Dappere Nieuwe Wereld

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Een bijdrage van Rita Poppen.


Wat zijn de grote thema’s voor de komende jaren? Welke problemen moeten worden aangepakt? En in welke richting moeten we zoeken naar de oplossingen? In Dappere nieuwe wereld komen negentien jonge denkers aan het woord. Ze filosoferen over de grote uitdagingen die ons land te wachten staan. Het boek bevat interessante analyses van onze huidige maatschappij, waarbij vaak teruggegrepen wordt op de nationale en mondiale economische geschiedenis. Antwoorden worden gezocht in het verenigd Europa, modern bestuur en zingeving, maar soms komt een auteur met praktische aanbevelingen, zoals minder overheidsbemoeienis of individuele budgetten voor opleiding en vorming.

Alle bijdragen zijn lezenswaardig, al blijft er van het ene verhaal meer hangen dan van het andere. Het essay van Koen Debeuf heeft indruk gemaakt. Hij zet Nederland in het perspectief van een buitenstaander. Als geboren Vlaming bracht hij zijn jeugd door in Nederland. In die tijd was Nederland een gidsland. Hij ontkracht de mythe dat democratie tegenwoordig enkel een joods-christelijke aangelegenheid is. Hij pleit voor meer open economie en samenleving, meer nadruk op individualisme in plaats van tribalisme, en niet minder, maar meer Europa

De bijdrage van Thierry Baudet is een eye-opener. Hij beschrijft het probleem van partij-oligarchie: belangrijke posities worden bezet door mensen die goed liggen bij de lijsttrekkers. ‘Nooit worden mensen benoemd die geen partijlid zijn of zich binnen de partij als buitenstaander hebben gemanifesteerd’. In de politiek valt er niets meer te debatteren. Zijn oplossing: ‘maak het aantal voorkeursstemmen dat parlementariërs hebben verkregen dwingend voor hun positie op de lijst’. Ook stelt hij voor om gemeenten zelf hun verkiezingen te laten regelen, zodat wordt voorkomen dat landelijke politiek de locale verkiezingen domineren.

Een hoogtepunten van dit boek is de bijdrage van Rindert de Groot, over de superburger van de toekomst. Nee, de superburger is geen broodje, het gaat over subtiel burgerschap. ‘Superburgerschap noem ik het vermogen van het moderne individu om de wereld ter veranderen uit een veelheid van rollen, een overvloed aan kennis en een gezonde dosis relativeringsvermogen, met technologie als belangrijk hulpmiddel’.

Joey Hullegie legt uit dat Nederland een van de meest feminiene landen is in deze masculiene wereld. ‘Een masculiene wereld kenmerkt zich door uitgebreide langetermijnplanning zonder oog voor variabelen in het proces’. Volgens hem moeten we de wereld nog meer feminien maken. Hij ziet een belangrijke functie voor taal en discussie weggelegd. Volgens Hullegie hebben we behoefte aan scherpe taalcritici die valse en halve waarheden aan de kaak stellen.

Wat opvalt aan deze bundel is dat de vrouwelijke essayisten het verste durven te gaan in hun fantasieën voor de toekomst. Jamila Aanzi en Kirsten van den Hul vinden dat een bedrijf niet een afspiegeling moet zijn van de samenleving in Nederland, het moet een afspiegeling zijn van de hele wereld. Er moet geïnvesteerd moet worden in intercultureel competentiegericht onderwijs vanaf de basisschool, om zo wereldburgers te kweken voor morgen.

Natasja van den Berg is van mening dat we in de toekomst minder moeten consumeren: ‘Niet meer, maar beter’. En: ‘Liever een mooi jurkje van Eco Couture van biologische bamboe dan vijf snel verwassen jurkjes van H&M’. Ze denkt dat levenskunst kan helpen bij het proces van meer naar beter. Mensen moeten zichzelf stileren (niet stylen). Net als Foucault is zij van mening dat iedereen van zijn leven een kunstwerk zou moeten maken.

Het laatste woord is aan de dominee.Volgens Ruben van Zwieten wordt te vaak verondersteld dat zingeving iets additioneels is. ‘Zingeving doe je er niet bij. Zingeving is bepalend voor alles wat je doet, voor hoe je als mens, écht mens, wilt zijn’. We moeten ons weer intellectueel gaan inspannen. Zelfs in de preek op zondag klinkt de oneliners-taal van de media door. Volgens Van Zwieten kan de Bijbel een oplossing bieden voor de taalnood waarin wij ons bevinden. ‘De bijbel is een verzameling verhalen die bij uitstek de taal van de verbeelding aanreikt….Als de kerk de mens nu weer zou onderrichten in de beeldende taal van de Bijbelse verhalen, dan zou ze eindelijk weer kritisch tegenover het huidige tijdsgewricht komen te staan’.

