Het kabinet Rutte is er nu ruim een half jaar. Een minderheidskabinet met gedoogsteun. En eigenlijk is het feit dat het juist nu een minderheidskabinet sprekend voor de trend waar we met de regeringen de laatste jaren al in zitten. Van alles wat minder.
Dit kabinet, maar eigenlijk alle kabinetten vanaf Lubbers, hebben als centraal thema Minder. Minder overheid, minder regels, minder Europa, minder immigratie, minder geld, minder onderwijs, minder sociale zekerheid, minder solidariteit, minder natuur, minder cultuur, minder pensioenen, minder dekking van ziektekosten, minder defensie, minder gedogen, minder rechten, minder privacy, etc….
Het is alsof we in de strijd met de zee (globalisering) alleen maar land teruggeven in plaats van dijken bouwen en polders droog leggen.
Het ontbreekt in dit land aan een visie op “meer”. Wat willen we nu meer doen om over 50 jaar nog een welvarend land te zijn met maximaal welzijn. En dan doel ik niet op de visie die neerkomt op “meer van hetzelfde” (NL transportland bv).
Meer aanzien in de wereld, meer Nobelprijzen, meer bedrijven die zich graag hier vestigen, meer buitenlandse bobo’s die op bezoek komen om te kijken hoe we het nou doen, meer mensen die op vakantie trots zeggen “ik kom uit Nederland”, meer plezier en voldoening in ons dagelijkse werk, meer creativiteit, meer vrijheid, meer betrokkenheid, meer uitdaging in het onderwijs, meer energieonafhankelijkheid, meer halen uit innovatie, etc….