De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Nieuwsbrief Globalisering Juli
Ditmaal een echt crisisnummer met enkele oude bekenden (MIchael Pollan en Naomi Klein), over voedsel, energie, krediet, woningmarkt en andere rampgebieden, een Nederlandse prof over de kwalijke rol van de voedselmultinationals, een nieuwe Failed States Index met verrassende winnaar, een kunstenaar die onze dagelijkse overdaad zichtbaar maakt — en meer.
• ‘We staan aan het begin van de derde wereldwijde voedselcrisis’
Jan Douwe van der Ploeg (1950) geldt in Nederland als een van de meest gezaghebbende wetenschappers op het gebied van boerenlandbouw. Hij is als hoogleraar rurale sociologie verbonden aan de Wageningen Universiteit en is fel criticaster van het landbouwbeleid van de minister voor Ontwikkelingssamenwerking: ‘De landbouw werd niet alleen verwaarloosd, maar ook actief uit het beleid gedemonteerd.’
• De failed states index 2008
Daar is-tie weer, de jaarlijkse Failed States Index: een top-vijftig van zwakke landen die op omvallen staan omdat regering en staat niet meer functioneren. Dit jaar op 1 — verrassend want nauwelijks in het nieuws: Somalie. Naast de ‘usual suspects’ (Zimbabwe, Sudan, Irak en teveel andere Afrikaanse landen) zien we een paar lichtpuntjes, zoals het sterk gestegen Ivoorkust. Daar staat dan weer het snelzakkende Bangladesh tegenover. Alles over het hoe en waarom, en nog meer, is te lezen bij Foreign Policy.
Link: http://www.foreignpolicy.com/story/cms.php?story_idC50
Nieuwsbrief Globalisering Juni
Deze maand aandacht voor de armoede en een paar goede ideeen om daar een einde aan te maken, afkomstig van een heel diverse groep beroemdheden. Voorts begeven we ons uitgebreid onder gewone Chinezen, en zien we hoe farmaceutische bedrijven langzaam maar zeker gaan werken aan medicijnen voor de armen.
• Nieuwe index meet farmaceutische bedrijven
Toegang tot betaalbare medicijnen is een van de belangrijkste voorwaarden voor goede gezondheidszorg in arme landen. Farmaceutisch bedrijf GlaxoSmithKline doet daar van alle fabrikanten het meest zijn best voor. Link: www.atmindex.org of lees meer.
• Geen schafttijd voor de ‘working poor’
Het is een groot misverstand te denken dat open markten en vrijhandel goed zijn voor de banengroei aan de onderkant van de maatschappelijke ladder. Integendeel: juist arme en slecht opgeleide werkers raken als eerste hun baantje kwijt. Vrijhandel en open markten zijn dan misschien goed voor de economie (in termen van groei), ze zijn niet goed voor de omvang en breedte in de arbeidsmarkt. Uiteindelijk betaalt de samenleving de prijs — en natuurlijk niet de bedrijven.
Link: http://www.counterpunch.org/carlsen06122008.html
• Afgedwongen democratie werkt nooit
De Amerikaanse gewoonte om in allerlei minder prettige landen onder een zekere dwang democratische processen te stimuleren, werkt in de regel volstrekt averechts, constateert deze wetenschapper in een degelijk en samenhangend betoog. Hopelijk lezen Obama en McCain dit ook.
Link: A Critical Look at the Forced Spread of Democracy
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Onenigheid over wat uw mening is
Er is gedonder in de wereld van de ontwikkelingssamenwerking enwel over ‘wat u denkt van de Nederlandse ontwikkelingshulp’. Vorige maand publiceerde het tijdschrift onzeWereld een peiling waaruit werd geconcludeerd dat bijna 60% van de Nederlanders het overheidsbudget van ruim 4 miljard euro voor ontwikkelingssamenwerking te veel vindt. Diverse media en politici -waaronder de Telegraaf en Arend Jan Boekestijn- grepen het onderzoek aan om te bevestigen wat ze al dachten. Zo reageerde Boekestijn als volgt: “Ik geloof dat de opvattingen over ontwikkelingssamenwerking kritischer worden. Nu zegt men: natuurlijk willen we helpen, maar dan moet er wel iets goeds met het geld gebeuren, en daarover hebben we grote twijfels.. ..Ontwikkelingssamenwerking heeft maar een beperkte invloed, het is meer een doekje voor het bloeden” (bron).
De Nationale Commissie voor internationale samenwerking en Duurzame Ontwikkeling (NCDO) die jaarlijks in haar Barometer Internationale Samenwerking ook de Nederlandse samenleving peilt over haar opvattingen aangaande ontwikkelingssamenwerking was not amused...
De NCDO schakelde een onafhankelijk methodoloog: Robert van Ossenbruggen in om een analyse te laten maken van het onzeWereld onderzoek. In zijn reactie noemt hij het onderzoek verdacht en onderzoekstechnisch gezien zelfs zeer dubieus. Hij sluit zijn kritische bevindingen af met een advies aan de politiek: “Reageer in vredesnaam niet op elk spraakmakend onderzoekje dat claimt de mening van het volk te hebben gemeten. Als je onderzoek gebruikt met maatschappelijke relevantie, zorg er dan voor dat het degelijk gebeurt en neem op zijn minst een keurmerk gecertificeerd bureau in de arm. En ja, dat kost tijd en geld. Kwaliteit is niet goedkoop. Maar maatschappelijke onrust na elke willekeurige online poll lijkt me ook niet wenselijk” (bron).