Londonstani

Gautam Malkani heeft met Londonstani een hippe thriller geschreven die speelt in de wereld van hindoestaanse jongeren in Londen anno nu. Ik durfde het boek van Gautam Malkani niet in het Engels te lezen omdat er sprake zou zijn van veel slang. Malkani geeft een aardige kijkje in de wereld van de oorzaak van alles wat fout en verkeerd is: buitenlandse jongeren. Een harde gang van 4 jongens leeft in een gesegregeerde Londense buitenwijk. Het kunstje hoe je grootschalig geld zou kunnen verdienen met gsm-diefstal is goed bedacht. De vertaling leest prettig, de plot is redelijk verassend. Advies voor dit boek: iets tussen kopen en lenen in. Een neef van mij, 19 jaar net als de hoofdpersoon, leest dit boek op mijn verzoek ook (sinds november). Zijn mening over dit boek begint wellicht vorm te krijgen, half februari meldde hij dit: 'ja, ik ben er aan begonnen, ik heb het erg druk, ja, het begin van het boek is niet zo meeslepend, maar waar ik nu ben boeit het me..' Welk huwelijksvoorschrift hebben Hindoestanen voor hun kinderen? Niet met BMW (=Black, Muslim, White).

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lebbis is kwaad

En als Lebbis kwaad is, is hij op z´n best. Ook in zijn laatste theatershow ´Het Kwaad´ dus. De afgelopen dagen speelde hij in Theater Diligentia in Den Haag.

Centraal in de voorstelling van Lebbis (echte naam: Hans Sibbel) staat wat hij ´het hek´ noemt. Wat vind je goed en wat vind je fout? Eigenlijk is dat niet interessant, betoogt hij. Echt interessant is het schemergebied, waar het hek staat.

Veilige grappen zijn niet het doel. De grappen die piepen en schuren, op het randje van goed/fout probeert hij uit. Het is de richting die Theo Maassen ook al een tijd geleden is uitgegaan. Maakt het Lebbis een ´poor man´s Maassen´? Niet persé.

Lebbis slaagt erin om een spannende voorstelling te maken, met niet alleen makkelijke grappen. De lachers krijgt hij veelvuldig op de hand, met zijn gebruikelijke tirades tegen de onzinnige verzinsels van marketing-mensen, politici en andere ´foute´ mensen.

Het meest interessant wordt het als hij het publiek aan het denken krijgt, er een doodse stilte valt die hij dan weer tot een bulderend leven weet te wekken. Het lukt. Lebbis heeft Jansen niet meer nodig.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Movie Review: The Last King of Scotland

Ik moest even slikken, maar die brok in mijn keel wilde niet zakken. Het zien van de film The Last King of Scotland was een verstorende ervaring. De stilte die volgde in de Londense bioscoop was oorverdovend, de ingehouden tranen voelbaar. Forest Withaker heeft de Golden Globe al op zak voor zijn vrije vertolking als dictator Idi Amin uit Oeganda.

Hij speelt de charismatische leider die net een coup heeft gepleegd en gouden bergen belooft aan de bevolking. Dat hij zich weet te ontpoppen tot de meest brute dictator die Afrika ooit heeft gekend ? niet voor niets luidt zijn bijnaam ?De Slachter van Afrika? ? zag zelfs zijn persoonlijke arts en adviseur/rechterhand, de Schot Nicholas Garrigan niet aankomen.

Nicholas, een fictioneel karakter, wordt gespeeld door James McAvoy. Hij ontmoet Amin in 1971 als hij naar Oeganda is gereisd om vrijwilligerswerk te doen. Stapsgewijs ziet de jonge dokter de nieuwe dictator uitgroeien tot een psychopatische overheerser die tijdens zijn bewind tot 1979 ruim 300.000 dissidente burgers vermoordt, waaronder eigen gezinsleden.

Uiteindelijk vindt Nicholas het lef zich te verzetten tegen zijn eerdere vriend en nu grootste vijand. De filmtitel – De Laatste Koning van Schotland – verwijst naar de naam die Amin zichzelf had gegeven, geinspireerd door zijn onuitlegbare voorliefde voor alles wat Schots is.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Movie Review: Blood Diamond

Af en toe heb je een film die een moeilijke boodschap probeert te verpakken in hapklare brokken. Een film waarbij je de grootste ellende ziet en aan het einde toch nog de bioscoop kan verlaten met een goed gevoel. Blood Diamond is zo?n film.

