Steun voor Schotse onafhankelijkheid gedaald

Schotland gaat het nog moeilijk krijgen bij de Brexit-onderhandelingen. Een nieuw referendum over de onafhankelijkheid van Schotland zit er voorlopig niet in. Het aantal voorstanders van afscheiding is volgens een recent opinieonderzoek sinds het referendum van 2014 met één procentpunt gedaald tot 44%. Een meerderheid van 56% blijft liever in het Verenigd Koninkrijk. Dat is een tegenslag voor de Schotse nationalisten die na de voor hen teleurstellende uitslag van het Brexit-referendum speculeerden op een nieuwe poging een meerderheid te verwerven voor onafhankelijkheid. Het onderzoek laat zien dat slechts 31% van de Schotten voorstander is van een nieuw onafhankelijkheidsreferendum binnen twee jaar. De Schotse premier Nicola Sturgeon (Scottish National Party, SNP) blijft een onafhankelijke positie innemen over de Brexit. Ze was deze week op bezoek in Ierland en pleitte daar voor een 'Keltische corridor voor vrijhandel tussen Ierland, Noord-Ierland en Schotland'. Ze beloofde het Ierse parlement handhaving van open grenzen. 'We zoeken naar mogelijkheden om de voordelen van de Europese vrijhandelszone te behouden, niet in plaats van maar bovenop die van vrijhandel binnen het Verenigd Koninkrijk.' De Britse minister van Financiën Chancellor Philip Hammond liet er gisteren geen twijfel over bestaan dat een aparte regeling voor Schotland over vrijhandel en vrij verkeer van personen bij de Brexit er niet in zit.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Mike Steele (cc)

De onzekere toekomst van Brexit

ELDERS - Het Nederlandse referendum over het associatieverdrag van de EU met Oekraïne blijft zonder gevolgen. Aan het nut van het Hongaarse referendum over de vluchtelingenquota wordt getwijfeld. Zullen we over een paar jaar moeten concluderen dat ook de Britten voor niets naar de stembus zijn geweest?

De Britse premier May heeft op een door de EU gefinancierde locatie het pad uitgezet naar een Brexit. Ze toonde zich zeer vastberaden om te voldoen aan de wens van de meerderheid van de Britse kiezers bij het referendum in juni. Maar het aantal beren op de weg is aanzienlijk. De Schotse nationalisten reageerden direct afwijzend op de belofte van May that she would “never allow divisive nationalists to undermine the precious Union between the four nations of our United Kingdom.” De Schotse premier Sturgeon zag hierin een ontkenning van de belangen van haar land. Ze vond het een “vreemde benadering” van iemand die de eenheid in het Verenigd Koninkrijk wil bewaren. Zoals bekend opteerde de meerderheid van de Schotten bij het referendum voor het lidmaatschap van de EU. Brexit heeft de voorstanders van afscheiding wind in de rug gegeven. Een nieuw, eenzijdig, referendum over de onafhankelijkheid van Schotland behoort tot de mogelijkheden.

Foto: Moyan Brenn (cc)

Wat doen de Schotten bij een Brexit?

ELDERS - Het Verenigd Koninkrijk is in de ban van een mogelijke uittreding uit de EU. Een Brexit brengt ook de onafhankelijkheid van Schotland weer op de agenda.

Volgens een recent opinieonderzoek zijn de meeste Schotten voor onafhankelijkheid als in het komende referendum wordt gekozen voor het beëindigen van het lidmaatschap van de Europese Unie. Anders dan in de rest van het Verenigd Koninkrijk is Schotland overwegend pro-EU. Als een meerderheid van de kiezers in Engeland, Wales en Noord-Ierland dus voor een Brexit stemt zal er naar verwachting in Schotland een beweging op gang komen voor een nieuw referendum over de onafhankelijkheid van het land. En dan zal er wel een meerderheid zijn van 54% voor onafhankelijkheid, zo laat het onderzoek zien. In 2014 stemde nog 55,3% tegen onafhankelijkheid. De vertegenwoordiger van de Schotse Nationale Partij (SNP) is verheugd over de resultaten van het onderzoek die blijvende steun voor zijn partij laten zien.

