Bloot verkoopt, weet regelmatig GC-gastlogger Olivier van Beemen, die in het dagelijks leven correspondent is in Parijs voor onder meer Elsevier en het FD. Om zijn pas geleden verschenen eerste boek te vieren, In Parijs, verklapt hij hier het bestbewaarde geheim van Parijs. Ik ben het afgelopen jaar niet alleen veranderd in een fanatiek hardloper, maar ben ook steeds vaker gaan zwemmen. Het levert ook een leuke nieuwe hobby op: zwembadtoerist. Parijs kent veel mooie zwembaden in verschillende buurten (38 in totaal). Ik schreef al over Edouard Pailleron in het negentiende arrondissement, ik zwem wel eens in Joséphine Baker in de Seine (25 meter, eigenlijk te klein) en ontdekte vorige maand het vijftig-meterbad Georges Vallerey in het twintigste arrondissement. Een openluchtzwembad voorzien van een schuifdak: ik was onder de indruk. Een van mijn favoriete baden is Piscine Pontoise, uit de jaren dertig, met twee etages individuele badhokjes. De film Bleu met Juliette Binoche (van de trilogie Trois Couleurs) is er opgenomen. Dit 33-meterbad is één van de twee waarvoor ik een tienrittenkaart heb. Het andere waar ik regelmatig kom is Piscine Suzanne Berlioux, op niveau -3 van winkelcentrum de Hallen. Normaal gesproken ben ik niet zo?n fan van les Halles, maar een 50-meterbad midden in de stad wilde ik een dikke maand geleden wel eens uitproberen. Ook zijn de ruime openingstijden (op maandag en woensdag tot elf uur 's avonds) zeer aantrekkelijk.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
“Ze worstelen enorm met het onderwerp. Ze hebben gemerkt dat de centralistische aanpak van bovenaf niet werkt. Dat hard-tegen-hard averechts heeft gewerkt. Dat het niet helpt als Sarkozy de banlieue inloopt en iemand voor klootzak uitmaakt.” (DePers)
Mohamed Mahdi, PvdA gemeenteraadslid in Amsterdam exporteert het Nederlandse integratiebeleid naar Frankrijk dat daar welwillend tegenover staat. In de Franse voorsteden zit de overheid al wat langer op de ramkoers die de populaire volksmenner Wilders hier in Nederland ook voorstelt: bevolkingsgroepen buitensluiten en keihard optreden. En u raadt het al: dat werkt niet. Het geweld verergert, de frustratie groeit en onveiligheid blijft. Poldermarokkaan Mahdi reikt zijn Franse collega’s nu de hand om ze te onderwijzen in typisch Hollandse waarden: begrip tonen, de dialoog zoeken en het hanteren van de menselijke maat.
“Ga massaal naar Peking tijdens de Spelen en schopt daar zoveel rotzooi mogelijk.“
Ephimenco, meestal niet berucht om zijn linkse standpunten, quote oud-studentenleider Cohn Bendit, wel berucht om zijn linkse standpunten.
De protesten in London en Parijs zetten hem aan het denken. De lange mars met de fakkel wordt langzamerhand een publiciteitsramp voor de Chinezen, maar vooral ook voor het IOC.
En zelfs de burgemeester van Parijs, Bertrand Delanoë, deed mee door een spandoek op het stadhuis op te hangen met: “Parijs verdedigt de mensenrechten overal in de wereld“. Als out-of-the-closet homofiel is hij mogelijk nog meer gebrand op erkenning van rechten voor iedereen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