Blood Diamond gaat over de illegale diamanthandel en de burgeroorlog in Sierra Leone. Het verhaal gaat over 2 mannen: de visser Solomon Vandy (Djimon Hounsou) en de huursoldaat Danny Archer (Leonardo DiCaprio). Op het moment dat Vandy een hele grote diamant vindt belandt hij in een stroomversnelling van gebeurtenissen.
Blood DiamondIn razend tempo komen thema?s voorbij als: de illegale diamanthandel, slavernij, het geweld in de burgeroorlog, racisme, aids, de kindsoldaten. Hierbij hebben we gelijk het grootste probleem van de film te pakken. Er zij zoveel misstanden in Sierra Leone, dat de filmmaker zich niet weet te focussen. Wat is erger? De illegale diamanthandel? De kindsoldaten? De wantoestanden in de vluchtelingenkampen? Uiteindelijk is de diamanthandel de leidraad in de film, maar de andere punten komen wel vliegensvlug voorbij, en worden een beetje afgeraffeld. Wat mij betreft had dit niet gehoeven. De diamanthandel geeft al genoeg stof om over na te denken, zonder deze andere punten er eventjes bij te betrekken. Leonardo DiCaprio deed mij geen moment aan Titanic denken, sterker nog, het was best een stoere kerel. Flinke voldoende voor hem dus. Djimon Hounsou speelt ook de sterren van de hemel.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bobby, je had de wereld kunnen veranderen

Afgelopen donderdag is in Nederland de film ´Bobby´ in première gegaan. Niet een film over de hond van Kuifje, maar over Robert F. Kennedy: de broer van JFK, minister van Justitie in zijn kabinet en, na de moord in Dallas, een senator uit New York.

Kennedy stelde zich begin 1968 kandidaat om Amerikaanse president te worden. Toevalligerwijs is de film net uitgekomen nu opnieuw een zeer kansrijke senator uit New York zich kandidaat heeft gesteld voor de presidentsverkiezingen.

De film is een verzameling van verhaallijnen van mensen die in en om het hotel leven en werken waar ´Bobby´ neergeschoten werd. Er zijn zoveel personages, dat je met maar weinigen van hen een band opbouwt als toeschouwer. De diepgang moet komen van een aantal persoonlijke drama´s, terwijl er een kans gemist wordt om de turbulentie van de Amerikaanse samenleving scherp in beeld te brengen.

De film is te vlak om echt indruk te maken. Ondanks het grote aantal sterren in de film (van Anthony Hopkins tot Sharon Stone, Helen Hunt tot Harry Belafonte, om maar een paar te noemen), is de meest indrukwekkende persoon in de film Robert Kennedy zelf. Hij wordt via origineel filmmateriaal tot leven gewekt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Noorderslag 2007: wordt het nog wat met de Nederlandse muziek?

De grootste naam op het jaarlijkse festival in Groningen, ook wel de thermometer van de Nederlandse popmuziek genoemd, is Ilse De Lange. Je kunt natuurlijk ook naar het optreden van Malle Pietje & de Bimbo´s. Van lauwe countryrock naar Hollandse pretpunk in een handomdraai. Deze diversiteit van de Nederlandse muziek is sinds een aantal jaren ook qua kleur terug te zien op Noorderslag. In de foyer is bijvoorbeeld de hele avond R&B en hiphop te zien (Jiggy Dje, Uni-q) . In de kleine 3FM-zaal vind je daarentegen vooral blanke, studentikoze gitaarpop (Coparck, Alamo Race Track).

Na een avondje kijken (en bier) op de gezelligste nieuwjaarsborrel van Nederland, lijkt de stemming in de Nederlandse popmuziek bedrukt. Gezelligheid troef, maar achter de dijken komt er niet veel moois meer bovendrijven, lijkt het. Waren in de jaren zestig/zeventig nog Nederlandse bands toonaangevend in de wereld (Shocking Blue, Golden Earring, Focus), het Nieuw Nederlands Peil lijkt anno 2007 niet echt over te houden. De winnaar van de Popprijs komt uit Nieuwegein en heet Spinvis.

Wat vindt u? Moeten we dan toch maar gewoon droge voeten houden met Marco Borsato, Jantje Smit en Blöf?

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Top vijf platen 2006

Wat is er nu mooier dan een totale subjectieve top vijf. Maar dit is natuurlijk echt met voorsprong de mooiste muziek van het afgelopen jaar.

1. Arctic Monkeys – Whatever People Say I Am, That?s What I?m Not. Energiek, overdonderend, met catchy melodieën en geweldige vocalen. Er is geen plaat die dit jaar in de buurt komt van dit natuurgeweld uit Engeland. Favoriete nummer: I Bet You Look Good On The Dance Floor.

2. Joan As Police Woman – Real Life. Dromerige, sfeervolle American soul, met de prachtige stem van Joan Wasser en warme toetsen. Was dit jaar live te zien op o.a. Crossing Border in Den Haag, bekend als ex van wijlen Jeff Buckley en achtergrondmuzikant-/zangeres van Rufus Wainwright en Antony & the Jonsons. Favoriete nummer: The Ride.

3. The Raconteurs – Broken Boy Soldiers. Grootse plaat, sixtiespop & seventiesrock, Jack White, met mooie samenzang en stoere gitaren. Je zou bijna willen dat de White Stripes er de brui aan zouden geven, zodat de Raconteurs snel weer een nieuwe plaat kunnen maken. Favoriete nummer: Steady, As She Goes.

