Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De strijd om de ziel van het CDA
Op 2 maart gaat het CDA zeer waarschijnlijk weer een knallend verlies lijden bij de Provinciale Statenverkiezingen. Juist in de regionale vertegenwoordigingsorganen, door CDA’ers zelf gezien als traditionele CDA-bastions, gaat de partij volgens peilingen op historische wijze zetels verliezen aan de PVV van Geert Wilders en de VVD van Mark Rutte. De oorzaak: het CDA heeft geen boodschap en geen koers, en dreigt nu gekaapt te worden door de rechtervleugel van Maxime Verhagen en Hans Hillen. Een tegenbeweging kon niet uitblijven en die lijkt er nu te zijn: het ‘Slangenburgberaad’. De troepen verzamelen zich voor een strijd om de ziel van de partij die na 2 maart zal losbarsten. Instabiliteit bij de regeringspartner dreigt.
Dat was vast even schrikken voor prominente CDA-leden als Elly Blanksma, Pieter Omtzigt, Jack Biskop, Ad Koppejan (Tweede Kamerleden), Wim van de Camp (Europarlementariër) en Ruth Peetoom (kandidaat-partijvoorzitter en vrouw van CDA-prominent René Paas). Zo denk je lid te zijn van een besloten gezelschap, en zo sta je pardoes met naam en toenaam op NRC.nl.
De namen vallen op. Het zijn niet de usual suspects als Doekle Terpstra, Bert de Vries of Dries van Agt, mensen met uitgesproken kritiekpunten die bij een fiks deel van de CDA-achterban inmiddels tot weinig meer dan een schouderophalen leiden.
het Saillant | Leers moet terug naar zijn eigen land: Limburg
Gerd Leers moet stoppen met opzoeken van de uiterste grenzen van de wet bij het terug (willen) sturen van asielzoekers.
Gisteren in de Volkskrant verwoordde Kader Abdolah mijn gedachten over Leers mooier dan ik het zelf waarschijnlijk ooit zal kunnen. (Abdolah is een vluchteling, nota bene.) Hoe kan Leers voor het oog van Nederland verandert zijn van die aimabele strenge doch rechtvaardige burgemeester van Maastricht in een hardvochtig machtspoliticus die geen enkel middel schuwt om uitgeprocedeerde asielzoekers ‘te stimuleren om het land te verlaten’.
Vroeger was hij voor een ruimhartig asielbeleid en tegenwoordig probeert hij een moeder van haar kinderen gescheiden te houden en haar zo te dwingen terug te keren naar Angola. Gelukkig zijn er competente rechters die dit soort ongein niet toleren. Het meest tenenkrommend was nog wel hoe Leers afgelopen week bij Pauw en Witteman zijn beleid namens Rutte-1 verdedigde. Die mensen die komen hier namelijk alleen maar om te profiteren van onze voorzieningen en als we niet oppassen herkennen onze kleinkinderen Nederland straks niet meer, bezwoer Leers P&W.
Bovendien is het niet zijn schuld dat hij die moeder van haar kinderen moet scheiden, ze wil helemaal niet weg. Het is haar verantwoordelijkheid, niets maar dan ook niets zei hij over de verantwoordelijkheid van de overheid. Die mevrouw is hier al vanaf 2001, dat zij eindeloos is beroep gaat lijkt me nogal logisch. Wie wil er nou terug naar Angola en twee van haar kinderen zijn ook nog hier geboren. Dat het negen jaar kan duren worden ligt niet aan degene die gebruik maakt van de regels, maar aan de regels zelf.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Marco Kroon heeft nog mazzel gehad
het Saillant | Links moet Rutte-1 iedere steun onthouden
De (linkse) oppositie moet weigeren om met Rutte-1 samen te werken.
Rutte roept de oppositie op om constructief met zijn kabinet samen te werken. Op zich logisch, want er valt immers wat de halen voor de oppositie gezien de wankele basis van de gedoogconstructie. Rutte pretendeert hiermee min of meer een handreiking te doen naar links, maar iedereen weet dat het er geen is. Rutte heeft de oppositie gewoon hard nodig, want de PVV heeft weliswaar aangegeven het kabinet niet te laten vallen over zaken die in het regeerakkoord staan, maar dat betekent nog niet dat ze de inhoud van het akkoord dus ook klakkeloos steunen.
De oppositie moet Rutte lekker laten zitten met zijn gebakken peren. Links heeft er geen enkel belang bij om dit kabinet op punten te steunen, sommige linkse stokpaardjes zijn al in goede handen (met dank aan de PVV) en voor de rest: als het kabinet eenmaal gevallen is dan zien we wel verder. Er zijn namelijk goede redenen om Rutte geen vinger, laat staan een hand te geven:
• Het regeerakkoord is het recept voor een economisch drama, alleen hard bezuinigingen maar zonder enige structurele hervormingen. Dit heeft niets te maken met andere keuzes, maar simpelweg met slecht beleid. Alle vooraanstaande vaderlandse economen van links tot rechts hebben dit bevestigd.
Gebrek aan veroordeelde criminelen in Rutte-1 ‘schrijnend’
[speld]
Het nieuwe kabinet is geen afspiegeling van de Nederlandse maatschappij, zo luidt de conclusie van diverse maatschappelijke organisaties. Het kabinet van Rutte telt voornamelijk grijze mannen, maar ontbeert een representatief aantal vrouwen, negers, werklozen, comapatiënten en kent geen enkele linkshandige salafistische postzegelverzamelaar. “Dit kabinet is bepaald geen dwarsdoorsnede van Nederland,” aldus de gezamelijke woordvoerders die de afgelopen dagen in verschillende media hebben laten weten dat dit “echt niet meer kan anno 2010.”
Cyril Bernhout van de vereniging Ieders Belang Nederland (IBN) heeft geen goed woord over voor het gebrek aan diversiteit in de ministersploeg van Rutte. “Neem nu werklozen. Toch een kleine 10% van de stemgerechtigde Nederlanders. Ze zijn op geen enkele wijze vertegenwoordigd in het aanstaande kabinet.” Uit een recente enquête blijkt bovendien dat 32% van de Nederlanders zich totaal niet interesseert voor politiek. “Die mensen zien wij niet terug in het huidige kabinet. Dat werpt nu al een schaduw over Rutte-1. Wij zijn bang dat het kabinet op deze manier de aansluiting met het volk mist.”
Het schrijnend gebrek aan comateuze regeringsfunctionarissen is de patiëntenvereniging COMA ‘een klap in het gezicht’. “Neem nu Ariel Sharon. Een rolmodel voor comapatiënten en politici overal ter wereld. Dit kabinet gaat eerst bezuinigen op het ziekenfonds, en vervolgens geen chronisch of terminaal zieken opnemen in het bestuursapparaat; ronduit kwalijk. Het is bovendien onzin dat er in Nederland geen bekwame comapatiënten te vinden zijn. Dan hebben ze niet goed genoeg gezocht.”
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Rutte-1 boet aan populariteit in
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.