Het Bruine Ratten Plein …viva Europa!

Polen en Turken hoeven beide niet op waardering van de PVV te rekenen. Maar een Pool die Turken verslaat die krijgt zijn eigen plein. Althans als het aan de PVV-er Machiel de Graaf ligt, die wil namelijk het Atrium van het Haagse stadhuis omdopen tot Jan Sobieski-plein. Deze vorst van het Pools-Litouwse Gemenebest versloeg in 1683 de Ottomaanse troepen voor de poorten van Wenen. Een veldslag die tegenwoordig door menig angstblogger wordt verheerlijkt. "Zonder Sobieski was Den Haag nooit de internationale stad van Vrede en Recht geworden" zo doceert burger-historicus de Graaf ons. De Graaf, die bekend staat om zijn Gouden Eeuw sikje en hoofse blik, heeft uitgebreid gewikipediaat naar Europeanen die ooit streden tegen moslims of wat daar voor doorging. Mocht Sobieski het niet worden dan zitten Don Pelayo van Asturië, Karel Martel, Marco da Aviano en Janos Hunyadi al klaar op de reservebank voor een eervol straatnaambordje. Toch is historisch gezien de islam niet de grootste bedreiging voor de Europeanen geweest. De pest: een dodelijke ziekte die werd overgebracht door de zwarte rat heeft van de 14e tot de 19e eeuw de Europese bevolking bijna gedecimeerd. Wie of wat versloeg deze vreselijke vijand van Europa? Betere hygiëne is belangrijk geweest. Maar als de Graaf iets verder dan zijn snuffelende snuitje lang is had gewikipediaat dan had hij kunnen lezen dat: "na de verdringing van de zwarte rat door de bruine rat er in West-Europa rond 1670 een einde aan deze ziekte kwam". Europa dankt haar bestaan aan de bruine rat, dat mag duidelijk zijn. Het Bruine Ratten Plein dus, iedereen akkoord?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour | Niet Neo-Ottomaans

“They also call it the neo-Ottoman foreign policy which is supposed to be much more proactive generally as a global player” (Deutsche Welle)

Senem Aydın Duezgit politicoloog aan de Bilgi Universiteit in Instanbul plakt een naamkaartje op het nieuwe Turkse buitenlandbeleid: “neo-ottomaans”. Een tweede Turkse wetenschapper haast zich om te zeggen dat men voorzichtig moet zijn met dat label want het kan de verkeerde associaties oproepen. Hij doelt ongetwijfeld op die van een groot expanderend rijk en de belegering van Wenen: koren op de molen van de Europese xenofoben. Het moderne Turkije is mondain en niet geïnteresseerd in landje-pik maar in handel.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.