Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Kolossus Ontwaakt
In april van dit jaar zorgde de onthulling van een 49 meter hoog standbeeld van brons in Senegal voor veel controverse. Het ‘Monument van Afrikaanse Wedergeboorte’ in Dakar, een door president Abdoulaye Wade geïnspireerd ontwerp, moet Afrika’s wederopstanding uit intolerantie en racisme verbeelden. Het toont een gespierde Afrikaanse man met ontblote torso, een vrouw aan zijn zijde en een kind dat hij op zijn schouder omhoog houdt, reikend naar de zee. Onder meer Jesse Jackson en 30 staatshoofden waren aanwezig voor de officiële inwijding. Voor de bouw tekende Mansudae Art Studio, een Noord-Koreaans bouwconcern dat ongetwijfeld vooral de nodige ervaring kreeg door het oprichten van tientallen meer dan levensgrote beelden van Geliefde LeiderKim Jong-il.
Het enorme beeld in Dakar is om tal van redenen omstreden. Kritiek richtte zich vooral op de verspilling van geld voor een presidentieel prestigeproject in het straatarme Senegal, de overdreven heroïsche symboliek en de megalomane schaal. In het islamitische Senegal werd, tamelijk voorspelbaar, ook vrijwel direct een hele trits fatwa’s afgekondigd. Binnen de Islam geldt namelijk een sterke traditie van aniconimse, dat wil zeggen dat men weinig gediend is van afbeeldingen van Allah of van levende wezens. Vanwege de schaarse kleding van met name de vrouw – brrr, blote benen – waren de lokale imams al snel eensluidend in hun afkeuring.
het Saillant |Wilders gelooft in sprookjes
Geert Wilders is een ouderwetse romanticus!
Volgens Geert Wilders hebben we nogal wat te danken aan onze joods-christelijke cultuur. Artikel 1 van de grondwet moet gewijzigd worden en onze “christelijk/joods/humanistische cultuur moet in Nederland dominant blijven.” Wat bedoelt Geert nu? Onze vrijheden zijn al verankerd in de grondwet, die hebben we te danken aan 19e-eeuwse liberale politici. Liberale politici die de scheiding van kerk en staat hebben vastgelegd. Dat bedoelt Geert dus niet. Hij zit er ook niet mee dat het aantal joden in Nederland nooit meer dan enkele procenten bedroeg. Detail. En dat christenen elkaar de hersenen insloegen, omdat de ander de verkeerde mening had? Ook dát is irrelevant. Geert bedoelt wat anders, hij is namelijk een romanticus van het zuiverste water. Het gaat hem niet om oninteressante feitjes, wat Geert uitdraagt is een gevoel. Een gevoel dat de Nederlander tot Nederlander maakt. Zelfs al is de moderne Nederlander atheïst, agnost of ietsist, dat doet er niet toe. Het is onverklaarbaar, onbenoembaar, in de lucht hangend en ondefinieerbaar: onze wortels. Alle Nederlanders hebben gemeenschappelijke joods-christelijke wortels en die wortels maken ons tot wie we zijn. Zou het?
Beroemde voorgangers
Geert heeft beroemde voorgangers. Rond het jaar 1800 hadden de idealen vrijheid, gelijkheid en broederschap vooral veel bloedvergieten gebracht. Aan de andere kant van het politieke spectrum stonden de absolutistische vorsten. Totale chaos of onderdrukking: was er geen betere bestuursvorm denkbaar? Door de romantiek beïnvloedde denkers bedachten het nationalisme. Denkers als Mazzini en Fichte geloofden dat mensen als Doornroosje lagen te slapen. Italianen én Duitsers hoefden alleen maar te worden wakker gekust en er zouden vanzelf vaderlandslievende Duitsers en Italianen opstaan. Eeuwenoude geschiedenis, religie, gedeelde taal, culturele opvattingen, maakte de Duitser Duits en de Italiaan Italiaans. Dat de landen ‘an sich’ nog niet bestonden was irrelevant. Er bestond een onaanwijsbare, onverklaarbare verbindende factor tussen mensen: een X-factor avant la lettre.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
ChristenUnie omarmt nationalisme
De stage van de ChristenUnie in de anti-Europese tripartite kongsi tegen de ‘Europese grondwet’ in 2005 is voor deze streng christelijke partij bijzonder leerzaam geweest. In de leer bij de populisten op links (SP) én op rechts (Wilders) hebben de orthodoxe christenen het produceren van propaganda goed in de vingers gekregen. Aanschouw maar eens het nieuwe verkiezingsspotje ten faveure van de zwaar christelijke eurofractie CU-SGP. Op 4 juni a.s. gaan de Nederlanders naar de stembus voor de verkiezing van het Europees Parlement. De CU zet alvast de toon met Europees blauwe verfklodders die maagdelijke tulpen en gezellige oranje molentjes besmeuren. Op de beelden is de Nederlandse vlag vier maten groter dan de EU vlag en spreekt men dreigend over een Europese superstaat en een bemoeizuchtig Brussel. Eigen taal, eigen geschiedenis en eigen traditie worden plechtig benadrukt. ‘Euro-realistisch’ is het eufemisme dat ze bij de CU hebben bedacht voor dergelijke nationalistische propaganda.
