Het is Shark Week op Discovery Channel dus kondigt American Psycho-schrijver Bret Easton Ellis een ongefundeerde bangmaakfilm aan en publiceert de culinaire media-moloch Food Network in de VS recepten voor haaien taco's. Jaarlijks worden meer dan 70 miljoen haaien gedood waardoor een derde van alle haaiensoorten wordt bedreigd met uitsterven. En dan nu het goede nieuws: de politieke leiders van Micronesië en de Marshall Eilanden hebben deze week hun handtekening gezet onder een uitgestrekt haaienreservaat. In grofweg 5,2 miljoen vierkante kilometer van de Stille Oceaan is het nu verboden om haaien te vangen, te bezitten of te verhandelen. Dat is een gebied zo groot als de helft van Europa. De exacte grenzen van het grootste haaienreservaat ter wereld lieten zich (nog) niet googlen maar het gebied bevindt zich tussen de rode stippen op de kaart hierboven. Haaien zijn regelmatig bijvangst als er gevist wordt op andere soorten. De Western Central Pacific Tuna Commission klaagt dan ook over mogelijk negatieve gevolgen voor de long line visserij in deze regio. Maar de laatste tonijn kan ook wel wat bescherming gebruiken zou je zeggen? Veel gevangen haaien worden ontdaan van hun vinnen weer (levend) teruggegooid. In Aziatische landen worden haaienproducten nog op grote schaal verhandeld en gegeten. Hu en Henk hebben overigens nog niet gereageerd op het heugelijke haaiennieuws.
Der Pakt mit dem Panda: Was uns der WWF verschweigt (ARD documentaire) I knew it already, since WWF was always voting with the industry when I was working for the FSC workgroup Finland. Later I found out that Stora Enso (large and bad forest industrial) payed them large sums of money. Never have seen such a nice office as that of the WWF in Helsinki…
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Brazilië, Groot-Brittannië en Nederland: zomaar drie landen waar de overheid onlangs heeft besloten bos te verkopen aan private partijen. De twee Europese overheden handelen uit accuut geldgebrek. In Brazilië -dat nauwelijks getroffen is door de economische crisis- ligt het anders: daar hoopt de overheid met de verkoop het bos juist beter te beschermen. De nieuwe eigenaren mogen er hout uit halen maar moeten het bos wel duurzaam beheren. Op deze manier wordt in Brazilië 1 miljoen hectare bos in de verkoop gedaan wat anders ten prooi zou vallen aan ‘onvermijdelijke’ illegale houtkap.
Alhoewel de situatie in Europa en Latijns-Amerika totaal verschillend is hoeft in beide gevallen de verkoop het bos niet te schaden. Natuur in privaat bezit is vaak beter beschermd dan in overheidshanden waar het ten prooi valt aan de tragedy of the commons. Ook de Britse National Trust is die mening toegedaan en ziet juist kansen als natuurorganisaties tenminste kunnen toezien op wie de nieuwe eigenaar wordt. De Britse overheid verkoopt met ruim 350 duizend hectare de helft van haar bos.
De ligging van het te verkopen bos is natuurlijk ook belangrijk. In Nederland zal Staatsbosbeheer vooralsnog gedwongen worden om al haar bos buiten de Ecologische Hoofdstructuur te verkopen. Maar gezien het feit dat er sowieso veel bezuinigd gaat worden op natuurbeheer -wat eufemistisch als een efficiency slag wordt gebracht- valt te vrezen voor het uiteindelijke resultaat. Ook niet in de laatste plaats omdat de nieuwe minister van Infrastructuur & Milieu: Melanie Schultz bij haar aantrede al aangaf dat infrastructuur boven milieu staat. En het overhaaste njet van staatssecretaris Henk Bleker tegen natuurgebied Oostvaarderswold dat de Oostvaardersplassen met de Veluwe zou verbinden is ook geen hoopgevend signaal (protesteren kan hier). De Nederlandse overheid wil nu met de verkoop van bos 40 miljoen euro ophalen. Eventueel verlies aan inkomsten uit recreatie en andere ecosysteemdiensten zijn niet meegenomen.
Hieronder staat het eerste artikel van Sargasso gastblog: Mongabay.com. Aan het begin van de Biodiversiteitstop (18-29 oktober) in Nagoya filosofeert het over vooroordelen en desillusies in de natuurbescherming. Het originele artikel staat hier. Met dank aan: Rhett Butler.
As nations from around the world meet at the Convention on Biological Diversity in Nagoya, Japan to discuss ways to stem the loss of biodiversity worldwide, two prominent researchers argue that environmentalists and conservationists need to consider paradigm shifts if biodiversity is to be preserved, especially in developing countries. Writing in the journal Biotropica, Douglas Sheil and Erik Meijaard argue that some of conservationists’ most deeply held beliefs are actually hurting the cause.
“Conservation needs to change. We need to recognize that pragmatic conservation solutions aren’t about black and white, good and evil, or nature versus non-nature. Long-term conservation solutions have to involve comprises, otherwise we will just be wasting our time,” Erik Meijaard told mongabay.com.
Stressing that because conservationists and environmentalists often see ecosystems as either pristine—and therefore worth saving—or degraded—and therefore already lost—they often neglect human-impacted ecosystems that are important for a wide-variety of species. The authors label this the ‘tainted-nature delusion’.
Woman planting in rice paddy in Sualwesi, Indonesia. Photo by Rhett A. Butler.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
“I’am an environmentalist, I have won many awards for the environment and from the environment.. ..what we have done here is stabilize the dunes.. ..we stopped the killing of thousands and thousands of birds with the lead poisoning” (Channel 4)
Donald Trump, Amerikaans zakenman legt in de duinen van Schotland naar eigen zeggen ‘het mooiste golfterrein ter wereld’ aan. Gisteren vloog hij met een van zijn privé-vliegtuigen: een Boeing 757-200 met vijf keukens, naar Aberdeen om aan te kondigen dat het golfterrein dat uitkijkt over de Noordzee volgend jaar juli opent. Maar hij zei ook dat zijn project was geraakt door de recessie en dat de investering van 750 miljoen Britse pond in een luxe hotel, een golf academy en een Trump Boulevard voorlopig werd afgeblazen. De duinen zijn inmiddels wel omgebulldozerd, of gestabiliseerd zoals Trump stelt en vogels gaan er niet meer dood want hun habitat is verdwenen en daarmee ook de vogels.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Bazarow is een verkopende boekensite, waar je ook recensies, nieuws, een agenda en een digitaal magazine kan vinden. Nog niet alles is af, maar veel boeken zijn al te vinden en er komt de komende maanden steeds meer bij.
Het doel van Bazarow is om een site te vormen die evenveel gemak biedt als de online giganten maar die wél teruggeeft aan de boekensector. Tegen roofkapitalisme, en voor teruggeefkapitalisme, bijvoorbeeld door te zorgen dat een flink deel van de opbrengst terug naar de sector gaat en door boekhandels te steunen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
