaren in het ministerie van Klink onderschrijven dat. Maar dat was tot nu toe geen reden om te vertragen. Er was immers een politieke keuze gemaakt vorig jaar om tempo achter de zaak te zetten. Het tweede probleem is de plotselinge zorg van de Tweede Kamerleden voor de veiligheid en de privacy. Een terechte zorg overigens, want er zijn zaken die duidelijk beter geregeld kunnen worden. Maar ook hier geldt weer dat er niets nieuws onder de zon is. Al lang was duidelijk dat de opzet en implementatie de nodige gaten had. Maar ook dit was tot oktober vorig jaar voor de Tweede Kamerleden, met name de fracties van het CDA en PvdA, geen reden om een uitstel te vragen. Sterker nog, heel 2008 hebben ze alleen maar lopen pushen bij de minister dat hij er haast mee moest maken. Wat is er dan veranderd waardoor met name de grote regeringsfracties ineens het tempo willen aanpassen? Heel eenvoudig: de publieke verontwaardiging sinds het versturen van de EPD brief naar alle burgers.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Parlement 2.0? Voorlopig nog niet

, door

Volgende week is het zover, dan gaan we de petitie “Alle Stemmen Tellen” aanbieden aan Gerdi Verbeet, voorzitter van de Tweede Kamer. Bijna een jaar geleden zijn we met die petitie gestart om meer transparantie te krijgen in het stemgedrag van de Tweede Kamer. Naast het verzamelen van “handtekeningen” van mensen die dit initiatief steunen, hebben we ook de politieke partijen zelf om een reactie gevraagd. En daaruit blijkt weer dat we voorlopig nog niet hoeven te rekenen op een Parlement 2.0. Zoals gewoonlijk loopt de politiek achter op relevante ontwikkelingen in techniek en maatschappij.
Een deel van de petitie is heel duidelijk gericht op het direct en makkelijk (open) beschikbaar stellen van het stemgedrag van de Tweede Kamer. Uit de reacties van de meeste partijen blijkt dat ze last hebben van kaasstolp gedrag. Ze vergeten dat hun aanwezigheid in het Haagse een kennisvoorsprong oplevert ten opzichte van de mensen die daar niet dagelijks rondlopen. Voor de Tweede Kamerleden is het heel vanzelfsprekend dat ze weten wat de stemmingen zijn geweest en waar ze die kunnen vinden. Ze zijn blind geworden voor het feit dat de manier waarop het gebeurt voor de buitenwereld volstrekt onmogelijk is om gestructureerd te volgen. Die houding heeft vervolgens als resultaat dat ze op geen enkele wijze bereid zijn ook maar iets te veranderen om de drempel voor de burger op dit punt te verlagen.
Voor een deel is dit te verklaren aan gebrek aan technisch inzicht natuurlijk. Je kan het politici niet helemaal kwalijk nemen dat ze niet begrijpen dat stemmingsuitslagen in een ongestructureerde vorm vastgelegd in diverse formaten documenten onmogelijk gestandaardiseerd te ontsluiten zijn voor de buitenwereld. Het is echter wel jammer dat ondanks de verschillende signalen die op dit punt afgegeven worden er weinig veranderd optreedt in die houding.

Recent werd dit punt ook terecht geconstateerd vanuit een andere hoek. Vorige week werden de prijzen uitgereikt voor de beste eParticipatie-initiatieven. Dit zijn projecten die de relatie tussen overheid en burger langs elektronische weg moeten verbeteren. De volgende passage komt uit het juryrapport:
“Ontvankelijkheid of steun vanuit de overheid is daarbij van belang. Een aantal waardevolle samenlevingsinitiatieven heeft het moeilijk door gebrek aan medewerking of omdat overheidsinformatie niet toegankelijk is. De jury verwacht dat Web 2.0 initiatieven meer kans maken zodra gegevens ruimer beschikbaar worden.”

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Raden Maar | Ken uw volksvertegenwoordiger… (Afl. 1)

, door

Sargasso gaat een oud spelletje weer groot maken: Raden Maar. De bedoeling? Luister naar het audiofragment hieronder en vertel in de reacties wie u hoort. In onze variant van het bekende spelletje hoort u dus geen boormachine, loszittend kunstgebit of piepende CPU-koeler, wel de stem van een van de 150 volksvertegenwoodigers uit de Tweede Kamer. Ofwel: wie raadt de juiste naam en het bijbehorende onderwerp? De winnaar wordt over een week in de volgende aflevering bekend gemaakt.

(Let op! Overleggen is toegestaan en het fragment is onbeperkt af te spelen. De redactie beraadt zich verder nog over prijzen en Raden Maar in competitieverband…).

Klik hier op het audiofragment…

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

KSTn – Kapitalistische schatkistbewaker

, door

Logo kamerstukken van de dagDe afgelopen weken zijn diverse landen hard bezig maatregelen te nemen om de gevolgen van de kredietcrisis te beperken. Die maatregelen zijn nogal verschillend van aard. Zo gaan ze in het Verenigd Koninkrijk de BTW verlagen. Dat stimuleert het koopgedrag enzovoort. Maar zo’n BTW verlaging zorgt voor een probleem met de schatkist uiteraard. Daar zullen toekomstige generaties mogelijk voor boeten. En toen vroeg ik me af of die Wouter Bos het misschien toch niet slimmer deed. Zover ik kan zien, wordt er geen geld weggegeven of minder verdient. Het zijn allemaal leningen of aandelen waar het om gaat. Zelfs de garanties hebben een prijs. Hij loopt natuurlijk wel wat risico, maar als de economie over een jaar of zo weer aantrekt, is hij spekkoper.
Dit gevoel werd bevestigd door een stukje dialoog uit het kamerdebat over de kredietcrisis recent:
De heer Tang (PvdA): Genoemde regeling is dus bedoeld om de banken van een verzekering te voorzien. Die premies moeten dan kostendekkend zijn.

Minister Bos: De afspraak is fair market value in Europa. Het wordt niet geacht een subsidie te zijn.

De heer Tang (PvdA): Bestaat dan niet het gevaar dat banken zich gaan melden die een garantie nodig hebben, dus dat een soort zelfselectie optreedt?

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Van Mast tot Minister

, door

Hier een gastbijdrage van mb over de reclame in de openbare ruimte

‘Hameren op de hoogte van de mast heeft volgens Prosman niet eens zin. Als blijkt dat hij inderdaad hoger is, heeft de eigenaar, Interbest uit Breda, als het aan de wethouder ligt niets te vrezen. “Dan is de gemeente verplicht om een nieuwe vergunning af te geven voor die hoogte. De gemeente heeft geen grenzen gesteld aan de afmeting, omdat de mast niet was opgenomen in een bestemmingsplan. De bouwtekening is in dit geval het bestemmingsplan.”‘
Zo luidt de reactie van wethouder Prosman (gemeente Neerijnen) op de resultaten van een onafhankelijke, door de bewoners van Waardenburg betaalde meting van een reclamemast.

Reclame is nog maar nauwelijks uit ons straatbeeld weg te denken. In de binnenstad is het nog enigszins begrijpelijk dat winkels een bord met hun naam aan de pui bevestigd hebben, maar de manier waarop kan al veel invloed hebben. Zo heeft bijvoorbeeld Zutphen buitengewoon strak reclamebeleid, wat voor een prettig straatbeeld zorgt.
Dat leidde tot wat weerstand, maar de bescheiden uitingen zijn ondertussen een kwaliteit van deze stad. De reactie dat zoiets alleen in een klein provinciaal stadje kan is te snel en onjuist.

Reclame is echter niet altijd gebonden aan de vestigingslocatie van de producent of ondernemer; bij voorkeur niet zelfs. Langs de snelwegen staan grote borden op opleggers en in woonwijken staan tegenwoordig grote ’te koop’ borden – bij mij in de straat eentje van twee meter hoog met een levensgrote foto van de verkopend makelaar. Vooral ’s nachts doodeng door de ietwat ongelukkige opstelling vlak achter een bosje.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Cordon sanitaire tegen ‘onparlementair’ taalgebruik is hypocriet en contraproductief

, door

Kamerleden van VVD, PvdA, CDA en ChristenUnie hebben naar eigen zeggen schoon genoeg van “het parlementair onwaardig taalgebruik” dat tijdens Kamerdebatten over de tong gaat. Ze willen dat Kamervoorzitter Verbeet strenger optreedt.
Een verhuld cordon sanitaire tegen wie anders dan: Geert Wilders en zijn PVV. Niet geëerd om zijn ideeën geven zelfs geharnaste tegenstanders openlijk toe dat zijn wijze van debatteren zeer effectief is. Heeft het wel zin om deze (tijd)geest terug in de fles te drijven? Of ontberen deze ‘fatsoenlijke’ politici simpelweg eigentijdse en effectieve debating-vaardigheden?

“Wat u zegt is geheel in strijd met de waarheid” of: “U staat gewoon keihard te liegen!”. Twee uitspraken met een synonieme betekenis, alleen is de tweede directer, duidender en minder omfloerst. Verschil is dat de eerste uitspraak zonder meer in de Handelingen van de Tweede Kamer verschijnt en dat bij de tweede quote de Kamervoorzitter spontaan uitslag krijgt en het Kamerlid zal verzoeken zijn of haar uitspraken te ‘heroverwegen’, of te ‘herformuleren’. Kamervoorzitter Verbeet kan er sowieso slecht tegen als de temperatuur in het debat wat oploopt en ook emoties mee gaan spelen. Dan gaat de rem er al snel op met een opmerking als “Kunnen de leden zich alsjeblieft een beetje inhouden?”

Verbaal lik op stuk

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Als het recht op zelfbeschikking niet bij de dood eindigt, wanneer dan wel?

, door

Een met petitie ondersteunde smeekbede van de Nierstichting ten spijt, een zwaarwichtig Masterplan van de commissie-Terlouw negerend, heeft de Tweede Kamer zich in meerderheid uitgesproken tegen een ingrijpende wijziging van de wetgeving inzake orgaandonatie. Het systeem van donorregistratie blijft zoals het is: geheel facultatief. De wachtlijsten van duizenden patiënten, bij gebrek aan voldoende donororganen, blijven bestaan; iedere week sterven drie mensen als gevolg van deze situatie.

Dat een overgrote meerderheid van de Nederlandse bevolking vindt dat er moet worden ingegrepen in het systeem, is – opnieuw – geen reden voor de volksvertegenwoordiging om op een effectiever wetgeving in te zetten. Opnieuw is het geen-bezwaar-systeem (iedereen is potentieel donor, tenzij bezwaar is gemaakt) gesneuveld. En een verplichte donorregistratie (zoals door de PvdA bepleit) blijkt op onoverkomelijke juridische bezwaren te stuiten.

Het Belgische model van altijd-donor-tenzij (onze zuiderburen kennen dientengevolge geen tekort aan donororganen) wordt nu al vele jaren terzijde geschoven op grond van ethische bezwaren. Het VVD-Kamerlid Anouchka van Miltenburg verwoordde dit gisteren in het Kamerdebat als volgt: “Het recht op zelfbeschikking eindigt niet bij de dood”. Oh nee? Wanneer dan wel?

Als we het recht op zelfbeschikking definiëren als het recht van de persoon in kwestie om na overlijden over zijn of haar “toekomst” te beschikken, dan is zo’n recht in de huidige situatie ook niet aanwezig. Paar voorbeelden: ik ben geregistreerd als donor en ze mogen wat mij betreft alle organen voor donatie of wetenschap gebruiken. Als mijn directe familie evenwel bezwaar maakt, dan gaat het simpelweg niet door. Als ik per se begraven wens te worden: mijn nabestaanden kunnen mij alsnog cremeren, zonder dat iemand daar wat aan kan doen. Er bestaat dus niet zoiets als een post-mortaal recht op zelfbeschikking.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Alle stemmen tellen? – revisited

, door

Begin dit jaar hebben een aantal mensen, waaronder mezelf, een petitie opgezet om het tellen van stemmen in de Tweede Kamer inzichtelijker te maken. Nu willen we de petitie gaan afronden en indienen. Voordat we dat doen, hebben we de Tweede Kamerleden om een reactie gevraagd.
De eerste reactie die binnenkwam, is illustratief voor de blinde vlek die men heeft als men zelf in Den Haag zit. Daarom gebruik ik de reactie van PvdA-er Paul Kalma graag om het punt nogmaals duidelijk te maken.
Hier eerst zijn reactie:
“De PvdA is van mening dat de stemmingsuitslagen ook nu volstrekt helder zijn. De stemmingen zijn on line te volgen; de uitslagen staan vrijwel direct op teletekst en internet. En de handelingen (de notulen van de Tweede Kamer) verschijnen, inclusief vermelding van aanwezigheid en stemgedrag, binnen 24 uur. In de regel wordt er per fractie gestemd. Afwijkend stemgedrag van één of meer fractieleden wordt daarbij altijd door de Voorzitter vermeld – en in de handelingen opgenomen.
De PvdA heeft geen behoefte aan automatisering van het stemproces.
De ‘ouderwetse’ manier van stemmen is snel, goedkoop, duidelijk en niet storingsgevoelig.”

Op twee punten heeft hij gelijk. De stemmingen zijn online te volgen (alle stemmingen worden uitgezonden) en de stemmingen staan op Teletekst (pagina 142). Alleen zijn beide media vluchtig. Dus als je iets wilt weten wat in het verleden ligt, staat het daar niet meer.
Dan zegt hij dat de handelingen binnen 24 uur verschijnen. Dit is misschien zo voor de kamerleden zelf, maar wij stervelingen zien dat niet. Wat we wel zien is een verslag op de site van de Tweede Kamer, meestal inderdaad binnen 24 uur. De handelingen verschijnen soms pas weken later via Parlando (u weet wel, dat systeem waar je nauwelijks kunt zoeken en niet direct kunt linken) en worden vaak in stukken opgeknipt (je moet dus zoeken naar de aanwezigheidslijst).
Over die handelingen straks nog wat meer.
Dhr Kalma geeft ook aan dat zowel de aanwezigheid als het stemgedrag wordt vastgelegd in de handelingen. Dat klopt slechts ten dele. De aanwezigheid geldt voor een lange vergadering voor een hele dag. Dat neemt niet weg dat tijdens een stemming een kamerlid even de kamer kan verlaten en dus feitelijk niet mee stemmen. Dat is nergens terug te vinden, maar kan goed zijn voor het geweten van dat kamerlid.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Vorige Volgende