Woensdagmiddag

Het is woensdagmiddag, een aantal jaar geleden. Dat het een woensdagmiddag was weet ik zeker, want ik was vrij en alleen met drie kinderen. En niet heel lang daarvoor had ik op mijn werk gevraagd of ik voortaan op woensdagmiddag vrij mocht zijn. Zodat ik op die dagen na school iets leuks met mijn kinderen kon gaan doen. Maar op deze woensdagmiddag ben ik niet iets leuks met mijn kinderen aan het doen. In plaats daarvan ben ik aan het werk. Wat ik precies moest doen herinner ik me nu niet meer, maar destijds was het heel belangrijk. Belangrijk genoeg in ieder geval om het te verruilen voor een leuke middag met mijn kinderen. Zuchtend zat ik achter mijn computer in een poging het gevraagde op de mail te zetten. Liv, mijn jongste, begon destijds net een beetje in zinnetjes te praten. Ook nu, op die ene woensdagmiddag een aantal jaar geleden, probeert ze me wat duidelijk te maken. Ze staat naast me, trekt aan mijn arm en brabbelt wat. Licht geïrriteerd maar vriendelijk doe ik een poging haar af te poeieren. "Sorry Livje, mama is even bezig. Nu even niet. Ga maar bij je zus op de bank zitten, ik ben zo klaar…", zeg ik tegen haar. Maar ze gaat niet bij haar zus op de bank zitten. Ze trekt opnieuw aan mijn arm en brabbelt hetzelfde zinnetje nog een keer. Dit herhalen we zo'n vier keer, totdat mijn geduld op is. Gefrustreerd omdat het me niet lukt mijn mail af te maken, ontplof ik en zeg fel tegen haar dat ze NU ECHT EVEN OP DE BANK MOET GAAN ZITTEN, omdat mama iets moet afmaken en ik zo kom. Ik val zelden uit tegen mijn kinderen dus als ik dat dan wel doe schrikken ze zich, terecht, helemaal kapot. Ook Liv schrikt van deze hevige uitval en loopt huilend naar de bank. Nomi, haar oudere zus, die tv zat te kijken op de bank, kijkt op en zegt: "mama, ze zei alleen maar ‘hou van jou’". Even staat mijn hart stil. De tranen springen in mijn ogen. Ik herhaal het brabbeltje van Liv in mijn hoofd. Hhhhanjouww, hhhhanjouww, hou van jou. Nomi heeft gelijk. Ze zei echt hou van jou. Voor het eerst in haar kleine mensjesleven zei ze hou van jou. Tegen mij, haar moeder, die in plaats van haar te knuffelen tegen haar uitviel en zei dat ze op de bank moest gaan zitten. En waarom? Omdat ik op mijn vrije woensdagmiddag iets moest doen voor mijn werk wat op dat moment heel belangrijk leek maar ik me nu niet meer kan herinneren…   Charlotte Berens

Foto: Hernán Piñera (cc)

Eerst zekerheid, dan pas kinderen

ANALYSE - van Renske Verweij en Gert Stulp.

Veel mensen wachten met het krijgen van kinderen tot ze een partner, een vaste baan of een eigen huis hebben. Zij blijven het ouderschap alsmaar uitstellen. Sommigen blijven hierdoor uiteindelijk – ongewenst – kinderloos.

Nederlanders krijgen op steeds latere leeftijd hun eerste kind. In 1970 lag de gemiddelde leeftijd waarop een vrouw moeder wordt onder de vijfentwintig jaar, nu is dat dertig jaar (zie ook CBS, 2019). Bij mannen ligt deze leeftijd tegen de drieëndertig jaar. Een dergelijke toename is zichtbaar in veel Westerse landen, maar Nederland hoort bij de landen waarin de leeftijd bij ouderschap het hoogste ligt.

Aangezien vrouwen, en in mindere mate ook mannen, op een hogere leeftijd minder vruchtbaar zijn, kunnen oudere stellen meer moeite hebben met het realiseren van hun kinderwens.

Vruchtbaarheidsbehandelingen zijn mooie innovaties, maar ze zijn doorgaans minder effectief bij oudere vrouwen en mannen en kunnen slechts gedeeltelijk compenseren voor de met de leeftijd dalende vruchtbaarheid. Dit kan leiden tot ongewenste kinderloosheid en een kleinere gezinsgrootte dan initieel gewenst.

Reden te meer om te onderzoeken waarom mensen het krijgen van kinderen uitstellen.

Eerst vaste relatie, vast werk en eigen huis

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

‘Nederlandse ouders behoorlijk ouderwets’

Zo meldt Trouw bij monde van Renske Keizer, bijzonder hoogleraar pedagogiek aan de Universiteit van Amsterdam:

‘De positie van de Nederlandse vader is heel anders dan die van vaders in andere westerse landen. Wij zijn namelijk behoorlijk ouderwets’, zegt Keizer. ‘Vrouwen besteden hier meer dan twee keer zo veel tijd aan de kinderen als mannen. In Scandinavische landen is de taakverdeling bijna gelijk.’ […]

In tegenstelling tot andere westerse landen, is Nederland erg traditioneel: moeder zorgt voor de kinderen en werkt parttime, vader werkt fulltime en is kostwinner. ‘Deze rolverdeling wordt van alle kanten in stand gehouden. Zowel door de overheid, als door de heersende mores’, zegt Keizer.

Ze legt uit: ‘Een man krijgt twee dagen betaald verlof als zijn kind wordt geboren. Eén dag om bij de bevalling te zijn en één dag om het kind aan te geven bij de burgerlijke stand.’ Daarna kunnen sinds kort drie dagen onbetaald verlof opgenomen worden. ‘Het signaal dat de overheid hiermee afgeeft is: leuk dat je een kind hebt gekregen, maar betaal er zelf voor.’ Ter vergelijking: een vrouw heeft ten minste zestien weken zwangerschapsverlof.

De afgelopen jaren is er meer aandacht voor de ‘papadag’, ofwel mannen die een dag per week voor hun kinderen zorgen. ‘Ik heb een beetje moeite met dat woord. Alsof het bijzonder is dat een vader tijd doorbrengt voor zijn kind.’

Foto: U.S. Department of Agriculture (cc)

De overblijf, het verzwegen ongemak van De Luizenmoeder

COLUMN - door Rineke van Daalen

De overblijf is een van de ongemakkelijkste hoekjes van het schoolse leven, en krijgt onmiskenbaar de prijs voor het meest verzwegen onderwerp van school. Ook De Luizenmoeder weet er nog geen raad mee.

‘Als ik je een keer moet helpen? Met overblijven bijvoorbeeld? Ik ben op woensdag altijd vrij.’

‘Helpen? Op woensdag, bij de overblijf….’

‘Ahh nee, dat kan natuurlijk niet…. Stom…’

‘Nee, en als je nieuw bent, dan moet je toch echt van onderaf beginnen: luizenmoeder, lief-en-leed-moeder, groene-vinger-moeder, voorleesmoeder, overblijfmoeder, klassemoeder, schoolreismoeder, kampmoeder, medezeggenschapsraad, oudercommissie, ouderraad.’

Dit mooie citaat uit De Luizenmoeder demonstreert verschillende dingen. Drukbezette, werkende moeders hebben er hun hoofd niet echt bij – overblijven op woensdag, ha ha ha. Ook lijkt het alsof het gewoon is dat moeders tussen de middag op de kinderen letten, dat de overblijf gewoon een van de zoveel ‘moedertaken’ is, of beter, een van de zoveel ‘oudertaken’  – vaders doen natuurlijk ook mee, dat weten we toch.

En ten slotte krijgt de ‘overblijfmoeder’ in De Luizenmoeder een geflatteerde plaats in de hiërarchie van ‘oudertaken’. De ‘overblijfmoeder’ wordt ergens in het midden ingeschaald, hoger dan de ‘voorleesmoeder’, maar lager dan de ‘klassemoeder’. In deze voorstelling van zaken horen overblijfkrachten gewoon bij de school, maar in het echte leven is dat niet het geval – goede uitzonderingen daargelaten.

Foto: copyright ok. Gecheckt 03-03-2022

To Bieber or not to Bieber

Oud Zeikwijf haat streberige ouders.

Over het gedrag van de meeste ouders tegenover hun kinderen ben ik tegenwoordig niet te spreken. Zij zadelen mij namelijk op met onnodig en zelfs kwalijk extra werk.

Het begint op de lagere school. Op de crèche gaat het nog wel, maar op de lagere school barst het pas los. Moeders (het zijn voornamelijk moeders) zijn verwikkeld in een wedloop om de ingewikkelste traktaties als het kind verjaart, de meest vergezochte (en duurste) partijtjes en de meest vroegtijdige disco avonden.

Ik ging met 13 jaar voor het eerst naar de disco, ’s middags mind you, maar dat was omdat een vriends vader de eigenaar was. Bij mijn tweede nest begonnen de avonddisco’s in groep 7. Aangezien 90% van groep 7 volgens de nieuwe mode allemaal met 5 jaar naar groep 3 overgingen, zijn ze dus 9 als de late dansfeesten losbarsten. In groep 8 willen ze tig keer per schooljaar naar een Frisfeest tot het uur nul, en reken maar dat zij allemaal  a.s. donderdag klokslag 9 uur aan de computer zitten want op dat tijdstip, gedurende enkele seconden, worden de tickets uitverkocht voor het optreden van Justin Bieber op 13 april 2013 in Arhem, à 99 euro p.stuk, startprijs. 99 euro per stuk! In sodding Arnhem! Op 13 april tweeduizend fokking dertien! Je hebt kans dat er op 13 april 2013 niet eens meer een Gelredome is, of een euro, of zelfs een aarde, en dat je tiener over zijn Biebergekte finaal heen is. Er zijn dus ouders die dat betalen (voor één of meer kinderen) en die op 13 april naar Arnhem heen en weer rijden met hun vroege volwassentjes, alsof het de normaalste zaak van de wereld was.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Britten willen vervolging voor ouders die kinderen alleen thuis laten

Die Britten zijn gek:

Dat blijkt uit een zaterdag gepubliceerde peiling in opdracht van The Times.

Uit de enquête, die is uitgevoerd door onderzoeksbureau YouGov, blijkt [verder] dat twaalf jaar de jongste leeftijd is waarop 61 procent van de ouders denkt dat hun kind wel een uurtje alleen kan blijven. Slechts een kwart van de ouders denkt dat over een tienjarige en een achtjarige durft maar 7 procent alleen te laten.

Tieners met lesbische ouders halen hoge cijfers en zijn gelukkig

Amerikaanse studie volgt lesbische koppels en 78 kinderen al 26 jaar.

De meeste ondervraagde tieners zijn van plan een hbo- of universitaire studie te volgen, hebben hechte band met hun moeders, zien hen als rolmodel, en geven aan veel vrienden te hebben, die ze zonder problemen mee naar huis nemen.

Die gegevens kan Mariska Orbán-de Haas in haar oren knopen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Azerbeidjan: politie pakt kleuter op


Echt waargebeurd: tijdens een demonstratie in Baku is gisteren een kleuter opgepakt omdat ze “vrijheid” riep: foto, video. Kleuters arresteren moeten we niet willen, zelfs in Azerbeidjan niet. Maar is de moeder hier niet ook medeverantwoordelijk door haar kind bloot te stellen aan gevaar? [via: @obk]

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Slechte ouders

To be a good parent isn’t easy. You won’t need anyone to tell you how the best way to raise your child is but advice should always be appreciated. My Bad Parent is a photo blog dedicated to all the moms and dads out there who could need some good advice.

Meer bij The Presurfer.

Volgende