Dat PVV-apologeet en schrijver Joost Niemöller niet-Westerse allochtonen een inferieur soort mensen vindt, wordt uit zijn stukken zeer aannemelijk. Dat hij daarom een broertje dood heeft aan 'donkerharige' asielzoekers, die hij beschouwt als "uitkeringsbeluste beschavingsvernietigers" en ongedierte dat in reuzenzwermen op Europa neerdaalt, is inmiddels ook wel duidelijk. En dat Niemöller geen kaas heeft gegeten van statistiek, dat staat onderhand wel vast. Dus wat er gebeurt wanneer Niemöller zich waagt aan een stukje statistiek over asielstromen en asielbeslissingen in verschillende Europese landen laat zich licht raden: dan ontstaat er spontaan xenofobe leugenpropaganda.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Het Pew Research Center deed onderzoek naar de groei van het aantal moslims in de wereld. De cijfers uit het rapport The Future of the Global Muslim Population zullen de komende dagen verschillend worden samengevat, naar gelang de hersencapaciteit en politieke bias van de samenvatter. Hieronder volgen twee samenvattingen, het verrassende is dat ze allebei kloppen.
Populistische modus: De komende 20 jaar zal het aantal moslims op aarde met 35% toenemen!!! Op die manier zijn er in 2020 wereldwijd maar liefst 2,2 miljard potentiële voorstanders van de sharia!!! In 2030 hebben 79 landen tenminste 1 miljoen islamitische inwoners, dat zijn zeven landen meer dan nu!!! In de toekomst zal Pakistan de koppositie van Indonesië overnemen en de grootste islamitische bevolking herbergen, Pakistan heeft kernwapens!!! Het aantal moslims in de VS zal meer dan verdubbelen naar 6,2 miljoen in 2030, ook zij krijgen via stemrecht indirect toegang tot kernwapens. Moslims planten zich twee keer zo snel voort dan niet-moslims: 1,5% tegenover 0,7%. In 2030 wonen er in Nederland straks 1.365.000 moslims ook zij krijgen stemrecht!!!
Academische modus: De jaarlijkse groei van het aantal moslims vertraagt: van 2,2% in de periode 1990-2010 naar 1,5% voor 2010-2030. In 2030 hebben 79 landen tenminste 1 miljoen islamitische inwoners, totale bevolkingen groeien sowieso mee. In de toekomst zullen er meer moslims wonen in Nigeria dan in Egypte, ook dan zal Nigeria een arm en vervuild land zijn. Het aantal moslims in de VS zal meer dan verdubbelen, maar deze groep maakt in 2030 dan 1.7% van de totale bevolking uit ongeveer evenveel als joden nu. De groei van de moslimgemeenschap vlakt de komende twintig jaar af en nadert die van de niet-moslims. In 2030 zal 26,4% van de wereldbevolking moslim zijn tegenover 23,4% nu. In Nederland is straks 7,8% van de bevolking moslim nu is dat al 5,5%. Joehoe sharia waar blijf je nu?!
Vanmiddag verscheen er op GeenStijl een ronkend postje van collegablogger Spin Stift waar geen speld tussen te krijgen leek: “Harde cijfers. NPO is een rabiaat PvdA-bolwerk”. De bron hiervoor was een doorgetwitterd grafiekje van iemand/iets die sinds 18 februari (net voor de kabinetsbreuk) heeft bijgehouden welke politici er op de publieke omroep zijn verschenen ..en wat bleek: het waren héél véél PvdA-ers! Er verschenen echter ook veel CDA- en VVD-politici bij publieke omroep? Ook trouwens aardig wat SP-ers en D66-ers? Niet zoveel PVV-ers, dat dan weer wel… Maar wat is nu het juiste kijkbuisquotum per partij? Zou dat niet per huidig zetelaantal verrekend moeten worden? Het Sargasso “Nuance door Statistiek” Departement deed wat hardcore number crunching en deelde het aantal tv-optredens door het zetelaantal. “Hoe meer zetels hoe meer zendtijd op de overheidsgefinancierde netten” dat klinkt democratisch toch? En wat blijkt? De NPO is potverpielekes een rabiaat D66-bolwerk?!
Pech told you so…. Natuurlijk kunnen deze resultaten ook weer gespint worden want D66 is ook links en dus blijft de publieke omroep een links bolwerk, “bepaalde mensen zijn bepaalde dingen beu”, immers.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Afgelopen donderdag verscheen er op de voorpagina van de Volkskrant een fraaie grafiek met daarin de rente van staatsobligaties van de PIIGS in de tijd uitgezet. Enorme pieken maakten zichtbaar hoe groot de crisis wel niet was. Maar was dat wel terecht. Aangezien ik de krant las voordat ik koffie op had, was ik zelf niet scherp genoeg. Alleen een vaag gevoel van onrust bleef achter. Gelukkig was een van onze bezoekers zo aardig om via de mail aan te geven wat er precies niet klopte.
We gaan dat eerst even visueel duidelijk maken. Hier het origineel uit de Volkskrant:
Dan de correcte versie:
U ziet, de schaal en het nulpunt van de y-as verschilde per grafiek. In de gecorrigeerde versie is de schaal gelijk gemaakt aan die van de eerste grafiek en alles op de juiste hoogte gezet. De argeloze lezer zou bij de oorspronkelijke versie kunnen denken dat alle getoonde landen in even grote problemen zouden zitten als Griekenland. Maar dit is nog ver van de realiteit.
Natuurlijk is er wel degelijk sprake van een zorgelijk probleem. Maar de door de Volkskrant gekozen representatie maakt het veel te bont.
Nieuws! Kwart van de vmbo-t-scholen is slecht! Rondpompen maar! Geloof het maar! Of niet, als je maar publiceert! Weer hetzelfde liedje: Trouw stelt een lijst samen van middelbare scholen en gebruikt een mager sterrensysteem, gedeeltelijk gebaseerd op de data van de onderwijsinspectie. Die inspectie zelf is net als vorig jaar overigens huiverig voor de snelle conclusies van Trouw. ‘Het dagblad concentreert zich op één gegeven: het gemiddelde cijfer op het centraal examen,’ aldus de inspectie.
‘Niveau vmbo’ers TL te laag’ gilt de krant ook nog. Daar gaan we weer. Neem maar over, jongens van de kwaliteitsjournalistiek. Maar wel even het baanbrekende resultaat onder de loep nemen. Trouw bekijkt niet of de docenten bevoegd zijn, of er goede lesmethoden worden toegepast, of er nuttig onderwijs wordt gevolgd, of scholieren zich gelukkig voelen of aan hun sociale ontwikkeling toekomen. Nee, de krant baseert zich op de afwijking tussen Centraal Schriftelijk Examen (CSE) van het Cito en het Schoolexamen (SE).
‘Trouw maakt dit jaar voor het eerst gebruik van een nieuwe manier om de prestaties van scholen te meten. Die methode is ontwikkeld door Jaap Dronkers, hoogleraar in Maastricht. De prestaties van de geslaagde leerlingen in de kernvakken van het schriftelijk eindexamen staan centraal in zijn oordeel of een school kwaliteit levert. Door naar die cijfers van de geslaagden te kijken wordt duidelijk wat het diploma van een school nou eigenlijk waard is, stelt Dronkers.’
Vertel me meer over de ‘methode’. Baken in de mist moet ‘onderwijssocioloog’ Jaap Dronkers zijn, die zijn naam verbond aan het jaarlijkse Schoolprestaties-onderzoek. De Trouw-redactie heeft de juiste professor bij het gewenste resultaat gezocht: volgens Dronkers gaat het in het onderwijs ‘hoofdzakelijk om de resultaten en niet om de goede intenties of om het proces,’ zo beweerde hij niet zo lang geleden. Het is het schrikbewind van elke didacticus: een reeks cijfers in plaats van een inzichtelijke ontwikkeling. Dronkers maakt het helemaal bont als hij betreurt dat ‘de fixatie van het onderwijsbeleid op doorstroming naar het hoger onderwijs en op het vooral willen stimuleren van algemene cognitieve vaardigheden’ ligt.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Iets zichtbaar maken met een visualisatie van statistiek heeft voordelen. Je laat mensen in één oogopslag zien wat eigenlijk de trend of essentie is van een complexe gegevensset.
Laten we dit illustreren aan de hand van wat voorbeelden op basis van één gegevensset waarbij ik later pas uitleg wat die eigenlijk inhoudt.
We zien hier metingen per maand over een geselecteerde periode. Hier eerst een grafiek over een periode van krap 7 jaar, met een lineaire trendlijn:
Ook zonder de trendlijn zou je waarschijnlijk de conclusie trekken dat er in die periode afgezien van de nodige variatie eigenlijk weinig verschuiving is.
Laten we een iets langere periode nemen, zeg 10 jaar:
Zonder trendlijn ditmaal. Maar de indruk bestaat toch wel dat de trend over de hele periode neigt naar een daling.
Nog eentje dan. Weer een periode van ongeveer 10 jaar:
Weer datzelfde gevoel van daling.
Heeft u al in de gaten waar het hier om gaat? Waarschijnlijk wel. Het gaat hier om afwijkingen in de wereldwijde temperatuurmetingen. De eerste grafiek betrof de periode november 2001 tot en met februari 2008. De tweede grafiek de periode februari 1998 tot en met februari 2008. En de derde grafiek is voor de periode december 1969 tot en met juli 1979.
Nu vraagt u zich misschien af waarom ik juist deze periodes heb gekozen.
Dat is heel eenvoudig, omdat iemand anders dat ook gedaan heeft. Alleen die wilde er wat mee bewijzen.
Dhr Hans Labohm, gerenomeerd klimaatscepticus, heeft op de Dagelijkse Standaard een nieuw platform gekregen om zijn twijfels te uiten over de heersende theorie van klimaatverandering.
Op twee punten gebruikt hij een grafiek om te laten zien dat er helemaal geen sprake meer is van een stijging, sterker nog, er is een daling. Kijkt u eerst even naar het plaatje waar hij naar linkt in dit postje onder het woord “logenstrafte”:
Die komt overeen met de periode van de eerste grafiek die ik u gaf.
Persoonlijk heb ik trouwens sterk mijn twijfels bij de rode trendlijn die gegeven wordt. In mijn dataset zit slecht een hele kleine daling, hoe ik het ook manipuleer.
Vandaag plaatsen wij een gastbijdrage van Guido van de Luitgaarden: docent / onderzoeker aan de faculteit Sociale Studies van de Hogeschool Zuyd en promovendus aan de University of Salford (VK). Hij hoopt komend jaar te promoveren op een proefschrift over oordeels- en besluitvorming door kinderbeschermers in geval van vermoedens van kindermishandeling.
Met de heropening van de strafzaak tegen Lucia de B. staat behalve de geloofwaardigheid van de rechterlijke macht, ook het gebruik van de statistiek ter discussie. Een aantal decennia geleden schatten actuarissen vooral voor verzekeringsmaatschappijen de kans op schademeldingen in. Tegenwoordig wordt de statistiek ook gebruikt om in te schatten hoe groot de kans is dat je als ex-gedetineerde zult terugvallen in de criminaliteit, of je als ouder je kinderen zult mishandelen en blijkbaar ook of je levenslang opgesloten moet worden omdat het volgens een statisticus geen toeval kan zijn dat je altijd dienst had wanneer er patiënten overleden.
Los van de vraag of Lucia de B. schuldig of onschuldig is, laat de discussie over dit onderwerp zien dat de statistiek geen harde wetenschap is. Het verband tussen het overlijden van patiënten en de aanwezigheid van een personeelslid kan op verschillende manieren verklaard worden. Behalve dat becijferde kansen het gevaar van schijnzekerheden in zich dragen, moeten de uitkomsten van statistisch onderzoek dus altijd geïnterpreteerd worden en dat is per definitie mensenwerk. We kunnen en mogen ons daarom met name bij de bepaling van schuld en mogelijk toekomstig gevaar niet uitsluitend of overwegend op de statistiek baseren. Mensen kunnen immers tot op zekere hoogte hun gedrag zelf bepalen. Hoewel bijvoorbeeld de statistische kans dat je je kinderen mishandelt groter is wanneer je een laag inkomen hebt en een alleenstaande ouder bent, wil dat niet zeggen dat arme alleenstaanden kindermishandelaars zijn. Wat dat betreft heeft de statistiek vaak weinig meerwaarde in het beoordelen van individuele gevallen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
“In [jonge EU-lidstaten als Bulgarije en Tsjechië] is internet een belangrijker communicatiemiddel. Door de grote afstand wordt er veel meer gebruik gemaakt van chat en internettelefonie dan in ons land. (..) Inwoners van deze landen zijn veel meer technisch gericht. Zij hebben het internet leren kennen door middel van zelfstudie. Hierdoor hebben zij veel meer zicht op de mogelijkheden van het web. In Nederland maken we meer gebruik van kant- en klare internetprogramma’s als Hyves en Myweb om sociale contacten te onderhouden. (..) Wij hebben de traditie om voor alles op cursus te gaan. Hierdoor mist de internetter de uitdaging zelf op onderzoek uit te gaan.”
Wim Veen, hoogleraar didactiek en onderwijsontwikkeling aan de Technische Universiteit Delft weet precies waarom Nederland het achterlijke middenmotertje van Europa is qua internetgebruik. Dit naar aanleiding van
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
