Wie het als politicus leuk doet bij een Jakhals in De Wereld Draait Door, wint punten. Wie echter de hoofdrol speelt in zijn eigen politieke soap, zoals Geert Wilders, krijgt de Oscar. Het Britse ministerie van Binnenlandse Zaken dat Wilders de toegang tot het Verenigd Koninkrijk weigert schreef weer een prachtige aflevering in de soap van Wilders. In de Groene van 21 december 2002 (het “pre-Wilders” tijdperk) schreef Gawie Keyzer in zijn artikel De vluchtige voldoening van vermaak: ‘Vermaak speelt in de politiek een steeds grotere rol. Daaraan ten grondslag ligt de ongelimiteerde beschikbaarheid van media in het dagelijkse leven.’ Wilders is een politiek merk met een huisstijl die zich heeft verankerd in de vaderlandse media. En die stijl zal niet snel veranderen. Zijn adagium rommelt al vijf jaar in de asgrijze lucht boven Nederland. Ooit VVD, toen Groep Wilders, nu PVV. Maar zonder enig resultaat, hooguit dat hij zijn eigen Lex Luthor creëert. In de Telegraaf van 31 oktober 2004 vertelde Wilders al over de toenemende invloed van de islamitische religie en cultuur. Na de moord op Van Gogh, enkele dagen later, zou Wilders steeds verder radicaliseren. Veel nieuws is er niet bij gekomen op zijn politieke agenda, maar sindsdien weten we waar we met onze microfoonhengel en camera moeten zijn voor een leuke soundbyte of politieke rel. Dit is zelfs andere koek dan Boer Koekoek.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Dit is de vierde gastbijdrage van Hoite Vellema, oud-student Internationale Betrekkingen aan de UvA.
Hoewel we in Nederland geen republiek hebben (ons staatshoofd blijft helaas een Oranje), zijn we al jaren op zoek naar een sterke man, of vrouw natuurlijk. Vanaf de dagen van Fortuyn blijkt de enorme aantrekkingskracht van die sterke man. Hoewel Fortuyn, charmant en eloquent als hij was, feitelijk geen politiek programma met enige substantie vertegenwoordigde groeide zijn aanhang binnen de kortste keren tot een ongekende omvang. Nooit eerder in onze gezapige democratie wist iemand in zo’n korte tijd zo’n grote aanhang te verwerven. Nota bene zonder ideologische basis, maar met politiek sexappeal.
Sindsdien hebben we de opkomst gezien van Wilders en zijn PVV, nú met dank aan de aanklacht zelfs tot 23 zetels. En ook de opkomst en afgang van Rita Tovenaar tot maximaal 29 zetels en weer terug.
Eén ding hebben ze allemaal gemeen: ze hebben alle drie een sterke vrouw of man met een conservatief en in mijn ogen visionair gehandicapt programma. De vraag is of we juist daar behoefte aan hebben. Hebben we wel behoefte aan een stroming vol nationale trots, maar met zoveel negatieve gevoelens uit de onderbuik? Het lijkt soms alsof we in een wereld vol misantropen beland zijn, cynisch en onverschillig over iedereen buiten de eigen kring. De kogel moet door de Linkse Kerk en Wilders moet zijn xenofobische mond houden. Het is maar net aan wie je het vraagt en meestal zit er niets tussenin.
“Wat is er mis met rancune?”, antwoordde Ronald Sörensen ooit op mijn vraag of zijn politieke motieven niet zijn ingegeven door persoonlijke frustraties. Het bevestigde voor mij het beeld van de man, en eigenlijk de complete Leefbaar-beweging. Immers, startte ondernemer en professioneel gefrustreerde Henk Westbroek de beweging niet samen met de rancuneuze PvdA-outcast Jan Nagel? Werd de beweging niet vlotgetrokken en uiteindelijk de modder ingestuurd door ex-communist Pim Fortuyn, die zich elders onmogelijk maakte?
De inmiddels talrijke politieke erfgenamen, of ze nu Pastors, Wilders of Verdonk heten, spreken het deel van de bevolking aan dat even rancuneus, gefrustreerd en “maatschappelijk teleurgesteld” is als zij. En bleven die vroeger nog thuis tijdens de verkiezingen, tegenwoordig komen ze massaal stemmen.
Maar daar blijft het ook bij.
Een paar jaar geleden werden in Rotterdam de zogenaamde islam-debatten gehouden. Georganiseerd door de gemeente, op initiatief van o.a. Leefbaar Rotterdam. Bedoeling was om de problemen tussen de bevolkingsgroepen in kaart te brengen. De opkomst was groot. Tenminste, van de Rotterdamse moslim-bevolking. De “autochtone rotterdammers” werden over het algemeen vertegenwoordigd door een handjevol extreemrechtse arbeidsongeschikte buschauffeurs. De rest bleef gewoon thuis.
