Marc van Roosmalen: Tilburger van geboorte (1947) - Braziliaan van nationaliteit - dwars wetenschapper - belangrijkste kenner van het Amazonebekken dat hij blootsvoets doorkruiste - ontdekker van niet minder dan 100 boomsoorten, 20 nieuwe apensoorten en ruim 20 andere boom- en bodembewonende zoogdieren - onvermoeibaar activist voor het behoud van het regenwoud - TIME Hero of the Planet - met de dood bedreigd door belanghebbenden bij illegale houtkap – ten onrechte aangeklaagd voor biopiraterij - gedetineerd in een van de beruchtste gevangenissen van Brazilië - verloor hierdoor zijn Nederlanderschap - op de vlucht voor de Braziliaanse justitie - ondergedoken in Nederland dat weigert hem de status van vluchteling te verlenen. Help Marc van Roosmalen:
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
“Sign this petition to file a complaint against Ali Khamenei in the Hague International court”
Verschillende twitteraars, onder wie de vanuit Iran opererende Fersteh Ghazi (Iranbaan) zijn gisteravond begonnen de oproep te verspreiden om een petitie te tekenen die een aanklacht betreft bij het Internationaal Strafhof in Den Haag tegen ayatollah Khamenei. Dat gebeurt allemaal via het belangrijkste Twitter-infokanaal iranelection, waar de meldingen over en de reacties op de gebeurtenissen in Iran zich in een razend tempo opvolgen.
“Reporters Without Borders: 23 journalists and bloggers have been arrested in Iran. Many others missing”, zo meldt Iranbaan, de undergroundjournaliste die gisteren tevens de achternaam wist te melden van het meisje dat op een Youtube-video een gruwelijke dood sterft: “The name of the girl who was shot and murdered yesterday was Neda Salehi. A video clip of her last seconds has been circulated”.
Zelf was ik niet zo bekend met twitteren, maar nu het enige nieuws alleen nog via Twitter, Flickr, Youtube en Facebook tot ons komt, is er geen ontkomen meer aan. Het is allemaal niet objectief te verifiëren, maar de afgelopen dagen hebben laten zien dat de info van bepaalde twitteraars betrouwbaar is gebleken. Ook de NOS, die niet langer een reportageploeg of correspondent ter plekke heeft, moet nu ook grotendeels afgaan op de berichten en beelden op internet. Een goed iniatief is dat op NOS.nl een speciale hoek is ingeruimd voor al het nieuws dat via internet over Iran binnenkomt. Update: “Mousavi talking with influential merchants and workers’ leaders to plan general strike”.
[i]GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we -uiteraard met toestemming- overnemen van andere weblogs, of die via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Brechtje Paardekooper[/i].
De weg-met-de-weg-weg, dat is de A27 door Amelisweerd. In 1982 werd de weg aangelegd, ondanks de felle protesten van bewoners. Ik herinner me dat de toenmalige Commissaris van de Koningin de bomen liet kappen, precies tijdens de behandeling van de rechtszaak daartegen, toen net veel actievoerders in de rechtszaal zaten. Die truuk, voortijdig kappen, werd later herhaald bij Onderbanken. Ook daar werd bos vast omgehakt terwijl de procedures nog liepen. Later oordeelde de Raad van State dat dat onrechtmatig was geweest. Maar ja, gekapt is gekapt. Om een beetje actie-moe van te worden – maar er zijn nu weer plannen die maken dat ik nu toch maar weer in de pen klim (en misschien in de boom).
Een deel van het bos is nu helaas al lelijk afgesneden van de rest door die A27. En omdat dat nu toch al gedaan is, moeten de tekentafelterroristen gedacht hebben, plannen we er nóg maar een weg doorheen. Het plan maakt deel uit van een grote ring rond Utrecht (we hèbben al een ring maar we moeten er dus nóg één), die ook dwars door Leidsche Rijn moet. Daar is ook al een actie opgezet (zie de website vanAnaarBelachelijk.nl). De plannen zijn nog in een verkennend stadium, maar juist daarom is het belangrijk om protest te mobiliseren.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Volgende week is het zover, dan gaan we de petitie “Alle Stemmen Tellen” aanbieden aan Gerdi Verbeet, voorzitter van de Tweede Kamer. Bijna een jaar geleden zijn we met die petitie gestart om meer transparantie te krijgen in het stemgedrag van de Tweede Kamer. Naast het verzamelen van “handtekeningen” van mensen die dit initiatief steunen, hebben we ook de politieke partijen zelf om een reactie gevraagd. En daaruit blijkt weer dat we voorlopig nog niet hoeven te rekenen op een Parlement 2.0. Zoals gewoonlijk loopt de politiek achter op relevante ontwikkelingen in techniek en maatschappij.
Een deel van de petitie is heel duidelijk gericht op het direct en makkelijk (open) beschikbaar stellen van het stemgedrag van de Tweede Kamer. Uit de reacties van de meeste partijen blijkt dat ze last hebben van kaasstolp gedrag. Ze vergeten dat hun aanwezigheid in het Haagse een kennisvoorsprong oplevert ten opzichte van de mensen die daar niet dagelijks rondlopen. Voor de Tweede Kamerleden is het heel vanzelfsprekend dat ze weten wat de stemmingen zijn geweest en waar ze die kunnen vinden. Ze zijn blind geworden voor het feit dat de manier waarop het gebeurt voor de buitenwereld volstrekt onmogelijk is om gestructureerd te volgen. Die houding heeft vervolgens als resultaat dat ze op geen enkele wijze bereid zijn ook maar iets te veranderen om de drempel voor de burger op dit punt te verlagen.
Voor een deel is dit te verklaren aan gebrek aan technisch inzicht natuurlijk. Je kan het politici niet helemaal kwalijk nemen dat ze niet begrijpen dat stemmingsuitslagen in een ongestructureerde vorm vastgelegd in diverse formaten documenten onmogelijk gestandaardiseerd te ontsluiten zijn voor de buitenwereld. Het is echter wel jammer dat ondanks de verschillende signalen die op dit punt afgegeven worden er weinig veranderd optreedt in die houding.
Recent werd dit punt ook terecht geconstateerd vanuit een andere hoek. Vorige week werden de prijzen uitgereikt voor de beste eParticipatie-initiatieven. Dit zijn projecten die de relatie tussen overheid en burger langs elektronische weg moeten verbeteren. De volgende passage komt uit het juryrapport:
“Ontvankelijkheid of steun vanuit de overheid is daarbij van belang. Een aantal waardevolle samenlevingsinitiatieven heeft het moeilijk door gebrek aan medewerking of omdat overheidsinformatie niet toegankelijk is. De jury verwacht dat Web 2.0 initiatieven meer kans maken zodra gegevens ruimer beschikbaar worden.”
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.