Waar zijn de bloghelden?

Het bloggen in Nederland lijkt op een kruispunt te staan. In korte tijd verschenen er een aantal boeken over weblogs in Nederland en de kunst van het bloggen. Welke kant gaat het op met webblogs? Is er nog hoop of een toekomst voor bloggen? Of nemen nieuwe speeltjes zoals Facebook en Twitter en iPhone apps de wereld over? Wie interesseert zich nog in de zieleroerselen van de eenzame bloggert op een zolderkamer? Meer dan 140 tekens gebruiken lijkt niet meer in de mode. Sterker nog, het oergevoel komt misschien wel nooit meer terug? Uit de recent gepubliceerde blogboeken "Bloghelden" van Frank Meeuwsen en "Sex, Blogs & Rock-'n-roll" van Ernst-Jan Pfauth borrelt een aantal mogelijke toekomstscenario's op voor het bloggen in Nederland. Welke is volgens u het meest realistisch?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Wat te zeggen als E.T. in je achtertuin landt

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Miljoenen dollars en duizenden manuren zijn er al ingestoken: de zoektocht naar buitenaardse lotgenoten. Met gigantische radiotelescopen en serverparken luisteren de wetenschappers van SETI (Search for Extra-Terrestial Life) naar signalen uit de ruimte. Deze vorm van wetenschap is natuurlijk zeer tot de verbeelding sprekend en daarom word SETI bijgestaan door vele amateur-vrijwilligers die processorkracht doneren en zelf de lucht afspeuren naar UFO’s.

Nu is realistisch gezien de kans dat één van de zoekende amateurs een ‘ontmoeting van de derde soort‘ bijzonder klein, hem volledig uit sluiten durft niemand. Daarom stelde SETI een protocol op over hoe met een buitenaardse gecommuniceerd dient te worden. Dit protocol geeft aan wie je moet bellen in het geval dat E.T. in je achtertuin parkeert en wat je in algemene termen moet doen. Er is veel discussie rond dit protocol en er zijn vele alternatieven en uitwerkingen te vinden. Stephen Hawking denkt trouwens dat we beter maar helemaal geen contact met de aliens moeten leggen. De kans dat het allesverslindende aarde- en leven-consumerende slechterikken zijn is volgens hem te groot om niet serieus te nemen.

Voor de GC-lezer die goed voorbereid de toekomst in wil: onderstaande cheat-sheet die al een tijdje op het internet rondzweeft geeft een mooi lijstje do’s en dont’s voor het geval dat jij de eerste mens op aarde bent die een buitenaards wezen te spreken krijgt. Hoewel zeker grappig bedoeld geeft het aan de ene kant een aardig lijstje van niet onredelijke tips en aan de andere kant geeft het mooi weer hoever we het als mensen geschopt hebben. Zoals de maker(s) van dit cheat-sheet zeggen: Mocht je first contact maken: “Veel geluk en verneuk het niet voor ons”. Uitprinten, lamineren en bij je EHBO en noodpakket leggen dus.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Haptisch vest laat je de gamekogels voelen

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Tactile Gaming Vest van Saurabh Palan (Foto: Saurabh Palan/Fair Use Policy)

De videospellenindustrie is al enige jaren een economische factor van betekenis. Wat in de jaren ’70 nog als een speelse tak van sport werd beschouwd was meer dan een kwart eeuw later uitgegroeid tot een zeer volwassen bedrijfstak waar in 2008 meer dan elf miljard euro in werd verdiend. Het is dan ook niet verwonderlijk dat deze industrie veel innovativiteit en technische vooruitgang genereert. Al eerder zagen we dat de ontwikkelingsrace bij videokaarten voor PC’s al leidde tot hi-tech hardware die nu ook voor andere ‘serieuzere’ doeleinden gebruikt kan worden. Maar ook de ontwikkeling van game- controllers staat allerminst stil.

Eén zeer duidelijke ontwikkeling die zich daarbinnen heeft afgespeeld is het toevoegen van steeds meer haptische technologie. De controller wordt sinds de toevoeging van de ‘rumble pak‘ aan de Nintendo 64-controller niet meer alleen gebruikt om spellen te besturen, maar ook om fysieke feedback aan de speler te geven. Deze ‘force feedback‘ verdiept de immersie in het spel – je wordt meer in de actie gezogen. Ondertussen is dit positieve effect ook buiten de gamewereld opgepikt. Zo gebruiken bijvoorbeeld bepaalde android touchscreen telefoons subtiele trillingen als je een (virtuele) knop aanraakt, om het gevoel van een knop indrukken te simuleren.

Trillende controllers zijn inmiddels alweer standaard. De videospellenindustrie gaat op zoek naar de volgende stap in immersive haptic gaming en als het aan de industrie ligt dragen we binnenkort allemaal een Tactile Gaming Vest (TGV) als we een schiet, race of vechtspelletje spelen. Het TGV werd ontwikkeld aan de Universiteit van Pennsylvania en is een vest volgestopt met elektromagneten die razendsnel geactiveerd kunnen worden als de computer waaraan deze gekoppeld is het juiste signaal doorgeeft. Word je bijvoorbeeld in een schietspel geraakt door de vele rondvliegende kogels, dan vuren elektromagneten in de voor- en/of achterkant van het vest waardoor je (een beetje) het gevoel krijgt geraakt te zijn door een echte kogel. Een en ander schijnt wel af te hangen van hoe strak je het vest aandoet.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Wanneer sterft mijn naam uit?

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

GeenCommentaar Heraldiekbanner (Plaatje: Victor)

Mijn WW-stuk van vorige week over het uitsterven van achternamen liet me de afgelopen week toch niet helemaal los en daarom is de WW van deze week min of meer een vervolg op het stukje van vorige week(*). In dat vorige stuk kwamen we op de Galton-Watson vergelijking aan de hand waarvan we dus kunnen bepalen wat de kans is dat een achternaam na X generaties uitgestorven is.

Aangezien via de site van het Meertens Instituut de data over Nederlandse achternamen gemakkelijk te verkrijgen is, was het relatief makkelijk om een online webpagina te maken waarop voor iedereen deze kans op uitsterven te vinden is. Daarom presenteren we verder zonder omwegen de:

Grote GeenCommentaar Naam-Uitsterf Calculator

Op deze pagina kan je gemakkelijk zien hoe groot de kans is dat je familienaam het nog lang uithoudt. Veel plezier.

(*) Overigens wees Bismarck mij erop dat er grote problemen zijn met het verhaal van de oorsprong van Nederlandse en Koreaanse namen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Hype @Twitter

“Twitter has enjoyed a nice ride over the last few months, but it will not be able to sustain its meteoric rise without establishing a higher level of user loyalty.”

Zestig procent van de twitteraars stopt na een maand met Twitter, aldus een onderzoek uitgevoerd door Nielsen Online. Op den duur zal de groei van Twitter terugvallen tot ongeveer tien procent, omdat de nieuwe aanwas niet opweegt tegen het aantal vertrekkende mensen. Hoor ik iemand Second Life roepen?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: De Geweldige Dr. NakaMats

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Dr. Nakamats springt er vrolijk op los met behulp van een van zijn uitvindingen de PyonPyon (Foto: calorielab.com)

Deze week was Amsterdam in de ban van IDFA. Eén van de leukste documentaires die tijdens het grootste documentairefestival ter wereld vertoond werden, is zonder twijfel “The Invention of Dr. Nakamats” van de Deense regisseur Kaspar Astrup Schröder. Een uur lang wordt ons een kijkje gegund in het leven van de 81-jarige Japanse uitvinder en cultfiguur Dr. Yoshiro Nakamatsu.

