Blufpoker

Opvallend, hoe Rechts de afgelopen weken iedere discussie over de ideologische overeenkomsten tussen de slager van Utoya, Anders Behring Breivik, en Geert Wilders in de kiem tracht te smoren. Opmerkelijk, aangezien dezelfde rechtse ideologen die nu luidkeels roepen dat het maar om een gestoorde eenling gaat en dat je de islamcritici die Breivik veelvuldig instemmend citeert niet met zijn daad in verband mag brengen, de afgelopen tien jaar aan iedereen, of die het nu horen wilde of niet, verkondigden dat een dierenactivist Fortuyn had vermoord omdat Links onze poldermessias had gedemoniseerd, en dat de islam zelve de voornaamste voedingsbron vormde voor islamistisch geweld en terreur. De aanslagen van elf september, de moorden op Pim Fortuyn en Theo van Gogh: ze fungeerden als wissels die de politieke en maatschappelijke discussie over Links, immigratie en de islam een definitieve richting in stuurden: Jazeker, meneer! Er was een botsing van beschavingen, de kogels kwamen van Links, de barbaren waren al binnen de poorten en de multiculti-knuffelende elite had ze binnengelaten.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bijna geen linkse regeringen meer in Europa

Er zijn bijna geen linkse regeringen meer in Europa. Het vrije-markt georiënteerde kwaliteitsblad The Economist turfde het aantal linkse regeringen in Europa en wat blijkt: links leiderschap sterft uit. Rechts staat aan het roer en dat terwijl Europa op koers ligt naar de afgrond? Want over die afgrond daar zijn rechts en links het wel eens. De financiële crisis, werkloosheid, stijgende prijzen voor voedsel en energie, het fileprobleem, de instortende huizenmarkt, Libiërs op Lampedusa, windmolens op Urk, EHEC in de sla, de Bijbel in de grondwet, vertragingen op het spoor, zinloos geweld op straat en in huis, de Islam in Parijs, erectiestoornissen in bed maar niet achter de pc, futloos haar in het doucheputje, Dominique Weesie op primetime. Het is straks a-lle-maal de schuld van rechts! Rechtse reaguurders krijgen het nog moeilijk want de cijfers bewijzen het: in Europa is rechts nu verantwoordelijk voor bijna alles. Hé lullo’s doe eens uitleggen!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Symboolpolitiek wérkt!

Politie, reclassering en hulpverlening dragen allemaal hun steentje bij om de criminaliteit terug te dringen. Maar wat zet nu echt zoden aan de dijk? Hoe voorkom je dat een eenzame Alphenaar realiteit en spel door elkaar haalt? Er is maar 1 radicale oplossing die werkt: verminder het aantal jongvolwassen mannen in een maatschappij. Jonge mannen zijn namelijk dé veroorzakers van het gros van de (overlastgevende) criminaliteit. Het relatieve lage aantal jongeren, is dan ook de belangrijkste reden dat we sinds de jaren 1990 te maken hebben met relatief lage criminaliteitscijfers.

Dan de werkloosheid. Natuurlijk hebben overheidsmaatregelen invloed op het aantal werklozen. Maar welke schommelingen volgt het werkloosheidscijfer? Die volgen, met enige vertraging, de conjuncturele golven van de wereldeconomie. Kortom: de invloed van de binnenlandse politiek op belangrijke kwesties als veiligheid of economie is beperkt. Daar hoor je politici nooit over en dat is ook heel begrijpelijk. Wie stemt er nu op een politicus die zegt dat hij het verschil niet zal maken?

Preventief fouilleren, kindertwitteraars opsluiten en hard rijden op 1 snelweg zijn de maatregelen anno nu. Criticasters noemen dit symboolpolitiek. Toch zijn veel mensen dik tevreden over de oplossingen van de huidige gedoogcoalitie. Hoe kunnen schijnoplossingen nu zorgen voor echte tevredenheid? Simpel, ook symboolpolitiek lost echte problemen op. Natuurlijk helpen de maatregelen niet tegen de criminaliteit of misplaatste grappen. Het pakt wel de keihard onlustgevoelens bij de burger aan. Preventief fouilleren maakt mensen minder bang. Harder rijden geeft de burger het gevoel van vrijheid. Ferme taal geeft Nederlanders de indruk dat het land weer van hen is.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wat staat er vandaag op het spel?

