"Wat is er mis met rancune?", antwoordde Ronald Sörensen ooit op mijn vraag of zijn politieke motieven niet zijn ingegeven door persoonlijke frustraties. Het bevestigde voor mij het beeld van de man, en eigenlijk de complete Leefbaar-beweging. Immers, startte ondernemer en professioneel gefrustreerde Henk Westbroek de beweging niet samen met de rancuneuze PvdA-outcast Jan Nagel? Werd de beweging niet vlotgetrokken en uiteindelijk de modder ingestuurd door ex-communist Pim Fortuyn, die zich elders onmogelijk maakte? De inmiddels talrijke politieke erfgenamen, of ze nu Pastors, Wilders of Verdonk heten, spreken het deel van de bevolking aan dat even rancuneus, gefrustreerd en "maatschappelijk teleurgesteld" is als zij. En bleven die vroeger nog thuis tijdens de verkiezingen, tegenwoordig komen ze massaal stemmen. Maar daar blijft het ook bij.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Stop de servers! Brekend nieuws! Internet stopt Hitler!
“Who knows, if the Internet had existed at the time, perhaps Hitler’s criminal plot would not have succeeded – ridicule might have prevented it from ever seeing the light of day.” (AP) Nobelprijs winnaar Jean-Marie Gustave Le Clezio breekt een lans voor het internet. Volgens Le Clezio werkt de toegang tot informatie via het internet preventief tegen het uitbreken van conflicten. Indien deze informatietechnologie eerder was geïntroduceerd had het zelfs de Tweede Wereldoorlog kunnen voorkomen aldus de winnaar van de Nobelprijs voor de Literatuur.
Het is mooi dat in tijden waarin nihilistische schnabbelaars als Andrew Keen ruim baan krijgen om hun negatieve kijk op het internet te ventileren er nu ook eens iemand opstaat om ‘al dat moois wat wij samen creëren’ te verdedigen. Maar wellicht vergallopeert Le Clezio zich hier toch een beetje? Hoe had het internet met haar weblogs, wikipedia’s en andere Web 2.0 thingies de opkomst van het nazisme en de daarop volgende Wereldoorlog en Holocaust überhaupt kunnen voorkomen? Zou het internet deze processen misschien juist niet versneld hebben?
Had de Weimar Republiek de kloof met de Duitse burger al bloggend kunnen dichten? Had een middelgroot genuanceerd Duits weblog de negatieve beeldvorming rondom joden kunnen terugdraaien en de propaganda van de NSDAP succesvol ontrafeld? Wie had op 1 september 1939 de Polen gewaarschuwd via Twitter? Wanneer zou de eerste Wikipedia pagina over concentratiekampen zijn aangemaakt? “…This article documents a current event. Information may change rapidly as the event progresses”. Had men in het Witte Huis en in de Londense Cabinet War Rooms de Hyves van Anne Frank gelezen en besloten D-day met een jaar te vervroegen?
Hieronder volgt een gastbijdrage van Thomas van Aalten
Ronald Kaatee stelt in zijn betoog ‘Pluriforme pers is gebaat bij populistische omroep’ (de Volkskrant, vrijdag 29 november jl) dat in omroepland de ‘sociaal-liberale posities stevig verankerd’ zijn. En dus moet er een Populistische Omroep Nederland (PON) komen. Want Kaatee en zijn gevolg (Roland Sørensen en Willem van der Velden) beweren op hun website: ‘Een omroep die de onrust over de huidige machtsverhoudingen weerspiegelt bestaat niet.’
In zijn betoog maakt Kaatee echter direct de fout door te beweren dat de tanende krantenverkoop te wijten is aan ‘het sociaal-liberale vertoog van onze elite’, en dat men zich daarom massaal wendt tot internet. We hadden het toch over een omroep? Daarbij: Kaatee ziet over het hoofd dat een ander type krant evenwel groeit: de gratis krant. Het is mij niet duidelijk of Kaatee bedoelt dat kranten als de Volkskrant en NRC Handelsblad te weinig luisteren naar de onderbuik van de samenleving, maar hij kan zijn lol op met de vele ingezonden brieven, peilingen en bijvoorbeeld de column van de immer laaiende Ebru Umar in Metro. Dat de archetypische “man van de straat” zich massaal richt tot internet, heeft een andere oorzaak dan het vermeend linkse karakter van een krant. Een eenregelige mening is snel verkondigd in een comment, getuige de talloze internetfora. Voor een uitgebreid betoog moet je al snel iets meer tijd uittrekken, en dat is al snel teveel moeite.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Hieronder volgt een gastbijdrage van Les Nars.
“We zien (…) die gewoon drie, vier maanden nodig hebben om een potlood vast te houden.”
(bron: RTL Nieuws)
Wat is hier weggelaten?
A) raamambtenaren
B) mensen revalideren na een burn-out
C) mensen in inburgeringscursus
Het goede antwoord is C. Altijd makkelijk om zaken belachelijk te maken met een meerkeuzevraag, en dan te bedenken dat optie D (doorgefokte makaken) is weggelaten uit piëteit met de geciteerde. Want de quote komt van een wetenschappelijk instituut. Okee, het is Petra van der Burg en vooruit, het is het Wetenschappelijk Instituut van het CDA, maar toch: vier maanden om te leren hoe je een potlood vasthoudt… In godsnaam, doe er wat aan!
Het CDA wil een importheffing voor ‘huwelijksimmigranten’ in de vorm van een afgeronde vervolgopleiding in het land van herkomst en beheersing van de Nederlandse of Engelse taal in woord en geschrift. Die eisen vormen de bottleneckslag voor bruiden uit Turkije en Marokko. De noodzaak van verscherping is niet bepaald prangend: tussen 2001 en 2006 halveerde het aantal importbruiden uit Marokko, mede door de wetswijziging van 2004, die vereist dat de importbruid(egom) ouder is dan 21 jaar, inburgeringscursussen volgt en 120 procent van het minimumloon verdient.
Toch zijn er mensen die drie, vier maanden nodig hebben om een potlood vast te houden. Wie zegt daar eens wat van?
Vandaag plaatsen wij een gastbijdrage van Arjan.
Je bent maar een mens, dus je kan al die veranderingen in de wereld ook niet meer bijbenen. Al die enge invloeden van buitenaf: Marokkaanse jeugdcriminelen, terroristen, de kwakkelende economie, het verlies van banen naar opkomende economieën als China, de kredietcrisis, de olieprijs, de voedselcrisis, klimaatverandering, conflicten in het midden oosten, dictators met nucleaire ambities, aanslagen de hele godganse dag ingeprent door een media, die op het doodlopende pad van de verslaafde niet anders kan dan ieder bericht nog sensationeler te presenteren dan het vorige.
Je hebt geen keus meer, je trekt je terug in je schulp van “simpele waarden”. Je mening wordt je laatste vesting en als je hard genoeg roept dat het iemands schuld is blijft je eigen geweten schoon en merkt niemand dat je eigenlijk de hele dag bang bent. Je vindt andere bange mensen terug op forums en blogs, je mening wordt geheiligd tot een onwrikbaar instrument.
Je verlustigd jezelf in je eigen onwetendheid, je ideeën nu gevoed door de onuitputbare energie van de groepsgeest. Je vind kracht en troost in de meute die alles wat niet bij die “simpele waarden” verafschuwt, het wordt een ‘wij’ en ‘zij’ verhaal. Alles wat tegen jouw vooringenomen waarden indruist, of afkomt van iemand die jij ziet als tegen die waarden zijnde, is slecht en moet bestreden worden. Het is een kudde bange gazellen omgevormd tot een stormloop van dolle paarden die alles in zijn pad zal vernietigen. Aangemoedigd en aangestuurd door opportunisten die deze energie gebruiken om hun eigen belangen te bespoedigen. Stemmen, persoonlijk aanzien en advertentie-inkomsten zijn de muntsoorten waar deze parasieten ontvangst in nemen en ze zullen weinig middelen schuwen om hun ‘inkomsten’ veilig te stellen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
“Het kan niet zo zijn dat we alles doen om Afghanistan veiliger te maken, terwijl Nederland steeds onveiliger wordt” (Telegraaf)
Extreem-populist Geert Wilders wil dat het leger orde op zaken komt stellen in Gouda. De situatie is daar inmiddels zo ernstig dat vervoersbedrijf Connexxion zelfs niet meer rijdt door een deel van de wijk Oosterwei. Chauffeurs worden er bedreigd en bussen gesloopt. Een harde kern van Nederlands Marokkaanse scholieren en andere jongeren zou verantwoordelijk zijn voor dit geweld. Een van onze bloggers die in Gouda woonachtig is heeft al tijden niet of nauwelijks meer geblogd. We vermoeden dat dit komt door keiharde intimidatie, al kan het ook zijn dat hij door de ernstige situatie al maanden geen elektriciteit meer heeft? Weblog Sargasso overweegt om associated oorlogscorrespondent Arnold Karskens te vragen af te reizen naar Gouda. Al voelen wij ons wel bekromzwaard, “We willen niemand onnodig in gevaar brengen” aldus een bezorgde hoofdredacteur.