In 2030 wordt mondiaal 70% meer energie verbruikt dan in 2003. Het olieverbruik zal met 38% stijgen van 86 miljoen naar 118 miljoen vaten per dag. Dat staat in het International Energy Outlook 2006 van het Amerikaanse EIA. Het leeuwendeel van de gestegen olievraag zal worden geproduceerd door niet-OPEC landen in West-Afrika en rondom de Kaspische Zee (BBC). De prijs van olie zal met 33% stijgen van 31 dollar per vat in 2004 naar 57 dollar in 2030. Een hogere olieprijs drukt de vraag naar olie, het EIA heeft daarom haar voorspelling van de vraag in vergelijking met vorig jaar naar beneden moeten bijstellen. Driekwart van het groeiende energieverbruik komt voor rekening van niet-OECD landen: 3,7% groei per jaar in Azië en 2,8% in Latijns-Amerika tegen gemiddeld 1% groei in OECD landen. In de industriesector groeit de vraag het snelst, in de transportsector juist het minst. Het aandeel van olie in het totale energieaanbod daalt, terwijl dat van kolen en gas iets toeneemt. Hernieuwbare energiebronnen stijgen licht evenals kernenergie. Alternatieven voor conventionele aardolie zoals biobrandstoffen, olie uit teerzand, coal-to-liquids en gas-to-liquids zullen in 2030 met 9,7 miljoen vaten per dag oftewel 25% van stijgende vraag naar olie dekken. • Het volledige rapport, navigeerbaar per hoofdstuk met kekke figuren. Ondergetekende onthoudt zich van enige subjectieve interpretatie en biedt in plaats daarvan een multiple choice antwoord aan: (a) no problemo, gaat lekker zo (b) het einde is nabij (c) wuppies waar?
Welke zaken moeten volgens u wel of niet bewaard worden voor het geval de wereld vergaat en de hele zooi weer opnieuw moet worden opgebouwd? Oftewel, wat is de beste starterskit voor de nieuwe beschaving?
Dit naar aanleiding van het opzetten van een doomsday kluis voor zaden op de Svalbard eilanden. Voor de SF kenners, denk ook aan: The Mote in God’s Eye. (Thx Grobbo)
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
De blogosphere gonsde afgelopen week van de onthulling dat iPods onder erbarmelijke omstandigheden in elkaar worden gezet in China. Natuurlijk is dat schrijnend als je ziet welke winsten er op worden gemaakt, maar komt dit als een verrassing? Natuurlijk niet.
Ons hele systeem is er op gebaseerd dat produktie tegen de laagst mogelijke kosten plaatsvindt, en als dat in een Chinese fabriek gebeurt dan sluiten zowel opdrachtgever als consument de ogen. Wetgeving die het verbiedt ontbreekt, dus waarom niet? De verontwaardiging die het bericht over Apple oproept is hypocriet omdat we doorgaans meer interesse in de prijs van de aankoop hebben dan voor iets wat in verre landen plaatsvindt. Of in de periferie, zoals Emmanuel Wallerstein zou zeggen, nuttig om het economische centrum van goedkope arbeid en grondstoffen te voorzien.
Inmiddels mag worden aangenomen dat veel mensen weten dat verreweg de meeste chocolade met behulp van slavernij wordt geproduceerd, maar dat heeft nog niet tot een daling in chococonsumptie geleid, en deze iPod situatie zal evenmin tot een verkoopdaling leiden. Alleen consumenten kunnen hier iets aan doen door hun gedrag te veranderen. Soms werkt dat, zoals in het geval van Nike -beschreven in het Volkskrant artikel hieronder- maar totdat het Westen bereid is met wetgeving te komen dienen we te accepteren dat onze welvaart nog altijd ten dele op slavernij is gebaseerd.
Multinationals zijn natuurlijk ontzèttend 2005. De nieuwe corporate entity is de Globally Integrated Enterprise. Zo noemt Samuel Palmisano, IBM’s CEO, de opvolger van de multinational. In het meest recente nummer van Foreign Affairs beschrijft hij het karakter van deze bedrijven.
Multinationals, tekent hij aan, zijn ontstaan uit protectionisme, tariefmuren en andere handelsbarrieres die ontstonden na de Eerste Wereldoorlog. Vanwege de handelsbelemmeringen hadden multinationals ‘afdelingen’ in veel landen: ze zaten zodoende dicht bij ‘hun’ markt, en hadden geen last van tariefmuren. Met de toenemende globalisering hebben we de afgelopen twintig jaar grote stromen geld, goederen, en informatie op gang zien komen. Bovendien maakten ICT-ontwikkelingen communicatie en management eenvoudiger. Zo konden bijvoorbeeld gestandaardiseerde technologieën worden geïntroduceerd. En daarmee ontstaat een ander soort bedrijfsorganisatie.
