De Feodale Staten van Amerika

Inspraak is niet voor de 99%, zo vinden rijke Amerikanen en Republikeinse politici. Amerikaanse bedrijven zijn doorgaans fel gekant tegen vakbonden. Daarnaast bestaat vooral in zuidelijke, door Republikeinen gedomineerde staten allerlei wetgeving die de invloed en macht van vakbonden moet tegengaan. De verrassing was dan ook groot toen het management van een fabriek van Volkswagen in de zuidelijke staat Tennessee de werknemers onlangs aanmoedigde lid te worden van de United Automobile Workers. Ondernemingsraden In Duitsland heeft Volkswagen namelijk van oudsher positieve ervaringen met ondernemingsraden. In de VS zijn dergelijke instellingen echter verboden, tenzij de werknemers van een bedrijf er eerst voor hebben gekozen zich te laten vertegenwoordigen door een vakbond.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Grote bedrijven weten het al: de Amerikaanse middenklasse verdwijnt

Zo bericht The New York Times:

As politicians and pundits in Washington continue to spar over whether economic inequality is in fact deepening, in corporate America there really is no debate at all. The post-recession reality is that the customer base for businesses that appeal to the middle class is shrinking as the top tier pulls even further away.

Grote bedrijven houden nu al rekening met deze nieuwe realiteit:

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Tax Credits (cc)

Rijken worden weer rijker in Nederland

DATA - Slecht nieuws, het totale vermogen van mensen in Nederland is gedaald van 2011 naar 2012. Maar dit nieuws verhult een ander verhaal. De rijkste 20% van Nederland had in 2009 75,5% van het vermogen in handen. In 2012 was hun aandeel gestegen naar 80,5%. De rest van Nederland werd armer.

Vermogen volgens CBS is het totaal van bezittingen en schulden. Sinds 2008 is er nogal wat vermogen verdwenen, met name door de daling van huizenprijzen. Ook de rijken hebben vermogen verloren sinds 2008. Maar niet ten opzichte van 2006.

Maar belangrijker, het aandeel van de rijkste 40% van de bevolking in het vermogen is sinds 2008 gestegen van 96% naar 99%.

vermogen_nl_top4_475

“Rijk” is een relatief begrip. Rijk ben je ten opzichte van anderen. Als iedereen 100 euro heeft, is niemand rijk. Als er een iemand een euro meer heeft, valt dat niet echt op. Maar als iemand 2 of 200 keer zoveel heeft, dan is hij of zij rijk. En als een minderheid van de bevolking vrijwel al het vermogen heeft, dan zijn de verhoudingen scheef.

Een andere manier om dit te illustreren:
Vermogen_10proc_2012_475

De verdeling naar groepen is eenvoudig. Neem alle gezinnen in Nederland en deel die op in 10 even grote groepen. In de eerste groep de mensen met het minste vermogen. In de laatste groep de mensen met het meeste vermogen.
In de bovenste grafiek kan je zien dat de rijkste 10% ongeveer 714 miljard euro aan vermogen heeft. Dat zijn 741.000 gezinnen die dus gemiddeld allemaal iets minder dan een miljoen hebben.

Foto: Bart (cc)

Een land voor en door de rijken

ELDERS - Terwijl de Amerikaanse middenklasse langzaam verdwijnt, worden leden van het Congres alsmaar rijker. Inwoners van West Virginia hoeven voorlopig even niet op schoon drinkwater te rekenen.

In dezelfde week dat Republikeinen in het Congres de werkloosheidsuitkeringen van meer dan een miljoen Amerikanen weigerden te verlengen, kwam tevens het nieuws naar buiten dat inmiddels meer dan de helft van alle senatoren en leden van het Huis van Afgevaardigden miljonair is. Van de 534 huidige leden van het Congres beschikken er 268 over een nettovermogen (bezittingen minus schulden) van tenminste één miljoen dollar.

Ter vergelijking: in 2010 bezat de helft van alle Amerikaanse huishoudens een nettovermogen van minder dan 57.000 dollar. Het plaatje wordt iets florissanter indien alleen naar de vermogens van wat oudere Amerikanen wordt gekeken. Maar dan nog is het mediaan nettovermogen van congresleden ruim acht keer zo hoog als dat van gewone Amerikanen tussen de 45 en 54 jaar ($ 1.008.767 om $ 117.900).

Een gevolg van deze discrepantie is dat veel leden van het Congres niet of nauwelijks oog hebben voor de situatie van de minder bedeelden of deze wegzetten als luie profiteurs. Zijzelf hebben toch ook wat van hun leven kunnen maken?

Foto: Erwyn van der Meer (cc)

Twee werelden

ELDERS - In de VS is de ene werknemer de andere niet. En dat heeft weinig met prestaties te maken. Zou het in Nederland anders zijn?

Business Week berichtte een week of twee geleden dat steeds meer grote bedrijven, naast gouden handdrukken voor vertrekkende bestuurders, ook nieuwe bestuurders voorzien van een gouden handdruk, een zogenaamde welkomstbonus. Nog voordat de nieuwe bestuurder ook maar iets heeft gepresteerd, worden al de nodige miljoenen op zijn bankrekening bijgeschreven.

Zo ontving de voormalige CEO van JC Penny, een Amerikaanse warenhuisketen, een welkomstbonus van een kleine 53 miljoen dollar. Zeventien maanden later was deze CEO, Ron Johnson, alweer ontslagen. In de tussentijd had hij zijn nieuwe bedrijf alleen maar dieper in de zorgen gedrukt.

Bedrijven rechtvaardigen het uitdelen van dergelijke welkomstbonussen doorgaans met het argument dat hun nieuwe bestuurder, door bij de oude werkgever te vertrekken, geen aanspraak meer kan maken op bepaalde toegezegde beloningen. En het is natuurlijk niet de bedoeling dat mensen als CEO’s financieel risico lopen vanwege de carrièrekeuzes die ze maken. Dat is meer iets voor gewone werknemers.

Ron Johnson is overigens niet de enige CEO waarmee het misging in de retail business. Ook hedge fund manager Eddie Lampert werd ooit verwelkomd als grote redder van de Amerikaanse winkelketen Sears. Geïnspireerd door het vrije marktfundamentalisme van zijn grote idool Ayn Rand, liet hij zijn managers tegen elkaar concurreren, vanuit de gedachte dat de drang tot lijfsbehoud en ordinaire zelfzucht mensen tot grootse economische prestaties aanzet.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Armoede, ongelijkheid en sociale vergelijking

ANALYSE - Armoede is niet alleen een financieel, maar ook een sociaal probleem, zegt Willem Visser.

Waren we arm in de jaren ’60 waarin ik opgroeide? In vergelijking met nu wel. Niet dat we honger leden, maar alles wat nu vanzelfsprekend is (televisie, geluidsinstallatie, telefoon, auto, vakantie – om maar eens wat te noemen) was destijds luxe. Maakte dat ongelukkig? Nauwelijks. Mijn ouders moesten soms iedere cent een paar keer omdraaien, maar iedereen die ik kende verkeerde in dezelfde positie. We hadden niet veel om onze vermeende rijkdom of armoede aan af te meten. In het dorp onder de rook van Rotterdam waar ik woonde waren wat notabelen, maar hun rijkdom en succes uitte zich niet in opzichtigheid of pronkzucht.

Dit alles veranderde in vrij korte tijd. Na de sobere wederopbouwjaren nam de welvaart zienderogen toe. Mijn vader kon het zich in 1969 permitteren een huis in een nieuwbouwwijk te kopen. Wij behoorden ineens tot de welvarende middenklasse. Daarmee nam het grote kijken naar en vergelijken met de buren een aanvang. Luxe goederen waar we eerst alleen maar van droomden namen bezit van de doorzonwoning. Status werd ineens belangrijk.

Ik dacht hieraan bij de presentatie van de Armoedemonitor 2013 van het SCP en CBS, die traditioneel enkele dagen voor pakjesavond plaats vindt. De cijfers logen er dit jaar weer niet om. Ik geef ze heel kort weer:

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

De rijken zorgen niet voor meer banen

Een zakenman zegt het hard: het zijn niet de rijke mensen die zorgen voor meer banen. Dus rijke mensen meer belasting laten betalen zorgt heus niet voor minder banen. Integendeel waarschijnlijk.
De uitspraken van Nick Hanauer in het TED-praatje waren “te politiek geladen” om online gezet te worden. Watjes.

Breaking inequality

In een half uur nog even een overzicht van wat er financieel allemaal scheef zit in de Verenigde Staten. Als je het uitzit, snap je niet dat er nog geen revolutie uitgebroken is aldaar. Maar kennelijk hebben ze daar nu een datum voor, 4 september 2013.
Niet dat het hier natuurlijk veel beter is.

Wereldwijde welvaartsongelijkheid: 300 rijkste mensen hebben net zoveel als 3 miljard armste

De welvaart in de VS is dan ongelijk verdeeld, de welvaart in de wereld is nog veel ongelijker verdeeld. De rijkste 1% heeft net zoveel als de armste 47%.
Maar ook de ongelijkheid tussen landen is enorm en groeiende. Leerzaam filmpje.

Volgens Al Jazeera is de situatie nog erger. De rijkste 200 mensen hebben meer dan de armste 3,5 miljard. Niet te bevatten.

Via Tom van der Lee

Vorige Volgende