Aanhangers van rechtse populisten lijken sowieso moeilijk te porren. Dat is ook de reden waarom de PVV geen partij-bijeenkomsten kent, of dat Verdonk alleen steun kan vinden bij verstokte rokers in Groningen. Behalve de mensen die naar de stembus gaan, is er eigenlijk niemand.
De poging van Ronald Sörensen om een populistische omroep te beginnen toont dat mooi aan. Hij zit op drieduizend leden, en de vijftigduizend gaat ie nooit halen, al wordt de deadline naar volgend jaar verplaatst. Er is gewoon niemand geïnteresseerd. De boosheid over de linkse media is niet groot genoeg om een paar euro neer te tellen voor een rechtse tegenhanger.
Misschien is er niks mis met rancune. Het levert alleen hele vervelende televisie op.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Stop de servers! Brekend nieuws! Internet stopt Hitler!
“Who knows, if the Internet had existed at the time, perhaps Hitler’s criminal plot would not have succeeded – ridicule might have prevented it from ever seeing the light of day.” (AP) Nobelprijs winnaar Jean-Marie Gustave Le Clezio breekt een lans voor het internet. Volgens Le Clezio werkt de toegang tot informatie via het internet preventief tegen het uitbreken van conflicten. Indien deze informatietechnologie eerder was geïntroduceerd had het zelfs de Tweede Wereldoorlog kunnen voorkomen aldus de winnaar van de Nobelprijs voor de Literatuur.
Het is mooi dat in tijden waarin nihilistische schnabbelaars als Andrew Keen ruim baan krijgen om hun negatieve kijk op het internet te ventileren er nu ook eens iemand opstaat om ‘al dat moois wat wij samen creëren’ te verdedigen. Maar wellicht vergallopeert Le Clezio zich hier toch een beetje? Hoe had het internet met haar weblogs, wikipedia’s en andere Web 2.0 thingies de opkomst van het nazisme en de daarop volgende Wereldoorlog en Holocaust überhaupt kunnen voorkomen? Zou het internet deze processen misschien juist niet versneld hebben?
Had de Weimar Republiek de kloof met de Duitse burger al bloggend kunnen dichten? Had een middelgroot genuanceerd Duits weblog de negatieve beeldvorming rondom joden kunnen terugdraaien en de propaganda van de NSDAP succesvol ontrafeld? Wie had op 1 september 1939 de Polen gewaarschuwd via Twitter? Wanneer zou de eerste Wikipedia pagina over concentratiekampen zijn aangemaakt? “…This article documents a current event. Information may change rapidly as the event progresses”. Had men in het Witte Huis en in de Londense Cabinet War Rooms de Hyves van Anne Frank gelezen en besloten D-day met een jaar te vervroegen?
Hieronder volgt een gastbijdrage van Thomas van Aalten
Ronald Kaatee stelt in zijn betoog ‘Pluriforme pers is gebaat bij populistische omroep’ (de Volkskrant, vrijdag 29 november jl) dat in omroepland de ‘sociaal-liberale posities stevig verankerd’ zijn. En dus moet er een Populistische Omroep Nederland (PON) komen. Want Kaatee en zijn gevolg (Roland Sørensen en Willem van der Velden) beweren op hun website: ‘Een omroep die de onrust over de huidige machtsverhoudingen weerspiegelt bestaat niet.’
In zijn betoog maakt Kaatee echter direct de fout door te beweren dat de tanende krantenverkoop te wijten is aan ‘het sociaal-liberale vertoog van onze elite’, en dat men zich daarom massaal wendt tot internet. We hadden het toch over een omroep? Daarbij: Kaatee ziet over het hoofd dat een ander type krant evenwel groeit: de gratis krant. Het is mij niet duidelijk of Kaatee bedoelt dat kranten als de Volkskrant en NRC Handelsblad te weinig luisteren naar de onderbuik van de samenleving, maar hij kan zijn lol op met de vele ingezonden brieven, peilingen en bijvoorbeeld de column van de immer laaiende Ebru Umar in Metro. Dat de archetypische “man van de straat” zich massaal richt tot internet, heeft een andere oorzaak dan het vermeend linkse karakter van een krant. Een eenregelige mening is snel verkondigd in een comment, getuige de talloze internetfora. Voor een uitgebreid betoog moet je al snel iets meer tijd uittrekken, en dat is al snel teveel moeite.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.