Engelse moeder strijdt tegen geprivatiseerde gezondheidszorg na dood baby
, door
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Foto:
Martijn van Exel (cc)
De Post bestaat niet meer
, door
COLUMN - Van alle gevallen van roekeloze privatisering van nutsbedrijven is die van de post het meest schrijnend.
Tot een jaar of vijftien geleden was de post een secure moloch, met knusse filiaaltjes in elke woonwijk. Waar je ook woonde, je kon er naar toe wandelen. Je kon er je pakketten naar toe brengen, je postzegels kopen, je verzekeringen afsluiten, je visakte ophalen, Franse Francs of Duitse Marken inwisselen voor guldens, en een berg stuivers voor biljetten. Je kon er een ticket voor Lowlands of Pinkpop kopen, je bankzaken regelen, en zelfs cash geld opsturen naar een sujet zonder bankrekening. Die had je toen nog, want het mocht.
Je kon toen nog ongezien leven. Je kon je toen nog onttrekken aan Big Brother. Ja, dat kon. Maar terug naar de post. Dat cashgeld dat je bracht, werd dan stante pede opgehaald door een koerier met een fietshelm en een fluoriserend jasje. Hij rukte het geld uit je hand, stopte het in zijn binnenzak en rende ermee naar Kuala Lumpur of Terneuzen. Daar bracht hij het naar, jawel, de post, alwaar de gelukkige ontvanger annex Big Brother-ontloper de biljetten en munten (die bestonden toen nog), contant in handen kreeg.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 22-04-2022
De grote uitverkoop
, door
Hoe crises tot de uitverkoop van complete landen leiden.
Omdat ik wat Grieks bloed heb, wordt me geregeld gevraagd wat ik nu van de Griekse crisis vind. Ik vind er niet zoveel van. Ik kan de complexiteit, waarschijnlijk net als u, maar matig doorzien. Wat ik wel weet, van familie in Griekenland, is dat het land door en door corrupt is.
In dat verband vraag ik me al tijden af wat het nut is van de geëiste grootschalige privatiseringen. Ik begrijp best dat de Grieken een onderpand moeten geven voor hun leningen. Ook zie ik wel enig nut in het laten doorstromen van de economische sclorose-aderen. Maar volgens mij bega je een enorme fout om een corrupt land te overladen met krediet en vervolgens te dwingen tot privatisering. Dat wordt een drama: een roof op klaarlichte dag.
Die mening zijn ook Aris Chatzistefanou en Katerina Kitidi toegedaan, de twee Griekse journalisten achter de documentaire Debtocracy. Zojuist hebben ze hun vervolg gelanceerd – een gecrowdfund project: Catastroika.
Hierin gaan ze op zoek naar wat de crisis en privatiseringen met landen doet. De eerste stop ligt voor de hand: het compleet leeggeroofde Rusland. De documentaire doet wel denken aan de Shock Doctrine van Naomi Klein, maar vertelt fris het verhaal dat we te weinig horen in de media: hoe complete landen worden verneukt en hoe wij dat toejuichen (en daarvan profiteren).
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Bij Achmea verzekerde patiënten Slotervaartziekenhuis betalen straks 30% behandeling zelf
, door
Het gaat dan om alle klanten van alle Achmea-merken, waaronder Zilveren Kruis, Interpolis, FBTO en Agis. Achmea zou goed zijn voor om en nabij de helft van de omzet van het Slotervaartziekenhuis. Dat lijkt nu dus vakkundig de nek omgedraaid te worden. En voor massaal overstappen van de Amsterdamse klanten is het nog wat te vroeg in het jaar.
Achmea beweert dat het ziekenhuis veel meer budget vroeg dan de maximale stijging van 2,5 procent die landelijk was afgesproken. Een woordvoerder van Achmea vindt dat het maatschappelijk onverantwoord is om daaraan te voldoen. (…)
Volgens Erbudak gaat de discussie niet over een budgetoverschrijding, maar over de vergoeding van dure medicijnen. Het ziekenhuis wil de garantie dat als ze meer heeft moeten voorschrijven dan het Achmea-budget toelaat, dat die kosten op het einde van het jaar alsnog verrekend worden. Achmea zou dat risico echter volledig bij het ziekenhuis willen neerleggen. Tegen vakblad Zorgvisie zegt Erbudak daarover: “Achmea wil zijn winstdoelstelling halen van minimaal 100 miljoen euro dit jaar. En ik wil daar niet aan meehelpen.” Volgens haar lopen de gesprekken met de andere zorgverzekeraars prima.
Over de privatisering van de openbare ruimte
, door
Het grondrecht van de vrijheid van meningsuiting geldt bij uitstek voor de openbare ruimte: de straat, openbare gebouwen, de openbare vergadering, maar ook de publieke media, het internet. Er zijn wel grenzen natuurlijk, maar die zijn bij wet bepaald en gelden voor iedereen. Overschrijding daarvan zal altijd door een rechter moeten worden getoetst voordat er sancties kunnen volgen. In niet-openbare omgevingen, zoals bedrijven, scholen, particuliere huizen moet je je houden aan daar geldende regels. En dan kun je bij overtreding te maken krijgen met sancties van de daar bevoegde autoriteiten. Dat is dan een puur private aangelegenheid, willekeur is niet uitgesloten. Je kunt daarvoor naar een (civiele) rechter stappen natuurlijk, maar de meeste conflicten worden in de praktijk binnenshuis opgelost.
Nu is er in Nederland en vele andere westerse landen al jaren sprake van een privatisering van de openbare ruimte. Het overdekte winkelcentrum is het meest bekende voorbeeld. Een straat, plein, passage of traverse met uitsluitend winkels, beheerd door een particuliere onderneming en bewaakt door particuliere beveiligers. Die onderneming heeft namens de winkeliers meestal ook regels vastgesteld die er voor moeten zorgen dat er ongestoord gewinkeld wordt. En alleen gewinkeld wordt. Activiteiten die niet passen binnen dat kader kunnen worden verboden. Zwervers worden geweerd, evenals demonstraties en mensen die folderen in verkiezingstijd. Het is shoppen geblazen en anders ga je maar ergens anders heen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Wil de Europese Commissie ons water privatiseren?
, door
Het begint met de gedwongen privatisering van waterbedrijven in PIGGS-landen, maar de Commissie werkt nu aan een richtlijn die verkoop van watervoorzieningen voor alle lidstaten makkelijker maakt.
Kun je de zee privatiseren? In Chili wordt een poging gedaan
, door
In Chili is er groot verzet van vissers tegen plannen om de visgronden toe te wijzen aan een aantal machtige families. Turbokapitalisme met een luchtje.
Is het tijd voor een de-privatiseringsgolf?
, door
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.