Dr. NakaMats (zoals hij zijn naam het liefst gespeld ziet), is niet zomaar een uitvinder: nee, de beste man heeft het wereldrecord aantal patenten op zijn naam staan. In één van de openingsscenes vertelt de zelfverzekerde doctor dat hij er meer dan 3300 bezit, waarmee hij de nummer twee -Thomas Edison- ruim achter zich laat. Hieronder bevinden zich naar eigen zeggen ook de uitvindingen van de Floppy Disk en de Taximeter. In het uur dat volgt maken we kennis met een aantal andere uitvindingen van onze held.

Zo passeren het onderwaterschrijfblok, de mysterieuze ‘Love Jet 200’ spray en de PyonPyon springveerschoenen de revu. De bejaarde Dr. NakaMats mag zelf ook graag een rondje springlopen op zijn uitvinding, hij oogt nog erg kwiek en is er zelf van overtuigd minimaal 140 jaar oud te worden. Om dat laatste te bewerkstelligen let hij erg goed op zijn voeding: in 2005 won hij de Ig Nobel prijs voor het feit dat hij 34 jaar lang iedere maaltijd fotografeerde. Door deze data met zijn bloedwaarden te combineren kwam hij tot weer een nieuwe uitvinding: een geniaal voedingssupplement. Dat Dr. NakaMats een gezonde dosis humor bezit blijkt wel uit de speech die hij gaf bij de uitreiking van de Ig Nobel prijs: “I believe long life should be longer, speech should be short”.

Schröder maakte een integere documentaire, waarin niet alleen maar veel te lachen valt. Ook zien we de minder vrolijke kant van de doctor en zien we hoe hij niet alléén maar een cultfiguur is, maar wel degelijk een factor van belang is. Het hoogtepunt van de vertoning van afgelopen maandag in de Munt bioscoop was echter wel te zien nadat de credits voorbij gerold waren en de presentator de eregast aankondigde: Dr. NakaMats himself. Er waren nagenoeg geen vragen voor de regisseur, en de Doctor gaf daar ook weinig gelegenheid toe: kwiek gapte hij de microfoon en gaf een drie minuten durende show weg. Na het geven van een aantal geniale antwoorden op vragen vanuit het publiek (“What’s your most and least favorite invention?” antwoord: “Do you have kids? That’s your answer”) viel Dr. NakaMats, de grootste uitvinder ter wereld een luid, welgemeend applaus ten deel. Al strooiend met ‘lucky business cards’ verliet de bejaarde maar niet oude doctor als een popster de zaal.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Wearables

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Blow you away - een voorbeeld van een wearable waarmee je subtiele luchtstromen naar ongewenste personen kan sturen (Foto: Flickr/jeanbaptisteparis)

De volgende stap in de microscopisering van computers is de bijna totale verdwijnen van de fysieke computers. Ubiquitous computing, zoals het genoemd wordt (andere namen zijn pervasive computing of ambient intelligence), streeft naar het ‘post desktop’ model waarbij de computerberekeningen door objecten in onze omgeving worden uitgevoerd. Een van de meest sprekende voorbeelden zijn de wearables.

Al jaren zien we in computers en elektronica twee grote trends: aan de ene kant wordt alles steeds sneller en aan de andere kant wordt alles steeds kleiner. Vooral dat laatste zorgt voor een steeds grotere aanwezigheid van computers in ons dagelijks bestaan. Het feit dat we onze rekenwondertjes mee kunnen dragen is wel zo handig.

In de vroege jaren tachtig werden de eerste draagbare computers ontwikkeld. En hier moet ‘draagbaar’ met een flinke korrel zout genomen worden, want deze bakbeesten waren niet erg licht of plat. Enkele jaren later maakte de wereld kennis met de laptop. Ondertussen is dit ding ongekend populair: Volgens Intel worden er dit jaar voor het eerst meer laptops dan desktop pc’s verkocht.

