De laatste in een bijna eindeloze rij echtelijke twisten tussen de PvdA en het CDA leidt vandaag tot een spoeddebat (gepland voor 16.15 uur), mogelijk met grote gevolgen. Want hoewel het kabinet Balkenende-IV van uitstel en afstel zijn kerncompetenties heeft gemaakt, lijkt het erop dat de stevige stellingname van Wouter Bos en zijn partij over de Afghanistan-missie het nu toch echt onmogelijk maakt dat CDA, Christenunie en de PvdA nog langer samen door een deur kunnen. De PvdA ziet zich met zijn standpunt gesteund door 66% van de Nederlandse bevolking, volgens een NRC/Synovate-peiling, maar de helft van de ondervraagden vindt het geen crisis waard. Mocht u tot de andere helft behoren en Balkenende graag in de komende dagen zien afreizen naar Lech, toom uw enthousiasme dan nog een beetje in; het kabinet is immers tijdens meer crises in staat gebleken de duur van het reeds lang levensmoeie bestaan te rekken met commissies, onderzoeken en de beoefening van hogere semantiek, vaak mogelijk gemaakt door een signature PvdA-draai waar Shaun White nog jaloers op zou zijn. Het GC-café is geopend: u bent van harte welkom!
Voor al uw commentaar op de afwijzing van de vervolgmissie in Afghanistan door PvdA-leider Bos (Service: NAVO-verzoek (pdf))
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
“Davids is inconsistent. Je kunt niet enerzijds beweren dat Nederland geen eigen informatiepositie had en anderzijds het kabinet verwijten dat je met de informatie van die diensten te weinig rekening hebt gehouden. Commissie-Davids, leg me dat eens uit.”
Jaap de Hoop Scheffer verdedigt zichzelf in de Volkskrant (papieren editie voor hele interview)
De zin is typerend voor zijn verdediging. Een typische technocraat die redeneert vanuit politieke onderhandelingen, machtsverhoudingen, consensus, dekken van ambtenaren en partijgenoten en zijn eigen positie.
Op geen enkel moment is iets van ethiek of moraal te bespeuren. Droog redenerend een oorlog in gaan waarin honderdduizenden doden vallen. Het kiezen voor een oorlog, het meest zware instrument dat een staat ter beschikking staat. Kiezen voor het instrument oorlog waarvan je hoopt dat je zelf nooit door een lichtzinnige of machtswellustige beslissing zelf het slachtoffer wordt. En nog steeds geen spijt.
Maar goed, dat zijn we van de Christenen van het CDA wel gewend.
Als we dan toch om uitleg vragen, beste heer de Hoop Scheffer, leg dan het volgende eens uit:
– Waarom stelt u niet alleen “Atlantisch” maar ook “Europees” gedacht te hebben, maar heeft u op geen enkele wijze de positie van Duitsland en Frankrijk serieus genomen?
– Waarom stelt u dat pas later bekend was dat er geen massavernietigingswapens waren terwijl al vanaf 2002 duidelijk was dat er door Blair, Cheney en Bush alleen maar met suggestie gewerkt werd en dat het verhaal van Powell begin 2003 direct onderuit gehaald werd? Waarom waren de woorden van leiders en inlichtingendiensten op afstand wel “waar” en de woorden van de VN-inspecteurs ter plaatse die keer op keer verklaarden dat op geen enkele plaats iets gevonden werd, niet “waar”?
– Waarom heeft u indertijd niet gevraagd om een inval in Noord-Korea, Iran, Egypte, Syrië of Libië? Als uw enige argument is dat een boze en schadelijke dictator weg moet, waarom gold dat dan alleen voor Irak?
De Volkskrant opent zaterdag met een voorstel aan de Nederlanders om de missie in Uruzgan na 2010 voort te zetten. Het is een voorstel van de NAVO. Het houdt in dat Nederland na eind 2010 militair en civiel aanwezig blijft in een zestal trainingscentra in meerdere regio’s in Afghanistan om de Afghaanse strijdkrachten op te leiden.
Het geopperde voorstel van de NAVO is geen grote verrassing. Vanuit het bondgenootschap wordt al tijden druk uitgeoefend op de Nederlanders om actief te blijven in Afghanistan en dan vooral met een grote militaire aanwezigheid in een ‘gevaarlijke’ provincie. De recente strategie van Obama (meer troepen) gaat namelijk ook uit van een veel grote internationale inbreng.
In Nederland soebatten de coalitiepartijen op dit moment over de Uruzganmissie. Een missie in de huidige vorm lijkt onhoudbaar, maar het CDA wil in kleinere vorm aanwezig blijven in Uruzgan om de Amerikanen te ondersteunen. De PvdA en de ChristenUnie willen weg uit het gevaarlijke zuiden van Afghanistan. Het leek er tijden op dat een kleinere missie in het relatief veilige noorden het hoogst haalbare was voor de coalitie, maar het voorstel van de NAVO lijkt dat standpunt te veranderen.
