De handreiking van Klaver

Gastredacteur Merijn Oudenampsen roept Lodewijk Asscher op een duidelijke keuze te maken voor links. Het moment in het radiodebat, vorige week vrijdag, waarin Jesse Klaver de hand reikte aan Lodewijk Asscher, was veelbetekenend. Klaver probeerde Asscher een belofte ontlokken om voor links te kiezen en de VVD uit te sluiten. Later zwakte hij dat wat af. Het verzoek was om af te spreken als linkse partijen niet alleen in een rechts kabinet te gaan zitten. Asscher was opmerkelijk onwillig: “Wat is nou het probleem in Nederland op dit moment? Dat ze politici zien die bezig zijn met zichzelf. Ik reik de hand, ik doe een trucje, ik doe stratego. Het uitsluiten, het formuleren van breekpunten, het voor de verkiezingen al allerlei scenario’s voorspiegelen alsof ze waar zijn, doet geen recht aan wat er nodig is in Nederland.” Al dat gedoe over wie met wie wil, veel mensen vinden het saai en vervelend. Het is echter bijzonder relevant. De partijprogramma’s zijn op zichzelf geen getrouwe weergave van de partijkoers. Want de werkelijke partijkoers wordt ook bepaald door wie de favoriete partners zijn in de formatie. Zo was het partijprogramma van de PvdA de afgelopen twintig jaar veel linkser dan de werkelijke koers van de partij. Die koers ging namelijk uit van coalities over rechts. Wouter Bos schreef vrij expliciet over deze voorkeur en identificeerde ‘de overbrugging van traditionele links-rechts scheidslijnen’ als officiële partijstrategie. Het maakte onderdeel uit van het sociaal-liberalisme van de Derde Weg.

Foto: Eddy Stam © copyright ok. Gecheckt 21-02-2022

Beste Lodewijk

COLUMN - Alsjeblieft, mijn stem voor de PvdA. In mijn kiesgerechtigde leven heb ik als ik het goed heb twaalf keer de verkiezingen voor de tweede kamer meegemaakt. Ik heb één keer gemist, omdat ik in het buitenland woonde en mij niet tijdig gemeld had. Ik heb twee keer niet op de PvdA gestemd. Van alle drie gelegenheden heb ik spijt en ik zou uitgebreid kunnen schrijven waarom, maar dat is niet meer belangrijk.

Ik ben opgegroeid in een links milieu. Mijn vader was actief in de vakbeweging en stemde PvdA. Mijn moeder gaf hem altijd een volmacht mee. Het is mij met de paplepel ingegoten waar ik thuis hoor en het is eerder logisch als vreemd dat ik inmiddels 25 jaar voor de vakbeweging werk.

Ik heb dus negen keer PvdA gestemd en daar heb ik eigenlijk ook altijd spijt van gekregen. Omdat jullie eigenlijk nooit waar maken waar je voor hoort te staan. In de oppositie niet en in de regering zeker niet.

Ik heb lang gedacht dat het kwam omdat je in de politiek nu eenmaal compromissen moet sluiten; met anderen, maar ook in de partij zelf. Daarom ben ik ooit ook lid geworden. Ik dacht: dan kan ik intern wellicht nog wat verschil maken. Ook dat bleek teleurstellend; de structuur van de partij liet heel weinig ruimte voor creatieve, gedreven en ongeduldige mensen.

SP, D66 en CU steunen klimaatwet van GroenLinks & PvdA

De Klimaatwet, die in 2015 door GroenLinks en PvdA werd gepresenteerd en in september 2016 aan de Raad van State werd gezonden voor advies, wordt nu ook ondersteund door SP, D66 en CU. Volgens de NOS wordt het wetsvoorstel niet meer voor de Tweede Kamerverkiezingen behandeld in de Tweede Kamer, doordat de voorbereiding meer tijd kostte dan eerder verwacht. De partijen zien de afspraken dan ook als inzet voor de campagne en de coalitie-onderhandelingen daarna.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Nieuwe gezichten

U weet u hoe die dingen gaan, je ziet ‘PvdA-kandidatenlijst bestaat grotendeels uit nieuwe gezichten’ in je tijdlijn voorbijkomen en je klikt op het berichtje. Je telt de top tien en komt tot drie onbekenden. Je denkt: kunnen ze wel rekenen daar bij Joop? En dan realiseer je je: iedereen die niet nu in de Kamer zit, telt als nieuw gezicht. Lodewijk Ascher, de new kid on the block bij de sociaaldemocraten.

Vroeger zou ik me bekocht gevoeld hebben, maar inmiddels ben ik zo post-truth geconditioneerd dat ik enkel denk: knap gespind. Nog even door de kerstkransjes en oliebollen heen, en het spel is op de wagen. Mijn advies: maak nú een keuze wat u in maart gaat stemmen. Dan kunt u maandenlang zorgeloos genieten van de politieke circus- en goochelacts.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Lodewijk en Diederik

Arme Lodewijk Asscher. Vier jaar lang is hij door die gemene Diederik Samsom weggemoffeld achter een bureau ergens op het ministerie van sociale zaken, vanwaar hij met lede ogen moest toezien hoe de partij – zijn partij! – naar de ratsmodee geholpen werd door die rubberbootgast met z’n ‘nieuwe energie’ en ‘echte verhaal’. Geef Lodewijk eens ongelijk dat hij de onverlaat er flink van langs gaf in het eerste interne lijsttrekkersdebat.

Hij zal dezer dagen nog wel eens terugdenken aan zijn grootste heldendaad, het tegenhouden van de privatisering van Schiphol. Dat waren nog eens tijden. Rechte rug! Algemeen belang! Niks verpatsen van staatsboedel aan de achterban van de VVD! Tien jaar geleden alweer. Wat vliegt de tijd toch als je even je aandacht laat verslappen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Hoe CDA, VVD, PVV en PvdA de inburgering vermarktten en vernachelden

Arjen Lubach fileert het inburgeringsbeleid ‘nieuwe stijl’.

Als je als immigrant in Nederland wilt blijven, moet je een inburgeringscursus doen. In vier jaar tijd is het aantal geslaagden voor de toets maar liefst vijf keer zo klein geworden. Hoe kan dat? En hoe ziet zo’n inburgeringstoets er eigenlijk uit?

Conclusie: het door de VVD, CDA en PVV geïnitieerde en door de VVD en PvdA uitgevoerde beleid belemmert de integratie en creëert zo een voedingsbodem voor toekomstige problemen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Etnisch profileren: een groot probleem

ACHTERGROND - Etnisch profileren door politieagenten is nog veel structureler dan gedacht. Dat blijkt uit een onderzoek van Brandpunt naar interne politierapporten. De korpsen hebben grote moeite het probleem aan te pakken: de agenten zelf willen niet. Toch is het ondanks de weerstand heel belangrijk dat dit voortvarend wordt aangepakt.

Geen probleem?

Etnisch profileren wordt door veel mensen als geen probleem gezien. Ook bij de politie. Bij de politie Oost-Brabant bijvoorbeeld blijkt dat de agenten er overwegend geen enkel probleem in zien om iemand staande te houden op basis van etniciteit. 64 procent vindt afkomst een goede reden om iemand staande te houden op straat.

Ook de korpsleiding lijkt het probleem niet serieus genoeg te nemen. Plaatsvervangend korpschef Ruud Bik geeft toe dat etnisch profileren ongewenst is, en geeft aan dat de corpsleiding hier fors op inzet. Maar hij heeft zelf geen vertrouwen dat de huidige aanpak uiteindelijk succesvol is. Hij wil ook niet spreken van een structureel probleem.

Ondertussen bleek eerder uit een onderzoek van Maurice de Hond dat twee derde van de Nederlanders geen probleem ziet in etnisch profileren. Criminaliteit komt toch zo vaak bij die groepen voor? Dan is het logisch dat de politie meer let op mensen met een kleurtje.

Quote du Jour | Geen bijltjesdag

Asscher maakte na de ingelaste fractievergadering duidelijk dat hij nu snel de gelederen wil sluiten. Hij zei dat PvdA’ers die Samsom hebben gesteund daar niet op aangekeken worden.

Er komt geen bijltjesdag voor Samsomgetrouwen binnen de PvdA, bezweert Lodewijk Asscher. Dat is geruststellend en tegelijkertijd verontrustend. Het kan namelijk drie dingen betekenen. Ofwel het is in Asscher opgekomen, maar hij heeft besloten het niet te doen. Ofwel het is niet in Asscher opgekomen, maar hij weet dat anderen het wel willen of vrezen, en hij wil het ontzenuwen. Ofwel het gaat tóch gebeuren, maar het mag niet zo heten. Geen van die opties voorspelt veel goeds voor de PvdA.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende