Opsplitsen van de eurozone is een erg dure oplossing. Maar wat kan je wel doen aan het verschil in productiviteit tussen Noord- en Zuid-Europa? Het zijn sombere tijden. De gelijkenis met de gebeurtenissen in de jaren 30 is opvallend. Net als toen duurt de crisis onnodig lang door het falen van de politiek. Toen was de goudstandaard het probleem, nu is het de euro die ons hindert. Pas nadat de goudstandaard werd afgeschaft klom de economie weer uit het dal. Maar daar houdt de overeenkomst op. Anders dan de goudstandaard kan je niet even de euro afschaffen want de euro is geen standaard maar onze munt. Hoe graag we ook van de euro af willen, de kosten voor afschaffen zijn veel te hoog. We zitten tussen een rock en een hard place zeggen de Engelsen dan. Cultuur is niet het probleem
De Duitse oorlogsschuld aan Nederland was destijds veel groter dan de Griekse schuld aan Nederland nu.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Liegen door De Nederlandsche Bank is eerder traditie dan toeval, zegt Ton Biesemaat.
Toen Nout Wellink nog president was van De Nederlandsche Bank (DNB) zei hij dat we de Griekse miljarden zouden terugkrijgen, met rente. Dat beloofde hij in mei 2011 in het EO-programma Knevel & Van den Brink.
Nu is Nout Wellink president af en zei hij vlak voor oud en nieuw in het Financieele Dagblad dat de overheid leningen aan Griekenland zal moeten afschrijven. Dus een gedeelte van de miljarden kunnen we op onze buik schrijven.
De Volkskrant oppert dat Wellink in mei 2011 een leugentje om bestwil de wereld in hielp. Wellink noemde toen ook Geert Wilders ‘een valse profeet die iedereen bang probeert te maken’. Nu geeft de ex-president van de DNB Wilders met terugwerkende kracht gelijk en blijkt hij zelf de valse profeet te zijn geweest
Ook geeft Wellink nu aan dat minister de Jager de bevolking in het ootje neemt door te blijven beweren dat het Griekse geld terugkomt. “Er zat een inconsistentie in alle verhalen die politici vertelden, want je kunt wel zeggen – zoals onze minister deed – dat het geld van overheden altijd terug zal komen, maar als je een steeds groter aandeel in de financiering van de Griekse schuld op je moet nemen, wordt die kans steeds kleiner.”
DATA - 
De crisis heeft veel gastarbeiders naar huis gedreven, zo gaat het verhaal. Vooral Mexicanen zouden en masse de VS de rug toekeren en de grens weer oversteken. Voor landen die afhankelijk zijn van de terugestuurde lonen, de zogenoemde remittances, is dit een enorme strop.
Uit de meest recente data van de Wereldbank (bijgewerkt tot en met 2010) lijkt dat mee te vallen, tenminste voor de meeste gebieden. Oost-Europa kreeg flinke klappen. Onderstaande grafiek laat het bedrag aan wereldwijde remittances zien. Deze geldstromen bestaan uit private overboekingen van buitenlandse arbeiders die minimaal een jaar in een gastland verblijven (zie volledige definitie onderaan).
De wereldwijde dip leek niet lang te duren.
widgetContext = { "url": "http://data.worldbank.org/widgets/indicator/0/web_widgets_3/BX.TRF.PWKR.CD.DT/countries/1W", "width": 480, "height": 250, "widgetid": "web_widget_iframe_23ecd38f6d72736c8224e68512c76cf0" };
De PIIG’s
Opmerkelijk is de daling van Griekenland na 2008. Je zou juist denken dat met de verslechtering van de economie meer Grieken naar het buitenland vertrekken. Of zouden die expats hun eurootjes niet terugzenden (of niet via de officiele kanalen)? Ook van Ierland zou je een grotere stijging verwachten. Italianen daarentegen sturen steeds meer geld terug naar huis.
widgetContext = { "url": "http://data.worldbank.org/widgets/indicator/0/web_widgets_3/BX.TRF.PWKR.CD.DT/countries/GR-ES-IT-PT-IE", "width": 480, "height": 250, "widgetid": "web_widget_iframe_8c6b20b8635764adaaf7e390e4834fe4" };
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Misschien kunnen we in Europa zoiets doen voor Grieken en Spanjaarden in de problemen?
Laat ik het maar meteen aan het begin zeggen: opbreken van de euro is geen optie. Een muntunie opzetten is relatief eenvoudig maar een muntunie afbreken zal een grote crisis veroorzaken. Desondanks denken velen dat de problemen, die het gevolg zijn van de schuldencrisis het beste kunnen worden opgelost door de muntunie te wijzigen, zoals Frits Bolkestein en afgelopen weekend Paul Hockenos in de NRC beweren. Zij willen een “neuro” en een “zeuro”: één euro voor de sterke landen in het noorden en één voor de zwakken in het zuiden. Over Griekenland wordt niet meer gediscusieerd: dat land moet uit de euro. En dan zijn er natuurlijk de populisten die dromen van herinvoering van de gulden. Dit is ongefundeerd, contraproductief en zelfs gevaarlijk geklets.
De gevangenis
De euro heeft bewezen dat invoeren van een muntunie, mits goed voorbereid, soepel verloopt. Je kunt de tijd nemen om alles voor te bereiden. De valuta’s worden eerst aan elkaar gekoppeld en daarna breng je het nieuwe geld in omloop. De oude en de nieuwe munt kunnen in het begin naast elkaar gebruikt worden. Banken passen dan hun software aan en met wat goede planning komt op de dag van de omschakeling het nieuwe geld uit de giromaten.
De zoveelste top der toppen bleek wederom een flop. Het echte probleem bleef buiten schot, het fantoomspook werd wel stevig aangepakt. Merkozy en Rutte zeggen het al wekenlang: de schuldencrisis moet aangepakt worden. Het wondermiddel? Meer sancties, harder bezuinigingen. Schuld en bezuinigingen, deze twee woorden lijken bij elkaar te horen als andijvie en spekjes. Maar is dat zo? Italië had al een decennium 120% staatsschuld en niemand maakte daar woorden aan vuil. Spanje had zelfs een lagere staatsschuld dan bijvoorbeeld Nederland. Het probleem is niet de hoogte van de staatsschuld van een land ‘an sich’. Het probleem is dat de financiële markten het vertrouwen hebben verloren dat de schuld kan worden afbetaald. Kortom: het belangrijkste probleem is dat er te weinig cash binnenkomt, niet de hoogte van de staatsschuld.
In Griekenland en Italië is er nu een ondemocratische premier aan de macht. Is er draagvlak bij de bevolking als deze landen verder wegzakken in een depressie? Dat lijkt me sterk. Ik voorspel voor 2012: meer demonstraties, meer sociale onlusten. In Spanje houdt de toekomstige premier Rajoy zich vooralsnog muisstil. Hoe brengt hij de Spaanse economie weer aan de praat? Niemand die het weet. Als je heel goed luistert hoor je af en toe heel zachtjes ‘Help, help’, maar Angela, Mark en Nicolas spreken geen van allen Spaans. Wat kan Spanje doen? De OESO voorspelt dat de werkloosheid volgend jaar verder stijgt, terwijl nu al 1 op de 5 Spanjaarden thuiszit. Het geld is op. Monti en Rajoy zitten klem en zien maar één uitweg: zij willen geld van het noorden. Ofwel via eurobonds of de geldkraan van de Europese Centrale Bank moet wagenwijd open. Deze schijnoplossingen maken de zuidelijke landen niet concurrerender, noch productviever. Nee, over structurele oplossingen wordt door alle Europese leiders in alle talen gezwegen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.