De ontwikkeling van steeds kleinere componenten leidde zoals eerder gezegd twee richtingen op: aan de ene kant worden de laptops steeds sneller, aan de andere kant steeds kleiner. Vooral de netbooks (superkleine notebooks speciaal ontworpen voor online gebruik) zijn een ware rage. Tegelijkertijd worden telefoons ook zo propvol chips gepropt dat ze krachtiger en veelzijdiger zijn dan de PC’s van tien jaar geleden.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Siftables: het Duplo van de Toekomst

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Vier Siftables in een foto-applicatie (Foto: Flickr/Agathe B)

Met blokken spelen hebben we als kleuter ongetwijfeld allemaal wel eens gedaan. En ook bij dit speelgoed staat de ontwikkeling niet stil. Werden de eerste gammele torens nog van oerdegelijk hout gemaakt, de huidige GC-lezer zal vast wel bekend zijn met de felgekleurde Duplo-blokken. Onderzoeker David Merrill laat ons zien waar de peuters van de toekomst mee zullen gaan bouwen: Siftables, kleine draadloze computers, zo groot als koekjes en tjokvol sensors.

Siftables zijn het nieuwste resultaat in een ontwikkeling die al langer gaande is: computers worden steeds kleiner, goedkoper en alomtegenwoordiger. Al deze factoren maken de weg vrij voor het ontwikkelen van allerlei nieuwe manieren om met digitale media om te gaan. Voorbeelden hiervan zagen we al op eerdere Wondere Woensdagen bij de Slow Communication van Agamanolis, Johnny Lee’s Wii-hacks of Phobot. Het overkoepelende idee is dat mensen op hun eigen, fysieke manier digitale media kunnen manipuleren. Wij passen ons niet aan aan de computer. Die moet zich maar naar ons voegen.

Terug naar de Siftables. De blokjes zijn dus zo groot als koekjes en kunnen tegen elkaar aangeschoven worden om connecties tussen de verschillende units te maken. Je kan ze schuin optillen, stapelen, schudden en elke manipulatie heeft weer een ander effect op de applicatie die je ermee uitvoert. Merrill geeft in zijn TED praatje (zie hieronder) een paar mooie voorbeelden van zulke applicaties: Zo laat hij kinderen d.m.v. de siftables een verhaal creëeren, doet hij boggle-achtige woordspelletjes en laat hij zien hoe je siftables kan gebruiken om muziek te componeren. Dat allemaal door simpele fysieke handelingen met de blokjes.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De wraak van de boekenwurmen

Boekenwurm-hemel (Foto: Flickr/cso237 (essential))

Anders dan hun jongere broertjes, de nerds, hebben boekenwurmen het in deze wereld tamelijk moeilijk. Er zijn veel overeenkomsten tussen de twee soorten (niet in het minst een gebrek aan sociale vaardigheden), maar er zijn ook belangrijke verschillen. Waar nerds niet achter hun computer vandaan komen, begraven boekenwurmen zich in bibliotheken. Nerds lezen ook wel boeken, maar dan gaat het om boeken (denk Terry Pratchett) waar de authentieke boekenwurm zijn neus voor ophaalt. Voor een boekenwurm, daarentegen, zijn computers bijna net zo angstaanjagend en buitenaards als vrouwen.

Maar waar nerds tot de opgewekte conclusie hebben kunnen komen dat met hun obsessie grote kapitalen te verdienen zijn, komt de boekenwurm, toch nauwelijks minder intelligent dan de nerd, er langzaam achter dat er met boeken werkelijk geen enkele rooie rotcent te verdienen is.

Maar de boekenwurmen nemen nu eindelijk wraak. Eerst werd een undercover-boekenwurm al president van de Verenigde Staten. (Hij doet wel of ‘ie de ‘hiphop president’ is, maar feitelijk is die Obama toch echt een zielige, in zichzelf gekeerde boekenwurm.) Nu lijkt de ultieme boekenwurm Michael Ignatieff premier van Canada te gaan worden. Deze boekenwurm duimt in ieder geval voor hem!

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Volgende