God gaf ons apparaten

Sylvia Hubers is stadsdichter van Haarlem. Deze week verschijnt haar nieuwste dichtbundel. Er is geen dichteres in Nederland die zo Hollands schrijft als Sylvia Hubers. Tot die conclusie kwam ik tijdens het lezen van haar nieuwste dichtbundel God gaf ons apparaten. Daarin komt God op verschillende plaatsen boven drijven. Al zegt de dichteres van zichzelf dat ze katholieke hersenen heeft, ik bespeur toch ook resten van het calvinisme in haar teksten. Een van de mooiste gedichten begint met: Er was een overbodige god in een overbodig universum die overbodige mensen aan het denken had gezet. ‘Maarten ’t Hart’, dacht ik soms, die geeft me hetzelfde gevoel. Sylvia is klaar met het geloof, maar ze vindt het nog te fabelachtig om er niet over te schrijven. Gelijk heeft ze, het levert boeiende poëzie op. De meeste gedichten kunnen ook als kort vreemd proza worden opgevat. Tijdens het lezen vroeg ik mij af hoe dat gaat met het redigeren van een dichtbundel. Mag de uitgever er nog iets aan veranderen? Of is het bij poëzie taboe om wijzigingen voor te stellen? Ik stip dit even aan, omdat ik in haar beste gedicht het woord echter tegenkwam, zonder twijfel het lelijkste woord uit de Nederlandse taal.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.