Maar misschien hoeft er niet eens een tweede onafhankelijkheidsreferendum te komen na een Brexit, zegt EU expert Professor Sionaidh Douglas-Scott. Er is namelijk een precedent: Groenland. In 1985 heeft Groenland, als deel van het Deense Koninkrijk zich losgemaakt van de Europese Unie omdat het ontevreden was over de visserijquota.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Nicola Sturgeon start procedure voor nieuw onafhankelijkheidsreferendum Schotland

NIEUWS - De Schotse premier Nicola Sturgeon gaat het parlement om toestemming vragen voor een tweede onafhankelijkheidsreferendum.

Theresa May is daar uiteraard niet blij mee:

Instead of playing politics with the future of our country, the Scottish government should focus on delivering good government and public services for the people of Scotland. Politics is not a game.

Dat de Brexit de uitkomst is van een politiek spelletje is natuurlijk geheel terzijde.

Foto: Lake district [foto van de auteur]

Het Verenigd Koninkrijk vergroent

ELDERS - De verkiezingen voor het Britse Lagerhuis zijn spannender dan ooit. Hoe sterk is UKIP? Op links stijgt de populariteit van De Groenen. Met een modekoningin als sponsor en campaigner.

Lange tijd werd in het Verenigd Koninkrijk de politiek bepaald door twee partijen: Labour en de Conservatieven. De partijen wisselden elkaar tot 2010 af in de regering. Toen moest er voor het eerst sinds lang een regering gevormd worden van twee partijen: de Conservatieven en de Liberalen. Het districtenstelsel had al die tijd voor een zodanige stabiliteit gezorgd dat de grootste partij op z’n eentje de regering kon vormen. Elk district vaardigt slechts één vertegenwoordiger af naar het parlement en dat is degene die in dat district het hoogst aantal stemmen heeft gehaald. Alle andere stemmen gaan verloren, met als gevolg dat de grootste partijen de meeste kans krijgen. Nieuwe partijen krijgen geen poot aan de grond, want een stem op iemand die geen kans maakt in een district te winnen gaat per definitie verloren. Alles bij elkaar is het Britse parlement dus bepaald geen volledige afspiegeling van de opvattingen van de Britse kiezers. Een eerlijker kiessysteem is nog niet in zicht zo lang de klassieke oude drie partijen het voor het zeggen hebben.

Foto: Andrys Stienstra (cc)

Schots ‘nee’ resulteert in Engels probleem

ANALYSE - Nu de Schotten ‘nee’ hebben gezegd tegen onafhankelijkheid, moeten Britse politici lastige keuzes maken over de Britse staatsinrichting. Ze hebben Schotland meer autonomie beloofd en dat zal ook gevolgen hebben voor het bestuur van Engeland en Wales. Zelfs na te zijn ontsnapt aan een nederlaag in het onafhankelijkheidsreferendum is de Britse premier Cameron nog niet van dit hoofdpijndossier verlost.

Sinds de overdracht van bevoegdheden aan Schotland, Wales en Noord-Ierland kent het Verenigd Koninkrijk een asymmetrische (verticale) structuur. Dat wil zeggen dat niet alle regionale overheden even veel macht hebben. Het Schotse parlement is bijvoorbeeld machtiger dan het parlement van Wales. En er bestaat helemaal geen Engels parlement. Vergelijk dat met Nederland: hier hebben alle provincies precies dezelfde taken en bevoegdheden, net als gemeenten. In het Verenigd Koninkrijk ligt dat dus anders.

Meer macht

Tijdens de campagne hebben de tegenstanders van onafhankelijkheid beloofd om Schotland meer macht te geven over belastingheffing, uitgaven en sociale voorzieningen. Een commissie onder leiding van Lord Smith of Kelvin moet in november met een rapport komen, wat al in januari moet zijn omgezet in een wetsvoorstel. Hoewel de drie grote partijen wel wat verschillende inzichten hebben, lijkt er wel voldoende consensus te zijn om hier snel uit te komen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour | The thistle and the crescent

Scottish Muslims have greater economic power than their English counterparts: many are involved in business, and arrived with the means to set themselves up (a large proportion are from Punjab, a relatively rich Indian state). Most English Muslims hail from poorer bits of Pakistan and Bangladesh, and often went into industries that have since faltered. In Scotland ethnic minorities sometimes benefit from “reverse discrimination”: as the National Health Service was the first employer to send minorities to some of Scotland’s farther-flung areas, it is often assumed that non-whites are doctors. Mohammad Sarwar, a Scot, was Britain’s first Muslim MP.

Vorige Volgende