De Provinciale Statenverkiezingen worden door de politici opgepimpt tot formaat Tweede Kamerverkiezingen. Als de gedoogcoalitie geen meerderheid haalt, dan dreigen volgens Rutte ‘Belgische toestanden’. Volgens Job en Jolande kan de gedoogcoalitie bij het niet halen van een meerderheid beter direct de handdoek in de ring gooien. Voorspelbare verkiezingskoorts, maar het heeft weinig met de werkelijkheid te maken. We ‘kiezen’ morgen indirect de leden van de Eerste Kamer. Of de gedoogcoalitie daar nu net wel of net geen meerderheid haalt, is van marginaal belang. De oppositie is immers geen gesloten blok. GroenLinks, D66, ChristenUnie en de aarsconservatieve SGP zullen klaarstaan om het gros van de voorstellen door de Eerste Kamer te loodsen. En wat als er een keer een voorstel sneuvelt? Dan niks. Dan gaat het voorstel retour afzender, wordt het aangepast en leven we rustig verder.

Interessanter dan de eventuele meerderheid van de coalitie, is om te zien of de machtsbalans tussen Mark, Maxime en Geert gaat schuiven. Ik heb het al eerder gezegd: macht is de smeerolie van dit kabinet. Wat gebeurt er met het CDA als de partij procentueel nog minder stemmen haalt dan afgelopen juni? Dat waren voor het CDA al de meest dramatische verkiezingen ooit. Terwijl alle partijen hun kopstokken uit de kast hebben getrokken, houdt Verhagen zich stil. Voorvoelt hij een nederlaag? Wil de sluwe vos zich alvast indekken? Elco Brinkman trekt de verkiezingskar. Met zichtbare tegenzin. De man met het charisma van een oude poetslap. De man die Paars mogelijk maakte door grandioos te verliezen in 1994. Nors. Afwezig. Apathisch bijna. Gaat deze levende dode de christendemocraten werkelijk aan een verkiezingszege helpen?

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Macht: dé smeerolie van dit kabinet

De tandem Mark-Maxine, met Geertje sturend en krijsend in het babyzitje, loopt gesmeerd dankzij de wonderolie die macht heet. Als machtsbehoud een doel op zich is, dan zijn idealen, feiten en overtuigingen slechts hinderlijke morele ballast. Minder agenten, minder groene energie en minder geld voor universiteiten. Daarmee maakt Mark Rutte Nederland veiliger, schoner en slimmer. De oppositie roept lauwtjes dat ze het niet geloven. Mark is niet vatbaar voor hun argumenten. Argumenten zijn voor de rasdebater weerloze vliegjes. Daar ga je niet serieus mee in debat, die schiet je met een nonchalante beweging naar het hiernamaals. Zelfs al komen die argumenten van protesterende professoren of verontruste partijgenoten.

In de Volkskrant werd de regeringsfilosofie mooi verwoord door minister Melanie Henriëtte Schultz van Haegen-Maas Geesteranus. Zij had wel even getwijfeld aan deelname aan regeren met de PVV. Vond zij Wilders z’n stigmatiseringen vervelend voor alle hardwerkende moslims? Botste de visie van Wilders met haar eigen liberale gedachtegoed? Neen. “Ik dacht wel even aan mijn reputatie, met dit kabinet” Tja. Zo’n uitspraak zegt waarschijnlijk meer dan Melanie bedoelde. Macht is een prima smeermiddel, maar kan ook verlammend werken. Dat zien we aan het duivelse dilemma van de linkse oppositie: samenwerken of de eigen partij positioneren? Progressieve samenwerking is een nobel doel, maar daarmee wordt het eigen Unique Selling Point onzichtbaar. Elkaar zwartmaken dan? Dat kan virtuele zetelwinst opleveren, maar daarmee breng je het kabinet niet ten val. Lastig.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het verband tussen suiker en politiek

Het onderscheid tussen links en rechts is ouderwets. Tenminste, dat is wat ik regelmatig hoor. Maar is dat wel zo? Politieke partijen zijn in het algemeen rechtser geworden, lijken meer op elkaar en er verschijnt wel eens een nieuwe speler in de politieke arena. Maar waarom zou het onderscheid tussen links en rechts nu niet meer toe doen? Vergelijk de politiek eens met suiker. Honderd jaar terug hadden we twee smaken: bruine en witte suiker. Daarna kwamen er steeds meer smaken, zoetjes en zoetstoffen en nu hebben we er een heleboel, die allemaal verrassend veel op elkaar lijken. De authentieke smaken bestaan nog wel, alleen produceert niemand die ouderwetse suiker meer. Die smaken vinden we tegenwoordig te overheersend. Te radicaal. Te puur.

Al zijn partijen verrechtst, zijn de verschillen tussen partijen kleiner geworden en komt er wel eens een partijtje bij, de begrippen links en rechts behouden hun bestaansrecht. Zelfs het feit dat er een rechtse beweging is, met een populistisch links standpuntje, doet daar niets aan af. Iedereen heeft wel een idee waar links of rechts ongeveer voor staat. Maar wat is nu de crux? Het cruciale verschil tussen links en rechts is voor mij het achterliggende mensbeeld. In welke mate heeft de mens een eigen vrije wil? In welke mate is iemand zelf verantwoordelijk, en in welke mate moet de overheid verantwoording nemen? Hoe voorkom je criminaliteit? Ligt de nadruk op preventie of juist op harde straffen? Wat is een rechtvaardig belastingstelsel? Rechts gelooft meer in de vrije wil dan links. En aangezien wetenschappers ook verschillend denken over de vrije wil, blijft politiek voorlopig vooral een kwestie van geloven. Geloven in het eigen gelijk en het ongelijk van de ander.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wishful thinking versus peakoil

Het Internationale Energie Agentschap heeft haar schattingen voor onze energiebehoeftes bekend gemaakt. Carlos schreef daar al over op deze site. Die behoeftes zijn geschat aan de hand van hoe wij ons in de afgelopen decennia gedragen hebben. Al sinds 1970 wordt telkens hetzelfde verhaal afgedraaid. We willen meer transport voor een groeiende economie, meer plastics, meer kunstmest. Kernenergie is eng, wind- en zonne-energie zijn voor klimaathippies.

Het wordt tijd dat “links” inziet dat het klimaat niet langer het grootste gevaar is. Het grootste probleem speelt zich af in een domein dat wordt gezien als de rechterkant van de politiek. De economie uit het slop trekken gebeurt namelijk met ronkende dieselmotoren, die ’s ochtends om 5 uur in groot bouwlicht grond verzetten. Deze economie loopt op olie.

Als je de beschikbaarheid van de olie naast de prognose van het IEA legt, zie je dat de toename van de oliebehoefte volstrekt fictief is. Je kunt wel meer willen, maar meer is er niet.

Het merendeel van de olie die in de grond zit, is in kaart gebracht tot en met de polen aan toe. De olie die er vanzelf uit spuit, is op. Nu is de olie aan de beurt die je niet zomaar kunt winnen: Teerzanden, Deep Water Horizon, poolijs.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Een Humorloze Generatie

