Sommige initiatieven in deze tijd van oorlog zijn hoopvol. Al blijft het natuurlijk gissen wat ze uithalen. De Anonymous franchise genaamd squad303 bedacht een oplossing om de Russische staatspropaganda te omzeilen en Russen van een heel klein beetje echt nieuws te voorzien. Het is te vinden op de site 1920.in. Het idee is eenvoudig. Je omzeilt de Russische staatsmedia door direct contact op te nemen met een Rus. Simpelweg door ze direct een berichtje te sturen met je telefoon. De site levert telefoonnummers aan en een boodschap in het Russisch, die je direct vanaf je telefoon kunt verzenden. Zoals deze: "In Oekraïne stierven meer zonen van het Russische volk dan in Afghanistan! Poetins oorlog zal Rusland vernietigen! Er is geen brandstof, er is geen geld op de banken. Poetin vernietigt Rusland! Het Kremlin liegt!" Eén zo'n berichtje, dat zet misschien niet zoveel zoden aan de dijk denk je dan misschien. Maar op goede dagen is het internet in staat om veel mensen op de been te brengen. Er zijn ondertussen al meer dan 7 miljoen berichten verzonden. Speldenprikjes misschien, maar toch. Nog beter is het natuurlijk om even te bellen met Rusland en direct contact te leggen. Nu houdt natuurlijk niet iedereen z'n Russisch even goed bij, en dan is het toch ingewikkeld om een Rus aan de andere kant van de lijn te overtuigen dat de staatsmedia niet deugen. Maar er wonen mensen in het westen die dat misschien wel kunnen. Namelijk miljoenen Russen die zelf de vrije westerse media kunnen volgen. Elk telefoontje is maar één telefoontje, maar als zij contact leggen met Russen in Rusland, dan zijn ze misschien in staat een klein beetje licht binnen te laten. En dat is een begin. Voor hen is er de site CallRussia.org. Ook hier vind je Russische telefoonnummers. Er wordt gewaarschuwd dat het moeilijke gesprekken zullen zijn door de propaganda en de gebrekkige informatievoorziening. En de site biedt suggesties voor hoe je zo'n gesprek aanpakt. Val ze niet aan en geef ze niet het gevoel dat hun hele wereld nep is. Hopelijk worden er veel gesprekken gevoerd waarin Russen wordt duidelijk gemaakt dat Poetin, uit hun naam maar buiten hun zicht, z'n eigen vuile oorlog aan het uitvechten is.
Hoe bijziend ben je als je Russen wilt cancelen die precies dat meemaakten wat de Oekraïners nu te verstouwen krijgen? Niet het Russisch is het probleem, noch het Russisch volk en al zeker niet de dichters, schrijvers en componisten en andere kunstenaars. Maar de man Poetin is het probleem.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
LONGREAD - Sinds Rusland Oekraïne is binnengevallen heb ik elke dag contact met mijn twee vrienden in Kyiv, Viktor en Ada. Samen met hun vierjarige zoontje zitten ze in een schuilkelder. Ik schrijf op wat ze meemaken. Dit is deel twee.
Donderdag 3 maart. Het eerste wat ik doe als ik wakker word is kijken wat er afgelopen nacht in Kyiv is gebeurd. Ik was bang dat het Russische leger de stad was binnengevallen. Tenslotte staat het 60 km lange konvooi al een paar dagen bij de stad.
‘Het was hetzelfde zoals de afgelopen acht nachten,’ laat Ada weten. ‘De vijand zit niet in Kyiv, alleen de buitenwijken worden aangevallen. Waar wij zitten zijn we veilig, hier vallen geen bommen. Maar we horen ze natuurlijk wel vallen.’
‘Onze troepen hebben bij de grenzen ervoor gezorgd dat die klootzakken zich moesten terugtrekken!’, klinkt Viktor triomfantelijk, om meteen daarop te zeggen dat het echt nog gevaarlijk is. ‘Het zijn maar kleine stappen tot onze overwinning. We geloven het steeds meer. Maar het is verdrietig dat mensen lijden. Dat onze huizen, wegen, bruggen en andere infrastructuur compleet worden vernietigd. Eigenlijk kan ik nog steeds niet geloven dat dit gebeurt.’
OPINIE - Duitsers zijn in Nederland tot ver na de oorlog niet erg populair geweest. De haat tegen de oosterburen speelde mee bij voetbalwedstrijden. En de stereotype beelden van dikke, roodverbrande, bier drinkende mannen in zandkuilen aan het Noordzeestrand deden nog decennia na de bevrijding de ronde. Voor mij was Duitsland lange tijd bijvoorbeeld ook geen aantrekkelijk vakantieland en dat had alles te maken met een beeld van Duitsers dat – onbewust misschien, maar toch- terug te voeren was op de bezettingstijd.
Duitsers of nazi’s?
Mijn beeld van Duitsland en de Duitsers is in de loop van de tijd door twee verschillende contacten gecorrigeerd. Op de eerste plaats door oud-verzetsstrijders. In hun verhalen waren niet de Duitsers de vijand, maar de nazi’s. Terecht natuurlijk. Hoeveel Duitsers, joden en niet-joden, zijn zelf niet het slachtoffer geworden van het naziregime? Natuurlijk kan de overweldigende steun van de Duitse bevolking voor het regime niet ontkend worden. Maar de misdaden van de nazi’s moeten op de eerste plaats toegerekend worden aan een barbaars regime dat ook de eigen bevolking onderdrukte. Wie ‘het volk’ als zodanig schuldig verklaart trapt in dezelfde val als de fascisten.
De tweede correctie op mijn beeld van de Duitsers kreeg ik veel later toen ik in contact kwam met de Duitse Groenen. Hun standpunten, hun verhalen en de cultuur van hun partij leken – althans aan het begin van deze eeuw- als twee druppels water op wat ik tegenkwam bij GroenLinks. Ik ontmoette Duitsers die niet of nauwelijks verschilden van politiek gelijkgestemde landgenoten. Misschien gold dat wel voor alle Nederlanders en Duitsers?
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Standard Deviation en Mystictrax, twee Oekraïense elektronische muzieklabels, brachten vorige week samen het album TOGETHER FOR UKRAINE uit om geld in te zamelen. Op het album staan bijdragen van 65 Oekraïense en (meer en minder bekende) internationale artiesten. Meer dan 50 artiesten uit de Oekraïense elektronische scene schreven deze week een brief gericht aan hun Russische collega’s, met de oproep om niet te blijven zwijgen over Poetins invasie.
Oorlog. De inspiratie voor een ‘normale‘ Kunst op Zondag is verdrongen door verbijstering. De toestand in de wereld? Ik heb er even niets aan toe te voegen.
We gaan luisteren naar ‘Bad neighbours’, gecomponeerd door Catherine Likhuta. Zij is in Kiev geboren en tegenwoordig wonend en werkzaam in Australië. Over dit muziekstuk schrijft ze zelf:
Ik ben geboren en getogen in Oekraïne, dus je kunt wel raden over welke slechte buren ik het heb… Het stuk is geïnspireerd op de invasie van Oekraïne in 2014 door de ultieme ‘slechte buur’ van Oekraïne en bevat talloze muzikale dialogen, ruzies en zelfs gevechten.
Het combineert een algemeen gevoel van spanning en vastberadenheid met momenten van verdriet en rouw. Maar bovenal gaat het om vechten voor vrijheid en onafhankelijkheid.De 1e hoornsolist vertegenwoordigt Oekraïne en heeft verschillende solomomenten die voor mij klinken als het zingen van Oekraïense volksmelodieën.
Van hetzelfde stuk is ook een versie voor twee hoorns en piano, bespeeld door Catherine Likhuta. Meer muziek van haar op haar Youtube-kanaal.
Poetin lijkt met de Russische inval in Oekraïne EU-landen en NATO-partners dichter bij elkaar te hebben gebracht. De Europese Unie zal niet meer hetzelfde zijn, hoe het conflict ook gaat aflopen. Voormalig kanselier Angela Merkel noemde de aanval „een ernstige cesuur in de Europese geschiedenis van na de Koude Oorlog”. De oorlog betekent een breuk in de politieke verhoudingen op het Europese continent en ook in de verhoudingen tussen de Oost- en de Westeuropese landen. Terwijl Hongarije en Polen in de afgelopen jaren langzaam maar zeker afstand hebben genomen van EU-partners in West-Europa is hun positie dankzij de buitenlandse vijand Poetin wezenlijk veranderd. De Oosteuropese EU-landen vormen nu het front tegen de buitenlandse vijand die de gehele EU bedreigt. Wat gaat dit op termijn betekenen voor hun positie in de Europese Unie?
De dreiging van een buitenlandse vijand kan de eenheid binnen de Europese Unie versterken. Maar Poetins oorlog kan ook de nationalistische stromingen in de Oost-Europese EU-landen sterker maken. Eindelijk krijgen we gelijk, zegt het Estste parlementslid en ex-directeur van de inlichtingendienst Eerik Niiles Kross:
Dit is het soort oorlog waar Estland op hoopte, in 1945 en de jaren daarna, totdat bijna alle hoop verloren was. Het is een oorlog waarin westerse democratieën eindelijk opkomen voor de verdediging van gerechtigheid, vrijheid en hun waarden. Alle volkeren ten oosten van de rivier de Oder hebben plotseling het gevoel dat er een last van onze schouders is gevallen. “Nu zullen ze ons eindelijk begrijpen”, voelen wij Esten. Nu hoeven we niet langer – beschaamd – uit te leggen dat er misschien inderdaad een ernstig gevaar uit Moskou komt.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Wie muziek wil kopen en Oekraïne wil steunen, kan op Bandcamp terecht. Compilaties, nieuwe albums, oude albums in een nieuw jasje – er is van alles waarvan de opbrengsten naar hulp en goede doelen gaan. Techno- en elektronische artiest Inigo Kennedy bracht op 8 maart de EP Thinking Of UA uit. Het eerste nummer, ‘Trees Fell In Brody’, is een instrumentale versie van een nummer dat hij eerder uitbracht bij het Oekraïnse label Nechto. Zijn familie, nu ontheemd, heeft roots in Brody, een plaatsje dat zo’n 90 kilometers ten noordoosten van Lviv ligt.
Haha, beetje Oekraïense modder, slecht onderhoud, slecht georganiseerd, geen tijdige bevoorrading, tekort aan brandstof, geen ervaring en een slechte moraal/moreel. En dan sta je daar met je colonne. En dan krijg je als Russische soldaat een bekertje thee aangeboden door de plaatselijke bevolking die met jou, stumper, te doen heeft, en dan schrok je ook nog die gekregen boterham op, want het rantsoen voor jou en je divisie was gisteren al op.
Een kijkje onder de motorkap van een vleugel, wat zit er allemaal in (en op en achter)? Volgens de tekst zitten er twintig muziekinstrumenten in, ik heb ze niet geteld. Het is haast meer een kunstwerk dan een muziekinstrument geworden.
Er is ook een making of van deze clip. Daarin is te zien hoe de aankoop van een oude tweedehands piano leidde tot dit multi-instrument: het binnenwerk werd eruit gesloopt, en de nieuwe instrumenten, die overal vandaan kwamen, werden erin gezet.