De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Chamberlain dilemma
De gebeurtenissen van vijf jaar geleden zorgden voor een stevige verschuiving in het veiligheidsbeleid van veel westerse landen, waaronder Nederland.
Vanaf het begin had ik moeite met de aard van veel maatregelen. Het beknotten van de eigen vrijheid om uiteindelijk de eigen vrijheid te beschermen, bleef ik paradoxaal vinden. Het brengen van de oorlog naar die gebieden waar je van dacht dat er mensen zaten die de oorlog naar jou toe zouden brengen, vond ik slechts in een enkel geval een goed instrument. Maar gegeven de manier waarop de instrumenten ingezet zijn, durf ik achteraf te stellen dat ze geen van allen productief of effectief zijn geweest.
Er is een oorlog, een oorlog tegen het terrorisme, roepen velen. En ik voer oorlog tegen de manier waarop de oorlog tegen terrorisme wordt gevoerd. Omdat ik niet het gevaar zo hoog inschat en omdat ik de nu gekozen oplossingen erger vind dan de kwaal.
Als je publiekelijk zo’n standpunt inneemt, krijg je met regelmaat naar je hoofd geslingerd dat je net zo hard je kop in het zand steekt als Chamberlain. Hij wilde niet het grote gevaar van Hilter’s Duitsland zien en liet zich afschepen met een vodje van een vredesakkoord. Om vervolgens korte tijd later geconfronteerd te worden met de grootste oorlog die de mensheid tot nu toe heeft gekend.
Ondanks de beperkte toepasbaarheid van de vergelijking, komt er dan toch twijfel in me. Negeer ik niet willens en wetens een groot gevaar omdat ik geloof heb in een meer vreedszame oplossing? Zorg ik er met mijn tegenstand voor dat maatregelen niet genomen worden die een ramp zouden kunnen voorkomen? Hoe klein mijn inbreng in het debat dan ook is, ben ik dan niet potentieel een gevaar voor de veiligheid van ons land, onze maatschappij, ons leven?
Hoe durf ik, met slechts beperkte toegang tot de kennis der wereld en slechts beperkte tijd voor het beschouwen van de materie, te beweren dat het anders moet? Hoe stellig mag ik zijn?
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Quote du Jour – Terreurgrappen verboden
Tjibbe Joustra: Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding wil geen terreurgrappen meer. Valse bommeldingen op het schoolplein. Bommel-dingen?! Ja bommel-dingen (terreurgrapje). Verkleed als jihadstrijder de Hema inlopen, je kind een bomgordel omsjorren tijdens een vredesdemonstratie: allemaal NIET LEUK, aldus Joustra. Tot nu toe werden dit soort acties afgedaan met een standaardboete maar als het aan Joustra ligt draaien dit soort grappenmakers straks op voor de volledige kosten die politie en andere hulpdiensten moeten maken.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.