Multinationale bedrijven hoeven niet meer te produceren vlak bij hun afzetmarkt. De hierarchische structuur zoals die eerst bestond, verliest zijn nut. Bedrijven doen hoe langer hoe meer aan outsourcing: belangrijke delen van hun operations besteden ze uit. Niet alleen salarisadministratie, verkoop of klantenservice, maar ook Research & Development en andere specialisaties.
Dat vergt andere soorten management. Het gaat nu om zeer complexe operaties die op verschillende plaatsen door verschillende dienstverleners worden utigevord, maar die wel moeten worden geïntegreerd. En de uitbesteede taken zijn echt kerntaken. Communicatie met opdrachtnemers wordt van doorslaggevend belang. Bedrijven raken zeer sterk met elkaar verweven.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“This has been going on for 58 long years. It’s time. It’s overdue”
Het Rode Kruis is niet meer, leve de … euh … diamant met vanalles in, voor elk wat wils, mèt onderscheid.
Hier het prentje bij de verschillende bloedgroepen.
Veranderingen in gender demografie hebben een net zo grote invloed op onze toekomst als bijvoorbeeld klimaatverandering of proliferatie van wapens. Dat zegt Rosa Brooks in haar column in de LA Times. Dat vond Francis Fukuyama ook die in 1998 stelde dat de ‘vervrouwelijking’ van de Westerse politiek zou leiden tot een afname van agressiviteit. Volgens Fukuyama zijn vrouwen lief: ze zijn minder geneigd tot oorlog, en willen liever samenwerken. En dat zou gevaarlijk zijn, want: If tomorrow’s troublemakers [mannen zoals Saddam en Milosevic] are armed with nuclear weapons, we might be better off being led by women like Margaret Thatcher than, say, Gro Harlem Brundtland. Masculine policies will still be essential even in a feminized world. Tot nu toe hoeft hij zich geen zorgen te maken; veel dames die een toppositie veroverd hebben, doen niet onder voor hun mannelijke collega’s. Denk maar aan Madeleine Albright, Condoleezza Rice of onze eigen Rita Verdonk, allen geen softies.
Brooks legt de vinger wél op de zere plek: niet de Westerse girlie states maar de landen waar vrouwenemancipatie nog in de kinderschoenen staat. Door o.a. selectieve abortus, zal in sommige samenlevingen een overschot aan ongebonden jonge mannen ontstaan, met wellicht hogere criminaliteit en meer conflicten tot gevolg. Volgens Brooks vormen deze angry young men bovendien een ideale visvijver voor terroristische en andere militante organisaties. De oplossing voor deze onbalans: “Maybe we’ll find some creative solutions: a boom in global match-making, perhaps, pairing high-achieving “surplus” Asian men with Western women”. Dit zegt ze tongue-in-cheek (neem ik dan maar aan) want het onderliggend probleem is wel degelijk serieus.
The Lancet publiceerde begin dit jaar bedroevende cijfers: A careful demographic analysis of actual and expected sex ratios shows that about 100 million girls are missing from the world—they are dead (comment is beschikbaar na registratie). Er moet, al dan niet uit politiek eigenbelang, dringend iets gebeuren aan wat al gendercide wordt genoemd.
Vandaag plaatsen we een bijdrage van Wytske. Afgelopen zaterdag bezochten Wytske en Reanne het Nederlands Sociaal Forum in Nijmegen. Hun verwachtingen vooraf strookten echter niet met wat ze aantroffen. Een fantasievolle impressie van tegenstellingen tussen verwachting en werkelijkheid, rijk en arm, oud-links en jong-links, soort van.
Om de sier-Socialist te ontmoedigen, staat voor de ingang van het Wereld Sociaal Forum een rij mensen opgesteld die aan aids lijden. Alleen ellebogend kom je bij de ingang, waar je je snel aangeschoten regenjas weer uittrekt. De gescandeerde leuzen van de lijdenden maken snel plaats voor ritmische klanken. Etende, vrolijke mensen staan in een centrale binnenplaats en in een nagebouwd stalletje maakt een Indonesische kakilima zijn siomay klaar. Een smoezelige, echte Boliviaanse zit op een matje met koopwaar. Op de matjes naast haar zitten drie andere Boliviaanse vrouwen met teveel dezelfde frutsels voor deze te kleine Sociale markt.
Je hangt je regenjasje aan het jassenrek bij de ingang en gaat meteen even naar de w.c. Naast de kraan zie je een emmer hangen en een gerycled papier en je leest “geen water uit solidariteit voor Darfur, de pomp is 1 km verderop”.
Nog even een blik in de spiegel werpen en in plaats van jezelf te zien, kijken 10 hongerlijdende mensen je aan vanaf een panoramafoto boven de lege kraan. Je tekent met een oogpotlood hun buik wat bij en volgt de bordjes naar de pomp. Met een blij loopje en een emmer water ben je halverwege als een jongen je aanduwt om je vervolgens het principe van de andere wang en wereldvrede uit te kunnen leggen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
