Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
LLiNK is weg. Krijgen meer dan 150.000 leden geld terug?
Hier aan het werk, tijdens een radioshow in de ultramoderne studio: Berrie Helmdijk, tevens verantwoordelijk voor de afdelingen Catering, ledenadministratie en Financiën bij LLiNK. Wij vragen ons af, lieve Berrie: krijgen al die leden van de ledenraad toestemming om in totaal tonnen teruggestort te krijgen? Wat gebeurt er met het lidmaatschapsgeld nu de programma’s niet meer gemaakt worden? Zuur is ’t, ja. Welkom in het Paradijs. Advies voor Rutger: regelmatig de roze plopkap verversen. Anders gaat-ie rieken.
Journalistiek moet je betalen maar niet via een abonnement
“Op dit moment zoeken wij manieren om Grenspost te financieren” vermeldt de slapende website van het gelijknamige initiatief tot een netwerk van Nederlandstalige freelance correspondenten. Hiermee hebben we gelijk de essentie van de discussie over de ‘vergeten buitenlandberichtgeving’ te pakken: geld. Hoe prijzenswaardig het initiatief van Pieter-Bas van Wiechen ook is het zal nooit continuïteit kunnen bieden als het zijn correspondenten niet kan betalen. Als een medium haar correspondenten niet kan betalen moet het iets anders bieden wat het toch aantrekkelijk maakt er te publiceren: interactie met lezers, meer redactionele vrijheid en exposure die leidt tot betaalde artikelen en lezingen. Continuïteit levert dit echter nog niet op. Nu de traditionele kranten vechten voor hun bestaan wordt ook daar de continuïteit in internationale verslaggeving bedreigd. Als buitenlandberichtgeving ons iets waard is zal er betaald voor moeten worden, alleen de oplossing hoe er betaald gaat worden ligt niet in oude structuren. ...lees verder op Het Vergeten Verhaal.
Dit artikel was een reactie op het artikel: De Buitenlandberichtgeving als ontwikkelingsland. Sargasso werkt samen met het jaarlijks terugkerende Vergeten Verhaal project. Miljoenen verhalen gonzen over de wereld. Slechts enkelen daarvan worden opgepikt door de reguliere media. Vele anderen blijven vergeten. De Dick Scherpenzeel Stichting is op zoek naar die verhaalideeën die onderbelicht zijn gebleven, genegeerd of vergeten. Op Het Vergeten Verhaal kun je tot 10 december 2009 zelf onderwerpen insturen voor verhalen die volgens jou verder uitgewerkt zouden moeten worden door de media.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Television rules the nation
Wat is er toch altijd veel kritiek op de publieke omroepen. Menigmaal galmt rond in de huiskamers van verontwaardigd Nederland: ‘En dat van mijn belastingcenten!’. Vaak heeft de omroepbaas dan zijn praatje klaar: dat programma’s een maatschappelijke functie hebben enzo. Van vijfkwartsmaat op North Sea Jazz tot interview met de decorsjouwer van Oerol: prima. Maar wat moeten we met de ontgroeningsgein van BNN met het programma Sterretje Gezocht? Spugen in elkaars gezicht, in beschonken toestand inparkeren, items maken over vaginale winderigheid, in badpak door de modder kruipen, strippen en poppers snuiven. Geef toe, we hebben netjes gewacht tot de serie bijna is afgelopen. Nu mogen de messen geslepen. Dit programma is de grootste wassen neus onder de talentenjachten.
Sterretje Gezocht zoekt, zoals dat modieus heet, de grenzen op. Voor wie het programma niet kent: meiden uit het hele land konden zich inschrijven om uiteindelijk het nieuwe gezicht van BNN te worden. De dames zullen ongetwijfeld contracten hebben ingezien en de voorwaarden hebben gelezen en echt heel goed met de achterban overlegd, en wij zullen alleen maar die vet gemonteerde items zien en niet de oprechte nazorg van de gehele crew, maar er stinkt iets aan dit programma. Het is de ultieme afzeik-tv, waarbij pas in de allerlaatste plaats wordt gekeken of iemand beschikt over mogelijk presentatie- of interviewtechnieken.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.