Detailpolitiek (24): Minder Kamerleden

Een tijdje geleden stelde VVD-fractievoorzitter Stef Blok het aantal Kamervragen aan de orde. Hij vond dat het allemaal wel een beetje minder kon met de vragen waarmee de Tweede Kamer het ambtelijk apparaat belast. Ook vond hij dat het aantal aangevraagde debatten wel wat naar beneden kon. Blok noemde het ‘een gezamenlijk probleem’ waar meer op gelet zou moeten worden. Kwaliteit van Kamervragen Jolande Sap was er als eerste bij om het idee te bekritiseren. Want het gaat toch niet om het aantal vragen, aldus Sap, maar om de transparantie, openheid en controle. Als de kwaliteit van de Kamervragen achteruit zou gaan, dat zou pas een probleem zijn, maar daar zei Blok niks over. Vervolgens probeerde Pechtold zijn gehoor wijs te maken dat de grondrechten van Kamerleden met het voorstel van Blok werden aangetast. Maar niemand zei natuurlijk dat Kamerleden geen Kamervragen meer mogen stellen, alleen dat het misschien soms wat minder kan. Bijvoorbeeld niet meer over de lunch bij het ministerie van EL&I, over een probleem van een paar scholieren in Amsterdam, binnenlands beleid van Griekenland zonder gevolgen voor Nederland of kwesties waarbij de politiek nauwelijks kan sturen. Met die kwaliteit valt het vies tegen, had het antwoord aan Sap kunnen zijn.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kabinet vaker voor de rechter?

Goed en wel bekomen van de klucht die in de rechtszaal werd opgevoerd, met in de hoofdrol de vicepremier die geen vicepremier mag heten, staan er nu stukken op het programma waar de regering in zijn geheel de rol van verdachte mag spelen. Twintig gemeenten en Cedris (brancheorganisatie voor sociale werkgelegenheid en arbeidsintegratie) hebben de Staat in een kort geding voor de rechter gedaagd. Ze hopen langs deze weg een extra bezuiniging van 150 miljoen te voorkomen.

Eerder deze week kondigden studenten- en GGZorganisaties ook al naar de rechter te zullen stappen. De studenten willen een wijziging in de langstudeerboete. De GGZ wil dat de eigen bijdragen voor psychiatrische patiënten geschrapt worden.
De Nationale Reisopera kondigde half juni aan naar de rechter te zullen stappen, als de aangekondigde bezuiniging niet omlaag gebracht zou worden. Het gezelschap kan op zoek naar een advocaat, want de 60 procent korting blijft gehandhaafd.

Niet alleen bezuinigingen blijken juridisch voer te worden. De gemeente Bergen roept haar burgers op bij de Raad van State in beroep te gaan tegen de gasopslag, die Verhagen zo graag in hun prachtige natuurgebied wil. De Partij voor de Dieren roept de provincie Noord-Holland op hetzelfde te doen en Natuurmomenten gaat zelf in beroep tegen de plannen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Links zuur? De zuurgraad van de Nederlandse politiek berekend

Het is tegenwoordig heel eenvoudig. Alles wat links is, is zuur. Punt. En alles wat je niet zint is links. Rechters, politici en kogels, links. En zuur. Maar hoe objectief is dat? Natuurlijk kan je zo’n blogje als GeenCommentaar makkelijk categoriseren. Je hoeft de voorpagina maar door te nemen, en het linkse vitriool spat van het scherm af. Simpel. GeenCommentaar is links. En zuur. Maar hoe zit dat eigenlijk met de politieke partijen? Dat is niet zo makkelijk te bepalen, toch? Hoe zuur zijn ze echt?

GeenCommentaar besloot dat te onderzoeken door middel van een *kuch* op en top wetenschappelijke methode: Google. Vergelijk hoe vaak partijen voorkomen in combinatie met de termen blij, boos en woedend, bereken een coëfficiënt en je hebt de officieuze zuurgraad van de partijen. En wat blijkt?

De eerste conclusie: de PVV is met een straatlengte de zuurste partij in Nederland. Niet geheel onverwacht, maar de partij is toch wel opmerkelijk zuur.
Zuurgraad Nederlandse partijen (GeenCommentaar)

Voor elk positief bericht dat er van de partij komt zijn er volgens Google bijna 40 negatieve berichten. De overige partijen vallen er totaal bij in het niet. Om wat meer inzicht te krijgen in de zuurgraad van die partijen moeten we de PVV er zelfs uitfilteren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Detailpolitiek (23): Koopzondagen in Zoetermeer

In de wereld van de Haagse detailpolitiek komt het vaak voor dat Kamerleden zich bemoeien met zaken waar ze niet over gaan. Het meest duidelijk is dat als Kamerleden Kamervragen gaan stellen over zaken die binnen specifieke gemeenten spelen. De veronderstelling van Kamerleden is hierbij kennelijk dat zij over ‘alles’ een zegje mogen doen, terwijl een ander bestuursniveau – de betreffende gemeenteraad – toch meer voor de hand ligt.

Zondag in Zoetermeer
Zo besloot de gemeente Zoetermeer onlangs dat de winkels alle zondagen open mogen zijn. Een heftige discussie over de economische noodzaak, de zondagsrust en de belangen van kleine ondernemers ging eraan vooraf. De tegenstanders van het plan haalden bakzeil en daarom mogen de Zoetermeerse winkels nu elke zondag open.

Wat als je – zoals de ChristenUnie of de SGP – tegen koopzondagen bent en in de Kamer zit? Of wat als je – zoals de SP – in de Kamer voor kleine zelfstandigen op wilt komen? Dan ga je Kamervragen stellen en je probeert een reden te vinden waarom Zoetermeer dit niet mag beslissen. De maas in de wet is makkelijk gevonden: winkels mogen iedere zondag open zijn om toeristische redenen. De vraag komt daarmee op: is Zoetermeer toeristisch? Daar hoeft niemand lang over na te denken.

Toeristische trekpleister Den Helder
Minister Verhagen is niet van plan Zoetermeer te dwingen de winkels weer op slot te doen, en de echte reden daarvoor laat zich raden. Deze discussie is gewoonweg eindeloos. De redenering dat dit alleen mag om toeristische redenen is circulair: als je de winkels op zondag opendoet, zullen er soms ook toeristen en dagjesmensen op de winkels afkomen, al zijn het er maar twee. En daarmee kun je ieder gebied toeristisch noemen. Zo was ook mijn geboorteplaats Den Helder een hele zomer toeristisch gebied, terwijl daar toch alleen maar mensen heengaan om de boot naar Texel te nemen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Decentralisatie in reces of in impasse?

Waar het kabinet tijdens het reces zich ook eens op mag bezinnen, is hoe het nu verder moet met decentralisatieplannen. De overheveling van taken naar gemeenten, provincies en waterschappen lijkt in een impasse geraakt te zijn, na de botsing tussen gemeenten en Rijk begin juni. Een meerderheid der gemeenten stemde slechts in met een gedeeltelijk Bestuursakkoord. Bij monde van minister Donner verklaarde het kabinet dat er dan helemaal geen akkoord was.
De gemeenten gingen niet akkoord met de sociale paragraaf, waarin hun toekomstige taken op gebied van de sociale werkvoorziening, reïntegratie en de wet Werken naar Vermogen waren geregeld. Het grote bezwaar was dat het Rijk wel de taken overhevelde, maar niet het benodigde geld.

Zo groot als de heisa was bij de gemeenten, zo rustig lijkt het bij de provincies. Zeven provincies hebben ingestemd met de ondertekening van het akkoord. Vijf zijn echter tegen. Hoe kan het dat de verhoudingen hier anders liggen dan bij de gemeenten?
Dat heeft vooral te maken met hoe afspraken over sommige onderdelen binnen het akkoord zijn vastgelegd. Bij de gemeentelijke afspraken was het voor elk onderdeel slikken of stikken. Bij de provincies waren een paar deelakkoorden nog niet uitonderhandeld, toen in februari het de handtekeningen van de diverse partners werden gezet.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verhagen absoluut betrouwbaar

Verhagen absoluut betrouwbaar

[qvdd]

Waar ik persoonlijk wel door word geraakt, is door mensen die hoog opgeven van hun eigen idealen en zich daarmee een moreel oordeel aanmeten over mijn opvattingen, mijn handelen. Dat je verschilt van mening, hoort bij de politiek, maar je moet niet elkaars intenties in twijfel trekken en dat is de afgelopen tijd vaak gebeurd

Maxime Verhagen in een interview in De Volkskrant. Hij beklaagt zich over het predikaat ‘onbetrouwbaar’ dat hem, ook door CDA’ers, wordt toegeschreven. Hij vindt zelf dat hij het spel naar eer en geweten en met de beste intenties speelt.
Geen commentaar…..

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hard Leers

Gerd Leers, formeel minister van Immigratie en Asiel voor het CDA, informeel minister van Emigratie voor de PVV, kwam gisteren met een lumineus voorstel: laat illegalen zelf betalen voor hun uitzetting. Dit voorstel, dat in de LPF tijd nog een proefballonnetje heette, werd met gladgestreken CDA kop als serieus gepresenteerd. Het komt erop neer dat kosten gemaakt aan vliegtickets, identiteitspapieren e.d., voor uitzetting via een civiele procedure worden verhaald op de uit te zetten persoon. En daar zullen dan ook nog wel de kosten voor de civiele procedure zelf bijkomen. Indien de persoon in kwestie niet kan betalen en voor werk of gezinshereniging naar Nederland is gekomen, wordt de rekening naar een werkgever of familielid gestuurd.

Opvallend is dat het voorstel eigenlijk helemaal geen kritische vragen oproept over het gevoel voor rechtvaardigheid van deze minister. Want we weten al lang dat kritische vragen over rechtvaardigheid, die het hart raken van wat politiek is, van CDA schouders afglijden als water van een vette eend. We zijn er zo aan gewend. Wel toont het weer eens de betrekkelijke moeizame relatie tussen papieren voorstellen van politici en de werkelijkheid. Zou er nou in dat hele ministerie van Leers niemand rondlopen die zich afvraagt hoe dit praktisch werken moet?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Woorden en emotie

‘Het ging en gaat om de Islam, niet over moslims’. Het zal wel: het recht moet zijn loop hebben en veel protesten heb ik niet gehoord tegen de vrijspraak van Wilders. Maar het probleem werd door Raoul Heertje perfect weergegeven: betekent die uitspraak nu ook iets dat te begrijpen valt? ‘Ik heb niks tegen Christenen, maar het Christendom, dat moet uitgebannen’. Wat betekent dat onderscheid?

Ik hoef niet zo nodig Wilders te bashen, zijn rechters evenmin, dus misschien ‘effe dimmen’ en eerst even proberen mee te gaan in een paar gedachten. Het probleem is: hoe gebruiken wij de taal? Biedt ons huidige taalgebruik voldoende houvast bij de navigatie door de wereld?

“De wereld is alles wat het geval is”, schrijft Wittgenstein. Maar wat is het geval? Er moet een verbinding zijn tussen taal en de werkelijkheid, zo zegt hij in zijn Tractatus. Is de massa-immigratie het geval? Met een analyse van aantallen en de geschiedenis is dat moeilijk vol te houden. Maar dan gaat bijna het gehele politieke discours over wat niet het geval is. Of in juristen bargoens: “wat beweerdelijk het geval is”.

De slotclaus van Wittgenstein is mogelijk nog beroemder: “Van dat, waarover niet kan worden gesproken, moet men zwijgen”. Dat is een goede: maar het betekent dat er een heel gebied aan onderwerpen bestaat waarover je niet (helder) zou kunnen spreken. Misschien het hele gebied van retoriek of de persuasieve communicatie? Dat is het hele politieke debat!

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende