Nederland, ambitieland?

Wat hebben afval en moraliteit met elkaar te maken? Sigarettenpeuken op de grond. Voor veel mensen de gewoonste zaak van de wereld. Ik verbaas me er altijd weer over. In de meeste gevallen is er op zeer bescheiden afstand een prullenbak te vinden en bovendien: sinds wanneer is je afval opruimen niet de gewoonste zaak van de wereld? Ethici wordt vaak verweten dat ze redeneren vanuit een ivoren toren, dat hun getheoretiseer maar weinig te maken heeft met hoe het er in de ‘echte wereld’ aan toe gaat. Ik denk dat de mensen die die verwijten maken wel een beetje gelijk hebben. Laten we dan dus maar eens een voorbeeld rechtstreeks van de straat nemen. Je afval opruimen is altijd het eerste wat in me opkomt als ik op zoek ben naar een voorbeeld van een ‘morele wet’ waar iedereen het over eens kan zijn en waar geen diep getheoretiseer aan te pas hoeft te komen.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 13-10-2022

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

De behoefte aan moralisme

Het Nationaal Comité 4 en 5 mei komt op het idee een jongen van vijftien een gedicht te laten voordragen bij de Dodenherdenking, waarin hij erop wijst dat zijn oudoom, als SS-er, een foute en onomkeerbare keuze heeft gemaakt. Ook die oudoom mocht niet worden vergeten. Misschien was het kortzichtig van het genoemde comité om dit gedicht te laten voordragen, want het vervolg was voorspelbaar. Er klonken protesten van het CIDI en het Auschwitzcomité, die vinden dat de Dodenherdenking eigenlijk een slachtofferherdenking moet zijn. Het resultaat is bekend: het gedicht werd teruggenomen.

Het relletje bewijst, om te beginnen, dat we nog steeds onze schouders niet ophalen over de gebeurtenissen, zelfs al liggen ze inmiddels zo’n zeventig jaar achter ons. Het is ook goed dat niemand de jonge dichter ook maar iets kwalijk neemt – de discussie gaat niet over hem of zijn gevoelens, die door alle partijen worden gerespecteerd. Dat is eigenlijk allemaal goed nieuws.

Wat me verder opvalt, is dat, zo gauw het CIDI en het Auschwitzcomité hun verontwaardiging hadden geuit, de discussie verliep volgens het door hen gebruikte sjabloon: een tegenstelling tussen daders en slachtoffers. Nu zijn er uiteraard groepen die uitsluitend daders waren en groepen die uitsluitend slachtoffers waren. Maar in de realiteit waren de grenzen niet zo scherp. Althans, dat heb ik gelezen; ik heb het immers niet meegemaakt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Apathie van voorbijgangers

By now, this video has made the rounds. Don’t watch if you don’t have a strong stomach. What is in there is a 2-year-old getting run over by a truck. The driver stops, then starts again and drives away, running her over a second time with the rear wheels. Then, a whole bunch of people just walk by (18 as filmed by surveillance cameras), swerving to avoid her body but nobody stops until a garbage worker does and the girl’s mother shows up, picks her up and walks away.

The scene took place in Foshan, one of these growing industrial cities in the Guangdong province. Of course, as reminiscent as this is of the Kitty Genovese case, that is often related to bystander effect and diffusion of responsibility (the lower probability of individuals offering assistance as the number of bystanders grows), this particular case is more shocking due to the fact that it’s a 2-year old.

Most explanations for this have actually centered on the fact that this area is populated with a lot of workers uprooted from rural areas and recently urbanized. So, we are getting an updated version of Ferdinand Tönnies’s idea of different modes of social integration: Gemeinschaft (the community mode of integration where ties are based on personal knowledge and similarities and where community needs might take precedence over individual preferences) as opposed to Gesellschaft (the association mode of integration, based on impersonal ties and where individualism is more likely to prevail).

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Great, Britain!

Dat Charles graag Camilla’s tampon wou zijn in 1989 weten we dankzij de oorlog tussen twee gehuwden, die afluisteraars inschakelden om ‘de ander’ uit te schakelen. Vandaag staat Groot Brittannië repper en repper in roer vanwege een ander soort afluisterpraktijk. Het meest gelezen Engelstalige vod ‘News Of The World‘, een van de speeltjes van Rupert Murdoch, heeft van minstens 4000 mensen hun privégesprekken afgeluisterd, enkel om informatie te verkrijgen. Totnogtoe hebben slechts 8 mensen de moed gehad om een proces aan te spannen, een paar hebben 1 miljoen geäccepteerd om er over te zwijgen. Sienna Miller is één van de acht, lees wat men vond in het notaboekje van een detecdief: “Notes found in Mulcaire’s notebook, which was seized in a police raid in 2006, included three of Miller’s mobile numbers and their related account numbers, pin numbers, the numbers she dialled to access her voicemail services and the passwords she used to discuss her accounts with her mobile phone provider.” Haar intieme leven stond tot in detail in de krant de dag erna. Afgrijselijk, je wil het niet meemaken, die paranoïa – maar het kan nog erger met de Vrije Markt: ook de telefoons van de intimi van een ontvoerd en vermoord kind werden afgeluisterd, en naar alle waarschijnlijkheid werden er berichten gewist, om te voorkomen dat de ouders hun hoop te snel zouden verliezen. Het zou slecht zijn voor de verkoopcijfers, zoals alles uiteraard slecht is voor de verkoopcijfers als je enkel kan denken in termen van ‘wat is slecht voor de verkoopcijfers’.
Het is dus dankzij de Guardian en hun niet-aflatende speurtocht, inclusief WOBen, dat dit aan het licht komt. Als het van Scotland Yard afhing, zou het namelijk netjes onder de stijve opperlip van de malle idee van Britishness zijn blijven zitten.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bankiers zijn meestal menselijk

This video is from BankTrack, a global network of civil society organisations and individuals tracking the operations of the private financial sector and its effect on people and the planet. The primary objective is to promote disinvestment in coal power plants.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zomercollege | Wetenschap en Moraliteit

Gelovige mensen zeggen vaak dat wetenschap leuk en aardig is, maar ook koud en kil. Wetenschap zou zich niet moeten uitspreken over moraliteit, dat domein ligt buiten zijn bereik. Onzin, zegt Sam Harris in onderstaande lezing.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende