Alle gekken achter slot en grendel?

Koninginnedag, de Dodenherdenking en misschien ook 5 mei, waren toch wat zenuwachtige dagen. Met verscherpte veiligheidsmaatregelen, omdat er heel wat verwarde mannen loslopen.  Waar hebben we eigenlijk nog een GGZ voor? Want wat doen al die onbegeleide projectielen op straat? Er zijn heel wat verwarde mannen. Verwarde vrouwen zijn er ook, maar ze zijn in de minderheid. Een rondje nieuwsberichten vergaren, levert 54 verwarde mensen op. Gemiddeld 13 per maand. Zestien daarvan maakten trammelant in of rond de eigen woning, de overige 38 zochten de openbare ruimte op. Zesenveertig mannen en acht vrouwen haalden met hun verwardheid het nieuws. Gemiddelde leeftijd 39 jaar. De meesten zijn tussen de 30 en 55 jaar (27). Een overzicht in dit exceldocumentje, met links naar de berichten. Ter herinnering:

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

SP trouwste bondgenoot van de PVV?

, door

De Tweede Kamer (Foto: Kaj Leers)Dit artikel is samen geschreven met Simon Otjes.

Volgens Elsevier is de SP de trouwste bondgenoot van de PVV in de Tweede Kamer. De partij zou het vaakst van alle oppositiepartijen meestemmen met de PVV. Elsevier-columnist Syp Wynia trekt in een bijgevoegd filmpje een snelle conclusie: SP en PVV kunnen maar beter zo snel mogelijk fuseren, want grote inhoudelijke verschillen zijn er niet. Als het inderdaad waar zou zijn dat de SP en de PVV vrijwel altijd hetzelfde stemmen, valt daar misschien iets voor te zeggen. Het is echter totale onzin.

Het achtergrondartikel in Elsevier weekblad waarnaar wordt verwezen geeft de achterliggende cijfers. Het betreft de analyse van het stemgedrag in de Tweede Kamer in de periode oktober tot maart 2010, in totaal 987 moties, in samenwerking met de Dienst Informatievoorziening Tweede Kamer. Deze cijfers zijn niet vrijelijk beschikbaar, maar zijn wel te reconstrueren aan de hand van de Handelingen van de Tweede Kamer. Wij komen in de periode 14 oktober 2010 tot 1 maart 2011 op in totaal 961 moties – niet precies hetzelfde aantal als Elsevier, maar het is onwaarschijnlijk dat dit verschil tot wezenlijk andere inzichten leidt.

Stemt de SP vaak hetzelfde als de PVV? Nee. De SP stemde in 35% van de stemmingen over moties hetzelfde als de PVV, dit is minder dan VVD, CDA, SGP, ChristenUnie, D66 én PvdA. Alleen de PvdD en GroenLinks stemden nog vaker anders dan de PVV. De echte bondgenoten van de PVV zijn CDA en VVD. Dat is ook niet verwonderlijk: de PVV steunt het kabinet van CDA en VVD omdat ze inhoudelijk verwant zijn. De PVV week soms wel af van het stemgedrag van CDA en VVD, maar minder vaak dan D66 dit deed tijdens kabinet Balkenende-II.

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe verder met Afghanistan?

, door

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Sietse Bosgra. Een uitgebreide versie van dit artikel is hier te vinden.

Ondanks de inzet van 150.000 militairen uit 50 landen en 300.000 Afghaanse militairen en politie slaagt men er niet in het Afghaanse verzet te verslaan. De oorzaak is voor een belangrijk deel te vinden in de omliggende landen: Pakistan, Iran en Saudi Arabië.

Al bijna tien jaar lang probeert Washington tevergeefs een eind te maken aan de voortgaande steun van de Pakistaanse regering, het leger en de geheime dienst aan de taliban. Net als tijdens de koude oorlog worden nog steeds taliban-strijders onder de Afghaanse vluchtelingen in Pakistan geronseld en getraind, en nog steeds speelt de Afghaanse geheime dienst ISI een belangrijke rol bij de aansturing van het verzet in Afghanistan. Maar Washington neemt nog steeds geen strafmaatregelen tegen dit land; het blijft daarentegen het Pakistaanse regime op grote schaal ondersteunen.

Terwijl de Verenigde Staten en Europa zich druk maken over het islamitische Iran, dat mogelijk ooit in de toekomst over een nucleaire bom zal beschikken, zwijgen ze over het uiterst onstabiele islamitische Pakistan dat praktisch elke maand een nieuwe atoombom produceert.

Darentegen is Iran vanouds een tegenstander van de taliban. Toen de Amerikanen na 9/11 Afghanistan binnenvielen leverden Iran en de Noordelijke Alliantie een belangrijke bijdrage aan de omverwerping van het taliban-regime. Hoewel samenwerking tussen Teheran en Washington duidelijk een gemeenschappelijk belang was en is kwam er plotseling een einde aan toen president Bush in januari 2002 in zijn State of the Union Iran indeelde bij de “Axis of Evil” en Pakistan roemde als zijn trouwste bondgenoot buiten de NAVO. De regering-Karzai zou de samenwerking met Iran graag uitbreiden, maar de Verenigde Staten hebben dit verboden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ruziemaken met Cassius Catastrofus

, door

Eergisteren zette ik de TV aan viel midden in de discussie met Mei Li Vos zonder dat ik wist waar het over ging. Ja ruzie met Geert Wilders, wat is er nieuw? Al snel vond ik de aanleiding. Vos betoogt op Joop dat de PVV niet waardig is om aanwezig te zijn bij de 4 mei herdenking want in het partijprogramma staat dat zij op 4 mei:

de slachtoffers van het (nationaal) socialisme herdenken

Mijn eerste gedachte was: Mei Li Vos is in de val gelopen. Zij doet precies wat Wilders en Bosma willen: die provoceren door gemene insinuaties te doen, die net op of over de grens van het betamelijke zijn.

In eerste instantie denk je dat de schrijver van de PVV-teksten, Martin Bosma, de zoveelste tekstuele provocatie heeft gedaan. Wat is er makkelijker scoren als socialistenhater dan het woord ‘nationaal’ tussen haakjes te zetten? Filosoof Rob Riemen signaleerde het ‘woordgrapje’ al vroeg in zijn boek ‘De eeuwige terugkeer van het fascisme’, maar bijna iedereen heeft er vorig jaar overheen gelezen. De PVV presenteerde haar programma op 23 april, en op 4 mei vorig jaar zat ik in de Nieuwe Kerk naast Fleur Agema, de nummer twee op de lijst. Ik wist toen niet dat zij wat anders zat te herdenken.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

4 mei 2011: Over gedenken, vrijheid en gevaren die de democratie bedreigen

, door

No Swastika/Wiki Media - ZeimusuVandaag – 4 mei – herdenken en morgen – 5 mei – weer feesten. Als inwoner van Wageningen kan ik daar van meepraten. In principe heb ik er niets tegen, maar je raakt er toch wel op uitgekeken als jaar in jaar uit hetzelfde ritueel wordt herhaald. Rituelen gaan een eigen leven leiden en verliezen gaandeweg hun betekenis. Iemand spreekt plechtig een formule, iedereen zwijgt een paar minuten en gaat daarna weer door met wat hij of zij aan het doen was. Het geeft een goed gevoel, maar er verandert niets. Het heeft mij dan ook nooit aangesproken, niet in de kerk, maar ook niet op 4 mei. Begrijp me goed: dat is geen gebrek aan respect voor de mensen die zijn gevallen in 40-45, integendeel. Ik heb groot respect voor het verzet en de bevrijders die ons verlost hebben van juk van het fascisme en de Duitse bezetter. Maar naarmate de jaren verstrijken wordt dat steeds moeilijker: de afstand in de tijd is groter en de mensen worden steeds jonger. Hierdoor neemt het belang voor de huidige tijd – die zo anders is – meer en meer af en daar hoeven we niet rouwig om te zijn.

Wageningen
Een paar jaar geleden hadden de organisatoren van het bevrijdingsfestival in Wageningen een briljant idee: behalve een parade, feesten en veel drank werden ook lezingen georganiseerd. Wageningens professoren zouden lesgeven over zaken die met vrijheid te maken hebben. De details ben ik vergeten, maar wat maakt het uit, eindelijk wat anders dan slenteren door de stad op zoek naar vertier of achter drie rijen mensen kijken naar veteranen die in een stoet voorbij lopen. Ik heb dus alle “colleges” bijgewoond. Een groot succes was het helaas niet. Er waren niet veel mensen en de hoogleraren konden veelal niet overtuigen als docent “vrijheid”. Maar twee sprongen er uit: de (toen nog) Staatssecretaris van Buitenlandse Zaken FransTimmermans die een pleidooi hield voor Europa – hij is daar een enthousiast voorstander van, iets dat ik tegenwoordig node mis – maar ook Timmersmans sprak voor een bijna lege zaal. De andere spreker trok echter wel een groot publiek en wist zijn gehoor in de uitpuilende zaal een uur lang te boeien: Maarten van Rossum. De officiële reden voor zijn komst was dat hij een echte, geboren Wageningener is, en het bleek dat Professor Van Rossum de enige was van alle leraren die ik die dag heb mogen aanhoren de kwalificatie “hoog” verdiende.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Beste Arie Slob,

, door

Van harte gefeliciteerd met uw verkiezing als fractievoorzitter van de ChristenUnie in de Tweede Kamer. U kent mij niet maar toch draag ik de ChristenUnie een warm hart toe. Maar daarmee komen we meteen bij een groot probleem van uw partij: waarom zou een homoseksuele, agnostische, vegetarier sympathie hebben voor een partij die gevormd als een fusie van twee kleine rechtse orthodoxe Christelijke partijen?

De ChristenUnie is in de laatste 10 jaar sterk verandert: van een fusie van Vrijgemaakten en Gereformeerden naar een brede sociaal-Christelijke partij. Het is geen partij van God, Oranje en Vaderland meer, maar een groene en sociale partij die ontspannen wil omgaan met verschillen. Zo gezien, is de partij lastig te onderscheiden van GroenLinks: ook een groene en sociale partij die streeft naar een ontspannen samenleving. Net als GroenLinks en D66 kenmerkt de ChristenUnie zich door een inhoudelijke constructieve opstelling jegens het kabinet. Die ChristenUnie vind ik sympathiek.

Maar is dat electoraal een slimme strategie? De ChristenUnie bevindt zich op scharnierpunt van haar geschiedenis. Na een electorale tegenslag komt u er als nieuwe leider. Welke koers moet u gaan varen? In mijn ogen heeft ChristenUnie drie mogelijkheden. De partij kan de sociale-groene-ontspannen kant op en op zoek gaan naar ontevreden kiezers van de PvdA, zoals GroenLinks, de SP, de PvdD en D66 al doen. Het is druk op links. Hoe zeer ik ook sympathiseer met zo’n koers, denk ik niet dat het een slimme strategie is.

Daar staat een andere strategie tegenover: terug naar de basis van de partij, een echte Christelijke koers varen. Dat betekent een nadruk leggen op abortus,euthanasie, het traditionele gezin, zondagsrust. Daarmee schrik jekiezers af. Als je als ChristenUnie duurzaam een grotere partij wilvormen dan zal je moeten verbreden buiten orthodox Christelijke kring.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoop in bange dagen

, door

Tot mijn verrassing had ik afgelopen week succes (*) op Twitter. Het ging om de volgende tweet:

Mijn hoop dat het nog goed komt in de US geef ik niet op. Kijk maar eens hier. Deden we dat maar’ vaker in Nederland

Ik linkte naar deze video:

[youtube=4×3]SrzTu6fK0mk[/youtube] Hoop is denk ik het kernwoord in deze tweet waar mijn volgers op Twitter op reageerden, want het is moeilijk nog te hopen dat het ooit nog goed zal komen met de politiek in Amerika. Het is iedereen die de politiek in Amerika ook maar een beetje volgt, duidelijk dat de democratie daar niet goed functioneert. Mij wordt wel eens gevraagd waarom ik nou juist de politiek in de US volg, want zelf komt er niet aan toe: je wordt er zo depressief van.
In 2008 hoopte weldenkend Nederland dat Barack Obama een andere koers zou gaan varen dan zijn voorganger, George Mission Accomplished Bush (**). Maar het mocht niet zo zijn. Het blijkt dat hij vooral een echte centrist is die probeert compromissen te sluiten met een tegenstander die kost wat kost uit is op het mislukken van zijn presidentschap en “radicaal” links die wat wil doen aan de hoge werkloosheid en een einde wil maken aan de oorlogen en de afbraak van de rechtsstaat.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Links, Rechts en het Milieu

, door

De laatste tien jaar heeft het milieupolitiek in een verdomhoekje gezeten: andere onderwerpen, zoals integratie (volgens 75 sociale wetenschappers het meest overschatte probleem van de huidige tijd) domineert de politiek, in het Nederlandse parlement zitten 24 klimaatprobleemontkenners, milieu is nu verbannen naar een staatssecretariaat, internationaal komen de Verenigde Staten, Europa en de ontwikkelingslanden niet tot een oplossing.

Ondertussen heeft het bedrijfsleven het milieu wel opgepakt: duurzame auto’s van Toyota, groene stroom van GreenChoice, biologische katoen bij de HEMA, duurzaam sparen bij de ASN, vleesvervangers van van de Vegetarische Slager, led lampen van Phillips. Grote bedrijven en kleine ondernemers, iedereen gaat duurzaam. Kleine innovatieve bedrijfjes springen in niches. Maar grote bedrijven vergroenen ook. Consumenten vragen erom: een groene lifestyle is hip en duurzaamheid is vaak goed voor je portemonee.

Dit stelt mensen met groene politieke idealen voor twee fundamentele problemen: als de markt het zonder de overheid redt waarom zet ik me dan nog in voor groene politiek? En als zoveel consumenten voor groen gaan, waarom zien we dat dan niet terug in stemgedrag?

Hoe zit de relatie tussen overheid, markt en milieu precies in elkaar? Jarenlang dachten we dat de overheid de maat moest zetten voor het milieubeleid. Waar de overheid het gemeenschappelijke belang vertegenwoordigde, zetten grote bedrijven zich alleen maar in voor hun eigen korte termijnwinsten.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende