De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Persoonsgegevens via achterdeur Kadaster
Op Sargasso bieden we regelmatig ruimte voor gastbijdragen, zeker als het over onderwerpen gaat die ons na staan. Vandaag een bijdrage van Jocelyn die er achter kwam hoe makkelijk het Kadaster te misbruiken is voor het zoeken van personen.
In tegenstelling tot wat je zou denken, fungeert het Kadaster niet alleen als het register van gebouwen en percelen zoals dat bedoeld was (zie hun website), maar ook als een register van persoonsgegevens. Dat laatste staat niet op hun website.
Dat werkt zo: u kunt het kadaster bellen (elke vestiging in Nederland; het Kadaster werkt landelijk) en dan vragen of zij even voor u kunnen kijken of er in de computer hits te vinden zijn voor *voorletters, achternaam en geboortedatum danwel woonplaats*. U krijgt dan te horen of er hits in de computer van het Kadaster staan, oftewel, of de betreffende persoon eigenaar is van een perceel of object (zal meestal zijn/haar eigen woning zijn).
U kunt vervolgens elke willekeurige vestiging van het Kadaster binnenlopen en daar aan de balie vragen om die gegevens. Voor €11,40, contact te betalen, krijgt u een keurige print mee en loopt u, zonder zelf uw naam bekend te maken, weer naar buiten. Ik heb de proef op de som genomen: het werkt uitstekend. Ik heb hier nu de gegevens van een minister en een kamerlid in mijn kast liggen.
Waarom is dit nogal vreemd: bij de gemeente, ook een zogeheten Basis Administratie, is het niet mogelijk dat iedere Jan Doedel andermans adres kan opvragen. En wanneer het adres als ‘geheim’ geregistreerd staat dan is het toch al beperkte aantal mogelijke opvragers nog beperkter (denk aan politie, deurwaarders, belastingdienst).
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.