Kunst op Zondag | Over 100 jaar

Laat vandaag nog een portret van u schilderen en over honderd jaar ziet u er nog even patent uit als nu. Mits het schilderij goed wordt geconserveerd. Komt u in een museum te hangen, hoeft u zich daar geen zorgen over te maken. De anti-rimpelzalfjes, vitaminen en mineralen waar u jong en fit bij zou blijven, worden ruimschoots overtroffen door de hedendaagse conserveringstechnieken. U heeft er weinig aan. De kans is uiterst klein dat u over honderd jaar uw eigen portret zelf nog eens bekijkt. En hoe u en de wereld er over honderd jaar uit zal zien, is een boeiende vraag, maar u zult het nooit zelf ‘In Real Life’ aanschouwen. Als u meent dat u dat over honderd jaar wél kan, dan bent u op zijn minst een vlot lerende 6-jarige die dit stukje nu leest. De kans dat u een 100-plusser wordt, is weliswaar met de dag groter, maar is vooralsnog zeer klein. Laat staan dat een 100-jarige ooit zichzelf nog eens 100 jaar later zal kunnen bekijken.

Door: Foto: V (cc)
Foto: Jos van Zetten (cc)

2019: het jaar van worstelen met de impact van klimaatverandering

, door

ACHTERGROND - In 2019 publiceerde Jelmer Mommers zijn boek Hoe gaan we dit uitleggen? en kreeg Urgenda gelijk van de Hoge Raad in de zaak over de minimaal te behalen CO2 reductie door de Nederlandse overheid. Er waren vorig jaar echter veel meer goede en lezenswaardige publicaties van klimaatwetenschappers, activisten en mensen die worstelen met het onder ogen zien van de gevolgen van klimaatverandering. Hieronder een selectie, vul gerust aan in de commentaren.

Het goede nieuws

In een publicatie in december 2019 stellen klimaatwetenschappers Zeke Hausfather en Justin Ritchie dat het business as usual scenario nu leidt tot 3 graden opwarming in 2100 ten opzichte van pre-industriële temperaturen. Nog steeds ver boven de doelstelling van het klimaatakkoord van Parijs, maar beduidend lager dan de 4 tot 5 graden opwarming uit veel oudere business as usual scenario’s.

Zekerheid is er niet te geven, omdat er nog veel variabelen zijn die kunnen veranderen. Zoals de kosten van duurzame energie, energieopslag en de ontwikkeling van zero-emission vervoer. De positieve kant van het verhaal van Hausfather en Ritchie is dat klimaatbeleid dus wel degelijk werkt. Het gaat niet snel genoeg, maar de verwachte opwarming voor het jaar 2100 kan met 1 tot 2 graden naar beneden bijgesteld worden met dank aan het gevoerde beleid in verschillende landen in de afgelopen decennia.

Digitalife: wat staat onze kinderen te wachten?

, door

Documentairemaker IJsbrand van Veelen maakte onlangs vader-dochterfilm Digitalife. Hoe ziet de toekomst van onze kinderen er uit. Wat zijn de zegeningen van het digitale leven. Zijn het wel zegeningen? IJsbrand ging de wereld rond, deels digitaal, om het antwoord te zoeken. Van het digitaliseren van emoties tot robotisering en over de rol van Azië tot virtueel contact.
38 minuten lang gesprekken met technologen, filosofen, architecten en wetenschappers steeds voorgelegd aan dochter Max.
Vader lijkt zich meer zorgen te maken over de toekomst dan Max, zij vindt het eigenlijk allemaal wel best zoals het nu is.

Fijne quote uit de documentaire: “Je dochter krijgt geen betere toekomst door erover wakker te liggen maar door tijd met haar door te brengen.”

Regie Paul Meijer, gepubliceerd door communicatiebureau Pool Worldwide.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dappere Nieuwe Wereld

, door

Een bijdrage van Rita Poppen.


Wat zijn de grote thema’s voor de komende jaren? Welke problemen moeten worden aangepakt? En in welke richting moeten we zoeken naar de oplossingen? In Dappere nieuwe wereld komen negentien jonge denkers aan het woord. Ze filosoferen over de grote uitdagingen die ons land te wachten staan. Het boek bevat interessante analyses van onze huidige maatschappij, waarbij vaak teruggegrepen wordt op de nationale en mondiale economische geschiedenis. Antwoorden worden gezocht in het verenigd Europa, modern bestuur en zingeving, maar soms komt een auteur met praktische aanbevelingen, zoals minder overheidsbemoeienis of individuele budgetten voor opleiding en vorming.

Alle bijdragen zijn lezenswaardig, al blijft er van het ene verhaal meer hangen dan van het andere. Het essay van Koen Debeuf heeft indruk gemaakt. Hij zet Nederland in het perspectief van een buitenstaander. Als geboren Vlaming bracht hij zijn jeugd door in Nederland. In die tijd was Nederland een gidsland. Hij ontkracht de mythe dat democratie tegenwoordig enkel een joods-christelijke aangelegenheid is. Hij pleit voor meer open economie en samenleving, meer nadruk op individualisme in plaats van tribalisme, en niet minder, maar meer Europa

De bijdrage van Thierry Baudet is een eye-opener. Hij beschrijft het probleem van partij-oligarchie: belangrijke posities worden bezet door mensen die goed liggen bij de lijsttrekkers. ‘Nooit worden mensen benoemd die geen partijlid zijn of zich binnen de partij als buitenstaander hebben gemanifesteerd’. In de politiek valt er niets meer te debatteren. Zijn oplossing: ‘maak het aantal voorkeursstemmen dat parlementariërs hebben verkregen dwingend voor hun positie op de lijst’. Ook stelt hij voor om gemeenten zelf hun verkiezingen te laten regelen, zodat wordt voorkomen dat landelijke politiek de locale verkiezingen domineren.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.