4. Be Your Own Pet – Be Your Own Pet. Punk uit Nashville, catchy, ruig, Blondie on speed, met rollende drums en raggende gitaren. De jonkies uit Amerika gaven het kortste optreden van Lowlands, maar dat kwam vooral door de gemiddelde lengte van hun nummers: onder de twee minuten. Favoriete nummer: Adventure.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Recensie: Ace

Fly to live, do or dieAls je in een jongensboek zou lezen over een jachtpiloot die de leeskaart uit zijn kop leerde zodat hij ondanks een scherf in zijn oog toch mag blijven vliegen, zou je het wegzetten als kleurrijke fantasie.

Ace: De grootste jachtvliegers van de Tweede Wereldoorlog staat vol met dat soort verhalen, maar ze zijn allemaal echt gebeurd. Historicus en journalist Bart Funnekotter verzamelde de verhalen van vijftien jachtvliegers. Niet de vijftien grootste aces: dat waren allemaal Duitsers. Door te kiezen voor de helden van verschillende fronten komt bijvoorbeeld ook Douglas Bader, de piloot zonder benen aan bod, en een Japanse kamikaze die verdwaalde in de mist en daardoor alsnog oud kon worden.

Het boek mag dan historisch verantwoord zijn, het léést wel als een jongensboek. Jonge mannen vol branie, luchtgevechten, heldhaftigheid: het aces high galmt tussen de bladzijden door. Enige kritiekpuntje: het boek zou er niet onder hebben geleden als er drie of vier aces minder waren besproken. Dat zal de doelgroep van war nerds echter weinig uitmaken.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Recensie: The World in 2007

Excuses, de recensies zijn wat drooggelegd de afgelopen weken. Niet omdat ik niets heb gelezen, maar omdat het domweg te druk was. Volgende week komt er weer gewoon eentje op woensdag, zoals u van GC gewend was.

The Economist is de hoop van de journalistiek in bange dagen. Waar vrijwel elke krant en elk tijdschrift lezers en inkomsten in moet leveren, groeit het Engelse weekblad als kool. En dat zonder door de knietjes te gaan: het blad is lelijk vormgegeven, duur, en kiest geen moment voor verplatting of verlaging van het niveau – de niet werkende oplossing voor zoveel media die in de problemen zitten.

Eén keer per jaar maken ze een special die er wèl goed uitziet: de voorspellingen voor het volgende jaar. The World in 2007 blikt vooruit, op de grondige analytische manier die het blad zo’n succes maakt. Prominenten als Angela Merkel, John McCain en Google-baas Eric Schmidt schreven mee, samen met de journalisten van het blad, die voor één keer per jaar wel hun naam bij hun stukjes mogen zetten.

Omdat The Economist zo’n internationaal blad is, staat er maar weinig over Nederland in: een derde pagina, minder dan het aankomende wereldkampioenschap cricket in Barbados. Wat kan de wereld als geheel verwachten in 2007? Meer groen bewustzijn, meer economische groei, een tekort aan wereldwijde autoriteit en talloze zaken die nu al op de agenda staan: het proces tegen Rode Khmer-leiders, de laatste Harry Potter en de verkoop van de hundred dollar laptop.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Heroes

Heroes titlescreenNu Lost met winterstop is, moeten popcultuurvreters als ondergetekende zijn betere SF tv-heil ergens anders zoeken. Hoopvol wenden wij dan onze blik naar Japan (een nieuwe Ghost in the Shell serie of opvolger van Serial Experiments Lain laat nog op zich wachten), naar de Denen (The Kingdom 3?) om dan uiteindelijk toch weer uit te komen bij de Verenigde Staten. Daar schieten de nieuwe series, de weg vrijgemaakt door het succes van Lost en 24, als paddestoelen uit de grond. Uiteraard leidt dat tot een groot aantal slappe aftreksels waarvan een hoop de Nederlandse televisie nooit zullen bereiken.

Dat zal niet het geval zijn voor de nieuwe hit ‘Heroes’, waarvan NBC afgelopen maandag de tiende aflevering uitzond. De serie behandelt het wel en wee van een groep ‘normale’ mensen die in de eerste aflevering merken dat ze onvoorziene superkrachten ontwikkelen zoals het kunnen vliegen, teleportatie, telekinese etc. Al snel komen ze erachter dat ze een rol gaan spelen in het afwenden van een groot gevaar en het redden van de mensheid.

Een superheldenverhaal dus met menselijke proporties. Het geniaalste aspect van de serie is dat deze de opzet heeft van een (amerikaanse) superheldenstrip in de zin dat er met ‘story arcs’ gewerkt wordt die meerdere afleveringen overspannen. Dat de serie schatplichtig is aan de comiccultuur blijkt hierbuiten ook uit het feit dat er na iedere aflevering een korte comic online verschijnt waarin achtergrondverhalen worden uitgediept. Binnen de afleveringen zelf wordt er ook bijzonder vaak verwezen wordt naar comic cliche’s. Vet Pomo dude!

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende