Waarom Labohm op Sargasso stond

Om de gedachten scherp te houden, is het goed zo nu en dan kennis te nemen van ongemakkelijke visies. Bovendien verdienen sommige argumenten het keer op keer ontkracht te worden. Of moeten we sommige standpunten niet als gelijkwaardig behandelen? Sargasso schrijft al jaren en jaren en jaren over het klimaat. In die tijd hebben we een aardige reputatie opgebouwd: genuanceerd, feitelijk, maar ook met een typisch smaakje. De vaste bezoekers van Sargasso weten waar ze aan toe zijn als ze de website openen. Een aantal zullen dan ook verbaasd geweest zijn toen afgelopen zaterdag opeens een stuk verscheen van een klimaatscepticus over een aanstaande kleine IJstijd. De reacties onder het artikel en via de mail waren niet mals. 'Sargasso begint te zinken,' 'dat Sargasso zich leent voor deze misleiding valt me tegen,' of 'wat krijgen we nu? Hans Labohm op sargasso? Dat kun je toch niet serieus menen?' (via de mail). Ook binnen de redactie heeft de plaatsing van het stuk tot de nodige discussie geleid. Het leek ons niet verkeerd aan die discussie enige openbaarheid te geven.

Door: Foto: Arslan (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wilders weerstaat rechtbank van de publieke opinie

Geert Wilders (Foto: Wikimedia Commons/Groep Wilders)

Gisteren werd op diverse weblogs een artikel van de Times aangeprezen (‘Let him in‘) als een goed stuk over waarom Wilders niet geweigerd had mogen worden in het Verenigd Koninkrijk. En de strekking is correct, Wilders had niet geweigerd mogen worden. Alleen getuigt de conclusie van een bijna schattige naïeviteit.

Allereerst een kleine correctie op het stuk. Het artikel lijkt ervan uit te gaan dat Wilders slechts wordt vervolgd voor zijn uitspraken over de islam. Dat is maar ten dele het geval, een onderdeel van de aanklacht is namelijk ook discriminatie in het algemeen. De Times zegt daarom wél terecht dat “The right to oppose, mock, deride and even insult people’s beliefs is essential to a society where bad ideas are superseded by better ones“, alleen is dat slechts een onderdeel van wat Wilders zegt en doet. Hij stigmatiseert niet alleen het geloof, maar ook de mensen die dat geloof aanhangen. “Mohammed was een gek” is geloofskritiek, “Wie zich niet aan onze dominante cultuur aanpast, is hier over twintig jaar niet meer. Die wordt het land uitgezet” is dat niet. Of je vindt of dat laatste wel of niet moet kunnen laat ik even in het midden, maar het is volgens mij wel een belangrijk detail, dat de krant niet noemt en het verhaal in een iets andere context plaatst.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.