Een team van mensenrechtenactivisten heeft via verschillende bronnen in Libië een aardige verzameling weten aan te leggen met documenten uit de Libische staatsarchieven en videomateriaal, waaronder de beruchte executie van al-Sadek Hamed al-Shuwehdy en verscheidene andere dissidenten in 1984. De Vlaming Peter Bouckaert, directeur crisissituaties voor Human Rights Watch, legt uit wat het belang van deze verzameling is.
This is the NRA’s idea of a free country. Kindergarteners on lockdown. Federal monitoring of everyone’s mental-health status. Cops in every hallway.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Gisteren stuitte ik op twee interessante filmpjes die beide veel zeggen over de sfeer die na 9/11 ontstond.
Het eerste filmpje komt uit Engeland en laat zien in hoeverre Engeland al tot een politiestaat verworden is.
Het tweede filmpje is mogelijk nog enger (gisteren in de waanlink). Het is onderdeel van een groot project van de Washington Post waarbij tien journalisten twee jaar lang zich een weg hebben proberen te banen door het Top Secret America. Conclusie: niemand heeft er meer zicht op. Het filmpje beschrijft eigenlijk heel mooi de totstandkoming van het security industrial complex. En denk maar niet dat dit in Europa niet gebeurt.
Huiver….
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Volgens Privacy International is Nederland zo’n beetje een politiestaat. Over de gehele linie doen Europese landen het slecht, maar Nederland zit nu zo’n beetje op het niveau Engeland. En dat is geen compliment. Tja, we zijn bang, dus je moet wat he? Maar zijn we bang voor de verkeerde dingen. Voor de grap heb ik even een aantal cijfers bijeen geharkt (CBS), namelijk de doodsoorzaken van 1999-2009.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.