Foto des Tages – China boycot Carrefour

Ja zo krijgen we die globalisering wel kapot als we elkaar eens flink gaan boycotten! Europese leiders boycotten de Olympische Spelen, Arabische landen boycotten Nederland en Denemarken, Washington boycot Havana, Zeeuwen boycotten de Postcodeloterij, Gisele Bündchen en Mahmoud Ahmadinejad boycotten de dollar én nu gaan ook nog eens tot overmaat van ramp de Chinezen Frankrijk boycotten, te beginnen bij de supermarktketen Carrefour. Waarom? Vanwege de mensenrechtensituatie in Parijs waar pro-Tibet demonstranten een invalide Chinese fakkeldraagster belaagden. Meer bij France 24 Observers inclusief de priceless reactie van een Chinese politieagent.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Boycot de Spelen NIET!

De media staan er weer vol mee: de protesten tegen de Olympische Spelen. Heel London was dit weekend uitgelopen om de Olympische fakkel door de straten te begeleiden met leuzen, waarin protestanten opriepen de Spelen in Peking te boycotten. In Parijs ging het net zo en in de Verenigde Staten dient zich eenzelfde scenario aan. Ondertussen genieten Westerse regeringsleiders er enorm van; bondskanselier Merkel gaat niet naar de openingsceremonie en Sarkozy stelt eisen aan zijn komst, maar heeft met zijn optreden er waarschijnlijk voor gezorgd dat de Franse atleten een batch dragen tijdens de openingsceremonie dat ze toch echt voor vrijheid van meningsuiting zijn! Gordon Brown gaat omdat de Dalai Lama ook gaat (en omdat het Verenigd Koninkrijk de volgende spelen organiseert) en gisteren in Netwerk wist ook oud-minister president Dries van Agt te melden dat het erg verwonderlijk zou zijn als kroonprins Willem-Alexander en minister-president Balkenende op de openingsceremonie zouden verschijnen.

Begrijp me niet verkeerd; ook ik veroordeel het Chinese regime en de wijze waarop zij in Tibet optreedt. Maar ik verwonderde mijzelf dat de aanblik van de demonstranten die de vlam proberen af te pakken bij mij een gevoel van afkeer opriep. Iedereen is op de Olympische Spelen gedoken om de aandacht te vragen voor Tibet en dat is goed, maar tegelijkertijd groeit bij mij de overtuiging dat de keuze om de acties te richten op de Olympische Spelen volstrekt verkeerd is. Een keuze die overigens wel de hypocrisie van onze maatschappij bloot legt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nederland en de Tibetkwestie

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag voor Frans-Paul van der Putten, gepromoveerd op de geschiedenis van buitenlandse invloed in China. Hij is momenteel als onderzoeker verbonden aan Clingendael. Deze opinie verscheen eerder in het NRC.

Tibet Uprising Day (foto:flickr/Sirensongs)

De druk op Westerse regeringen om actie te ondernemen tegen China’s Tibetbeleid neemt toe. In Westerse media wordt gepleit voor het boycotten van de openingsceremonie van de Olympische Spelen door vertegenwoordigers van buitenlandse regeringen. Hiermee zou een signaal worden afgegeven dat men het niet eens is met de manier waarop Beijing de crisis in Tibet aanpakt. Gehoopt wordt dat de Chinese overheid, die graag wil dat de Spelen een succes worden, hierdoor de druk van de internationale gemeenschap voelt.

Aan de ene kant is de bevordering van mensenrechten een centraal punt in het beleid van Minister Verhagen. Aan de andere kant heeft de Nederlandse economie baat bij goede betrekkingen met China. Moet Nederland oproepen tot een internationale boycot van de openingsceremonie? Of is een oproep wat te hoog gegrepen en moet de regering zich beperken tot het niet sturen van vertegenwoordigers naar de ceremonie? En hoe moet het dan met Prins Willem-Alexander, die lid is van het IOC?

De kern van het probleem
Laten we kijken naar wat de kern van het probleem in China is, en hoe zich dat verhoudt tot de Westerse wereld. De kern van het mensenrechtenprobleem in China is dat de Chinese staat te sterk is. Anders gezegd, de Chinese burger heeft onvoldoende politieke vrijheden. De overmatig sterke staat in China is het product van een verleden waarin de Chinese staat zelf juist weer te zwak was. Dat was het geval tussen circa 1850 en 1950. In die periode van honderd jaar was de centrale staat in China onvoldoende in staat de bevolking te beschermen tegen hongersnoden, criminaliteit, burgeroorlogen en buitenlandse invasies. Vele miljoenen doden zouden niet gevallen zijn als de Chinese staat in deze periode normaal had gefunctioneerd. Sinds de Communistische machtsovername in 1949 streven China’s leiders naar een sterke staat, om een herhaling van de misère uit het verleden te voorkomen. Het China van vandaag is daarom een krachtige staat, waarin de politieke rechten van individuele burgers ondergeschikt zijn aan de veiligheid en stabiliteit van het land als geheel.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Balkenende mag naar opening Spelen

Alternatief logo OS2008 (Foto: Flickr/fortinbras)

De Tweede Kamer is eruit, onze Minister-President mag naar de openingsceremonie van de Olympische spelen te Peking. Vooralsnog, want de situatie kan volgens de Kamer nog veranderen.

Maar de huidige mensenrechtensituatie in China is voor de Kamer dus geen reden om de premier thuis te houden. En dat ondanks een rapport van Amnesty International, waarin staat dat het op het vlak van de mensenrechten alleen maar slechter gaat daar.

Begrijp me goed, ik heb er geen bezwaar tegen dat hij gaat -vooralsnog-, maar de Kamer geeft met de toestemming wél aan dat de mensenrechtensituatie bepalend was voor de toestemming. En hoe kan je dan met droge ogen beweren dat Balkenende mag gaan?

Met Tibet nog zo vers in het geheugen, en met de rapporten van Amnesty, de dissidenten die gevangen zitten, de heftige staatscensuur in het achterhoofd, welk een pervers wereldbeeld hebben onze kamerleden?

En dan de opmerking dat de toestemming ‘nog kan veranderen’. Gezien het bovenstaande, wat moet er dan gebeuren voordat onze Kamerleden die toestemming intrekken? Een tweede opstand zoals die ruw werd onderdrukt op het plein van de Hemelse Vrede?

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Quote du Jour – De lange actiemars


Ga massaal naar Peking tijdens de Spelen en schopt daar zoveel rotzooi mogelijk.

Ephimenco, meestal niet berucht om zijn linkse standpunten, quote oud-studentenleider Cohn Bendit, wel berucht om zijn linkse standpunten.
De protesten in London en Parijs zetten hem aan het denken. De lange mars met de fakkel wordt langzamerhand een publiciteitsramp voor de Chinezen, maar vooral ook voor het IOC.
En zelfs de burgemeester van Parijs, Bertrand Delanoë, deed mee door een spandoek op het stadhuis op te hangen met: “Parijs verdedigt de mensenrechten overal in de wereld“. Als out-of-the-closet homofiel is hij mogelijk nog meer gebrand op erkenning van rechten voor iedereen.

Vorige Volgende