Was tot op heden de teneur bij de Partij van de Arbeid ‘weg uit Uruzgan’, nu lijkt daar een opening te zijn gevonden. Diederik Samsom twittert zaterdag namelijk:
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Desinvestering. Oud NAVO-hopman Jaap de Hoop Scheffer [url=http://www.nu.nl/binnenland/2118152/vertrek-uruzgan-desinvestering.html]gebruikte die term gisteren[/url] over het vertrek van Nederlandse troepen uit Afghanistan. Weggaan zou een desinvestering zijn die dermate groot is dat ik de ratio daarvan niet zou inzien”, aldus de voormalige CDA-politicus.
Die opmerking plaatste mij voor twee vragen. In de eerste plaats, wat betekent het woord desinvestering? Ik kende het woord niet, en dat is voor een snob als ik altijd vervelend toe te geven. Gelukkig blijkt het uit het bedrijfsleven afkomstig: verkoop of sluiting van een bedrijfsonderdeel.
Dat beantwoorde de vraag wat het betekende, maar nog niet waarom het op onze aanwezigheid in Afghanistan van toepassing zou zijn. Gelukkig stuitte ik in mijn zoektocht naar [url=http://www.volkskrant.nl/archief_gratis/article994487.ece/Desinvestering]dit intrigrende stuk[/url] van wijlen H.J. Schoo uit 2005. Schoo schrijft daarin over de Nederlandse terugtrekking uit Irak, en over hoe de verminderde status die ons dat geeft bij de Amerikanen, wat volgens een “onomwonden machiavellistische interpretatie” als een desinvestering kan worden gezien. We waren ten slotte naar Irak gegaan om diezelfde Amerikanen te paaien.
De Hoop Scheffer lijkt op hetzelfde te doelen, omdat hij ook zegt dat een vertek “internationaal slecht begrepen” zou worden. Dat impliceert dat meedoen aan NAVO-operaties in de eerste plaats een populariteitskwestie is, wat me een ietwat gammele basis lijkt voor een militaire interventie. Over een “opbouwmissie” hoor je trouwens nooit meer iemand.
Afghanistan is weer voorpagina nieuws. Niet alleen in Nederland met de onhandige en slecht ge-time-de manoeuvres van Minister van Buitenlandse Zaken Verhagen, maar ook in de VS, waar president Obama wordt geconfronteerd met een verzoek van generaal McChrystel (commandant van de Amerikaanse strijdkrachten in Afghanistan en van ISAF), om nog eens 40.000 man/vrouw (bovenop de bijna 65.000) beschikbaar te stellen, en dat voor langere duur.
Verhagen heeft laten zien hoe je jezelf snel schaakmat kunt zetten: door een motie van PvdA en Christen Unie is hem de mond gesnoerd en lijkt terugtrekking van Nederland per 1 december 2010 nu een feit. Ook Obama wordt geconfronteerd met afkalvende steun voor de inzet van de VS in Afghanistan. Met name in zijn eigen partij bestaan twijfels over (nog) meer troepen. Voor Obama is lastig dat McChrystel ‘hand picked’ is door hemzelf, en McChrystel is gevraagd om een kritische ‘assessment’ van de situatie en vooruitzichten in Afghanistan. En die ‘assesment’ heeft hij gekregen.
Echter Obama pakt dit probleem anders aan dan Verhagen; enige creativiteit kan Obama daarbij niet worden ontzegd. In tegenstelling tot Verhagen, doet Obama het nodige denkwerk, het is geen soloactie en bouwt steun op voor een alternatieve aanpak. In maart sprak Obama nog van een ‘war of necessity’ voor de VS in Afghanistan, en benadrukte de nauwe relatie tussen de strijd en ontwikkelingen in Afghanistan en buurland Pakistan. Nu ziet de situatie er – klaarblijkelijk – wezenlijk anders uit.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
“Ik hoop dat de Nederlandse bevolking als één blok achter onze militairen en hun thuisfront blijft staan en de militairen steunt in hun moeilijke werk”. (Telegraaf)
Generaal Van Uhm sprak gisteren op een persconferentie naar aanleiding van het sneuvelen van de 21ste Nederlandse militair in Afghanistan. Inmiddels stromen de honderden reacties op condeléanceregister voor de omgekomen sergeant al binnen. Dat blok dat staat er heus wel. Maar wie een blok achter zich heeft staan, staat met de rug tegen de muur? Steun aan de mensen die zijn uitgezonden om hun leven te riskeren is logisch, maar het zou niet het debat over de zin van de missie in de weg moeten staan.