Voor degenen die de wereld om ons heen niet in simplistisch oranje–blauw zien is hier een discussie op het euroblog NoseMonkey’s EUtopia: Four points and a question for eurosceptics who believe in the advancing EU superstate. Over de werkelijke voortgang van de Europese eenwording (die er na het verdrag van Maastricht praktisch niet meer is), over waarom een federale staat nog geen superstaat is en nog meer genuanceerde observaties die voor de ‘euro-realistische’ gelovigen in oranje–blauw misschien iets te inhoudelijk zijn.
PvdA-nationalisme? Liever globalisme
De PVDA werkt aan een nieuwe nota over het integratievraagstuk. Hoewel de auteurs van het stuk ? waaronder Marianne Ploumen, Mariette Hamer en Achmed Aboutaleb – het stuk een stevigere toon willen meegeven dan het geluid dat we tot op heden van de PvdA gehoord hebben, heeft Wouter Bos op een recent partijcongres enkele kanttekeningen geplaatst bij de voorgestelde nieuwe koers van zijn partij.
Door de nadruk te leggen op de negatieve ontwikkelingen die gepaard gaan met de integratie van nieuwe Nederlanders, en daarmee dus ook op de repressieve maatregelen die voor verbetering zouden moeten zorgen, werk je een negatief toekomstbeeld in de hand. Bos wil dat de nota ook die dingen benoemt die wel goed gaan. We moeten trots zijn op wat er bereikt is, en een ‘beschaafde vorm van nationalisme ontwikkelen’, waardoor alle Nederlanders de toekomst met meer vertrouwen tegemoet zien.
Enigszins vertwijfeld lees ik dat kleine bijzinnetje nog eens terug, ‘beschaafde vorm van nationalisme’. Het is een nogal rare uitdrukking. De combinatie van woorden veronderstelt dat nationalisme op zichzelf niet beschaafd, en alleen in aangepaste vorm een positieve ontwikkeling is. Daar kan ik, links-georiënteerde multiculti wereldburger die ik ben, tot op zekere hoogte nog in meegaan. Maar wat wil hij er nu eigenlijk mee zeggen? Wat zou hij verstaan onder ‘beschaafd’? En wat bedoelt hij met nationalisme? Is het misschien een verkapte sollicitatie bij Trots op Nederland? Trots zijn op je land is mijns inziens een redelijk beschaafde vorm van nationalisme, dus het is geen absurde gedachte. Een meer voor de hand liggende interpretatie is dat het een verkapte aanval op de populistische rechterflank van het politieke speelveld is. Dat laatste vermoeden wordt bevestigd als ik later lees dat Bos ook heeft opgemerkt dat trots zijn op je land niet alleen ‘iets van rechts’ is.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Verandering van spijs doet eten
Italie weert buitenlands uit oude steden. In een vlaag van gastronomische verwarring en achterhaald nationalisme besluiten de steden Lucca en Milaan om restaurants die kebab, Chinees en sushi serveren, geen nieuwe vergunningen meer te geven en zij die wel door mogen werken, dienen zoveel mogelijk Italiaanse producten te gebruiken in plaats van deze te importeren. Italiaanse chefs spreken al van gastronomisch racisme.
De details en de drogredenen voor dit nog lang niet in geheel Italie ingevoerde beleid kunt u lezen in dit artikel: Italy bans kebabs and foreign food from cities.
Wat mij echter opviel waren de reacties op min of meer het zelfde artikel in de Telegraaf. Waar bij de Times de reacties gaan over protectionisme, het feit dat dit geen algemeen beleid is en toevoegingen en nuanceringen op het bericht, staan er op de site van de Telegraaf redelijk wat reacties met bijval voor zulk beleid. Zouden we hier in Nederland ook moeten doen.
Geen sushi meer, weg met Thais eten! Hamburgers? Weg ermee! Nooit meer roti of pizza. Zondag weer zelf koken in plaats van even naar de Chinees en alle trendy tapa restaurants worden gesloten. Net als alle Mexicaanse restaurants, alle Griekse restaurants en sorry, ook Indisch eten wordt verboden. Geen blauwe hap meer.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.