Deze essaybundel is bestemd voor een breed publiek. Het bevat interessante analyses, maar de voorgestelde strategieën zullen nog wel wat discussie uitlokken. Hoewel er verschillende onderwerpen aan bod komen, mis ik een visie op de toekomst van het gezin en andere samenlevingsvormen. Economie en bestuur zijn belangrijk, maar hoe we op microniveau samenleven ook. Hoe leren we onze kinderen om zich tot de snel veranderende wereld te verhouden? Laten we hopen dat Nederland een plek blijft waar iedereen graag wil zijn, maar je kunt niet uitsluiten dat het anders kan gaan.

Dappere nieuwe wereld is een initiatief van de denktank Prospect. Ze zijn politiek ongebonden en noemen zich vrijzinnig, kosmopolitisch en praktisch. ‘Als het aan Prospect ligt, wordt ons land weer toonaangevend in de wereld en verdwijnt het cynisme en het negativisme uit de samenleving’.

Farid Tabarki, Joop Hazenberg en Rens van Tilburg (red): Dappere nieuwe wereld, 21 jonge denkers over de toekomst van Nederland, Van Gennep, 232 p.

Bestel hier Dappere Nieuwe Wereld

Reacties (5)

#1 Share

Zijn dit nou ook 21 jonge democraten, vroeg ik mij af, of is dat geen thema?
Lol @ Van Zwieten over den taal. Ik zie niet helemaal wat er ‘dapper’ is aan zijn voorstel slash inbreng ::-)

  • Volgende discussie
#2 JSK

In die tijd was Nederland een gidsland.

-en-

Joey Hullegie legt uit dat Nederland een van de meest feminiene landen is in deze masculiene wereld. ‘Een masculiene wereld kenmerkt zich door uitgebreide langetermijnplanning zonder oog voor variabelen in het proces’. Volgens hem moeten we de wereld nog meer feminien maken.

Nederland is blijkbaar nog steeds een “gidsland”. Jaja.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Sonja

“Liever een mooi jurkje van Eco Couture van biologische bamboe dan vijf snel verwassen jurkjes van H&M”

Ideologisch consumentisme. Maar het blijft consumentisme. Er zit alleen een groene sticker op. Daar verander je een systeem niet mee, alleen de poppetjes krijgen andere hoofdjes.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 KJ

Hij beschrijft het probleem van partij-oligarchie: belangrijke posities worden bezet door mensen die goed liggen bij de lijsttrekkers. ‘Nooit worden mensen benoemd die geen partijlid zijn of zich binnen de partij als buitenstaander hebben gemanifesteerd’.

Ja, de vorige keer dat we dat hebben geprobeerd (LPF) was een eclatant succes.

Nee, het probleem is gewoon wat ik al tijden roep: de publieke participatie (partij-lidmaatschap) moet omhoog ! Je kunt partijen niet verwijten oligarchisch en corrupt te zijn als ze maar drie kandidaten hebben om uit te kiezen, en als er maar twee anderen zijn die de geldstromen beoordelen.

Joey Hullegie legt uit dat Nederland een van de meest feminiene landen is in deze masculiene wereld.

What an incredible load of leftist-wishful-thinking-bollocks is that.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 Peter

@3 en @4: Jullie doen, wat ik ook veel te vaak doe: je kijkt naar een fantasietje en je legt het langs de meetlat van de hedendaagse werkelijheid van nu. Daarmee kun je elke droom aan diggelen slaan. Zo komen we niet verder.
Zwartkijkers zijn ook van belang, daar niet van, maar een oefening in doordenken, buiten de spelregels van gisteren en vandaag zijn even belangrijk.

Bij alle nieuwedenekrij rijst natuurlijk de vraag: hoe? Hoe bereik je de voorgestelde situatie?
Ga je het antwoord in regels, voorwaarden en normen beschrijven dan loop je gauw vast. Het antwoord zou wel kunnen zijn: neem de tijd te denken. Niet ophouden met maffe ideetjes de wereld in te slingeren. Een denkoefening die in het basispakket van elk onderwijstype zou moeten zitten.

  • Vorige discussie