U weet u hoe die dingen gaan, je ziet ‘PvdA-kandidatenlijst bestaat grotendeels uit nieuwe gezichten’ in je tijdlijn voorbijkomen en je klikt op het berichtje. Je telt de top tien en komt tot drie onbekenden. Je denkt: kunnen ze wel rekenen daar bij Joop? En dan realiseer je je: iedereen die niet nu in de Kamer zit, telt als nieuw gezicht. Lodewijk Ascher, de new kid on the block bij de sociaaldemocraten.
Vroeger zou ik me bekocht gevoeld hebben, maar inmiddels ben ik zo post-truth geconditioneerd dat ik enkel denk: knap gespind. Nog even door de kerstkransjes en oliebollen heen, en het spel is op de wagen. Mijn advies: maak nú een keuze wat u in maart gaat stemmen. Dan kunt u maandenlang zorgeloos genieten van de politieke circus- en goochelacts.
Reacties (3)
Als je als kiezer je in de luren laat leggen door alle verkiezingsbeloftes en praatjes, dan neem je jezelf als kiezer niet serieus.
Er moet natuurlijk ook verhuld worden dat Asscher gewoon de hele regeerperiode al als minister medeverantwoordelijk was voor het beleid van de afgelopen vier jaar.
Asscher heeft uit moeten voeren wat de coalitiepartijen in hun akkoord hebben afgesproken. Het lijkt me een hel geweest. Verschrikkelijk.
Op lokaal niveau vergelijkbaar met een wethouder die is gevraagd en niet wist wat er in het collegeprogramma stond. Die treden vaak na twee jaar af, heb ik drie keer zien gebeuren. Of verkassen naar een betere functie zonder rare coalitiepartijen met mafkezen die midden in de nacht gaan bellen over rare puntjes en komma’s van afspraken.