"Mr al-Megrahi did not show his victims any comfort or compassion. They were not allowed to return to the bosom of their families to see out their lives, let alone their dying days, but that alone is not a reason for us to deny compassion to him and his family in his final days. (...) it is my decision that Mr Mr Abdelbaset Ali Mohmed Al-Megrahi (...) be released on compassionate grounds and be allowed to return to Libya to die." De woorden van de Schotse Minister van Justitie Kenny MacAskill bij de vrijlating van Abdelbaset al-Megrahi tonen de gemengde gevoelens van velen die betrokken waren bij de Lockerbie-aanslag in 1988. Al-Megrahi werd in 2001 schuldig bevonden aan die aanslag en tot (minstens) 20 jaar cel veroordeeld. Nu heeft hij een terminale vorm van prostaatkanker. Al-Megrahi heeft altijd volgehouden onschuldig te zijn en er zijn inderdaad genoeg redenen om op zijn minst te twijfelen aan de juistheid van het gerechtelijk onderzoek. Schuldig of niet, nu al-Megrahi in Libië is aangekomen, zal Libiës grote leider (en één van de slechtst geklede regeringsleiders) hem een dezer dagen voor de verzamelde pers als een verloren zoon aan zijn borst drukken en op het schild hijsen. Over elf dagen is Khadaffi 40 jaar aan de macht.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
“I say in the clearest possible terms, which I hope every person in every land will hear – all of this I have had to endure for something that I did not do,” (Abdel Basset al-Megrahi, Lockerbie-bomber)
De Libische geheim agent Abdel Basset al-Megrahi heeft het dus NIET gedaan, zegt hij nog steeds, ondanks dat Schotse rechters in Kamp Zeist in 2001 heel anders oordeelden, toen hij tot levenslang werd veroordeeld. Opvallend zijn de reacties op de vrijlating van de terminaal zieke al-Megrahi. De Schotse kerk is trots op de Schotten, want Schotland toont genade voor doodzieke bommenleggers. Nabestaanden van slachtoffers van de Lockerbie-ramp zijn echter geschokt. “I don’t understand how the Scots can show compassion. It’s an utter insult and utterly disgusting”, aldus een van hen. Barack Obama is trouwens ook verbijsterd. Gratie voor een soennitische bommenlegger met vergevorderde prostaatkanker? Schande!
Er is nog steeds veel tegenstand tegen het recht op de rookvrije werkplek. Eén van de argumenten die wordt aangedragen door tegenstanders is dat de wetenschappelijke onderbouwing achter het gevaar van meeroken zwak is.
Daar viel altijd al het een en ander tegen in te brengen, maar nu is dat argument helemaal niet meer geldig. In het toonaangevende New England Journal of Medicine verscheen namelijk een Schotse studie naar de effecten van het rookverbod op het belangrijkste gevaar van meeroken, hartklachten, die uiterst gedegen is opgezet.
Erg belangrijk is dat de onderzoekers al tien maanden voor de invoering van het rookverbod de opnamen voor hartklachten begonnen te controleren, zodat ze een goed zicht hadden op de situatie voor het rookverbod en die niet achteraf uit dossiers moesten opmaken. De criteria voor patiënten die geïncludeerd moesten worden waren ook scherp opgesteld. Er werd ook gecontroleerd op de gerapporteerde blootstelling aan rook overeenkwam met de niveaus van het nicotineafbraakproduct cotinine in het bloed. Negen Schotse ziekenhuizen, samen goed voor 63% van de opnames, deden mee en Engeland, waar toen nog geen rookverbod gold, deed dienst als controle.
Het aantal opnamen voor hartklachten bleek in de 10 maanden van de studie met maar liefst 17% te zijn gedaald. Voor vrouwen die nooit gerookt hebben bleek de daling zelfs 28% te zijn.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
“I’am an environmentalist, I have won many awards for the environment and from the environment.. ..what we have done here is stabilize the dunes.. ..we stopped the killing of thousands and thousands of birds with the lead poisoning” (Channel 4)
Donald Trump, Amerikaans zakenman legt in de duinen van Schotland naar eigen zeggen ‘het mooiste golfterrein ter wereld’ aan. Gisteren vloog hij met een van zijn privé-vliegtuigen: een Boeing 757-200 met vijf keukens, naar Aberdeen om aan te kondigen dat het golfterrein dat uitkijkt over de Noordzee volgend jaar juli opent. Maar hij zei ook dat zijn project was geraakt door de recessie en dat de investering van 750 miljoen Britse pond in een luxe hotel, een golf academy en een Trump Boulevard voorlopig werd afgeblazen. De duinen zijn inmiddels wel omgebulldozerd, of gestabiliseerd zoals Trump stelt en vogels gaan er niet meer dood want hun habitat is verdwenen en daarmee ook de vogels.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