Dit is een gastbijdrage van caprio.
Vroeger had je Not the Nine O’Clock News, of nog vroeger toen was er Monty Python, ook op de Nederlandse televisie, met ondertitels dat wel, in het Nederlands, de ondertitels, en Fawlty Towers, of later zelfs The Young Ones, allemaal engels dat wel, maar je had ook in Nederland Sjef van Oekel, met klassiekers als Zuurkool met Vette Jus, je had ook Jiskefet nog niet zo heel lang geleden, eens. Ik probeer me een moraal te herinneren van die komieken, had Joep Meloen nu wel of niet een goede boodschap, een preek, daar begon het allemaal mee, toen men Freek de Jonge serieus ging nemen. Allereerst dacht ik dat het allemaal deel van de grap was, die opmerkingen over goed en fout. Oh je had ook van Kooten en de Bie natuurlijk, die hadden volgens mij een boodschap, maar ik kan m niet omschrijven. En toen publiceerde Freek de Jong een boek zelfs, en zijn kameraad begon ernstige liedjes te zingen. Ergens daar moet het mis zijn gegaan. Je kreeg toen links cabaret. De beste rechtse mop(!) gaat over buitenlanders of Joden, of over sex en menstruatie, maar toch denk ik dat rechts dan de essentie van humor mist. Geenstijl dat is wel nog echt ouderwets grappig, alleen nemen hun volgelingen hun grappen serieus, dat is natuurlijk ook de werkelijke grap, en maakt de grap des te sterker. Niet alleen hun volgelingen nemen geenstijl serieus, ook de linkse kerk en christenhonden doen dat, en dat maakt ook hun geenstijl volgelingen. Theo van Gogh die was pas grappig, niet zo grappig als geenstijl, omdat iedereen Theo door had. Balkenende was ook grappig in zekere zin, maar die nam zichzelf serieus, had de intentie serieus te zijn, maar werd door niemand serieus genomen, dat op zichzelf is grappig, maar als je niet de bedoeling hebt om grappig te zijn, telt het niet. Misschien zou je ook Hans Teeuwen moeten noemen, maar die zingt jazz tegenwoordig, is het niet? Op Sargasso had je vroeger tieten elke vrijdag, maar dat hebben ze niet meer. Af en toe is er nog wel humor hoor, zoals Michiel Romeyn als Sinterklaas, bij de benepen gniffelende Matthijs van Nieuwkerk. De ernst in Nederland neemt hand over hand toe, doe toch eens normaal, doe toch eens gewoon. Ik snap die baldadigheid van de straat wel, er valt ook helemaal niets echt te lachen, dan wil je vanzelf wel eens iemand lopen treiteren, he je vriendin is een hoer kaaskop, ik kan daar wel om lachen, zeker als je zo’n roze kop dan ziet die niet weet hoe ie moet reageren en maar doorlopen fluistert, ook niet durft natuurlijk, stelletje mietjes. Allochtonen zijn natuurlijk ook niet grappig, dat heeft met de cultuur te maken, daar heeft Wilders wel een punt, de saaiste droogkutten die ik ooit gezien heb, misschien omdat ze kleine pikkies hebben, dan kies ik toch voor geenstijl en tieten op vrijdag.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zielige zigeuners of Rovende Roma?

Links noch rechts heeft de absolute waarheid in pacht. Het is niet voor niets dat de programma’s van de VVD en de PvdA meer op elkaar lijken dan 30 jaar geleden. Laat staan als we de vroeg 19e-eeuwse liberale nachtwakersstaat vergelijken met de socialistische leer uit diezelfde eeuw. Al zijn de verschillen kleiner geworden, de oude links-rechts tegenstellingen komen ieder debat weer opnieuw aan de oppervlakte. Zelden kijken politici of de andere kant wellicht ook wat zinnigs heeft te melden, de zich ontwikkelende rel over de Roma is een hiervan mooi voorbeeld.

Links bekritiseert de Franse president Sarkozy van het over één kam scheren van een groep. Rechts beweert dat ze problemen aanpakken die links negeert. Beide kampen zijn overtuigd van het eigen gelijk, maar laten het werkelijke probleem onaangeroerd. Links ziet de Roma als slachtoffers van de maatschappij. Door slecht onderwijs, sociale ongelijkheid en discriminatie zijn de Roma een groep die hulp en steun verdient. Rechts ziet dat anders. Volgens rechts moet ieder individu verantwoording nemen voor zijn eigen daden en dient overlast van de Roma keihard aangepakt te worden. Sarkozy deporteert de Roma niet omdat ze Roma zijn, maar omdat ze overlast veroorzaken.

Links beroept zich op de mensenrechten, rechts beroept zich op rechtshandhaving. Rechts wil de problemen verplaatsen, links wil de problemen negeren. Maar wie gaat er iets aan de situatie van de Roma doen? De enige uitweg uit deze patstelling is een gecombineerde aanpak van problemen. De Roma hebben namelijk niet alleen problemen, ze veroorzaken ze ook. De structurele oplossingen van links moeten daarom gecombineerd worden met de korte termijn oplossingen van rechts. Dat zijn geen goedkope, makkelijke of populaire oplossingen. Tijd, geld, betrokkenheid, en samenwerking tussen politici en Europese lidstaten is de enige manier om iets te doen aan de schrijnende achterstandsituatie van de overlastgevende Roma.

Volgende