Vandaag plaatsen we een bijdrage van Wytske. Afgelopen zaterdag bezochten Wytske en Reanne het Nederlands Sociaal Forum in Nijmegen. Hun verwachtingen vooraf strookten echter niet met wat ze aantroffen. Een fantasievolle impressie van tegenstellingen tussen verwachting en werkelijkheid, rijk en arm, oud-links en jong-links, soort van.
Om de sier-Socialist te ontmoedigen, staat voor de ingang van het Wereld Sociaal Forum een rij mensen opgesteld die aan aids lijden. Alleen ellebogend kom je bij de ingang, waar je je snel aangeschoten regenjas weer uittrekt. De gescandeerde leuzen van de lijdenden maken snel plaats voor ritmische klanken. Etende, vrolijke mensen staan in een centrale binnenplaats en in een nagebouwd stalletje maakt een Indonesische kakilima zijn siomay klaar. Een smoezelige, echte Boliviaanse zit op een matje met koopwaar. Op de matjes naast haar zitten drie andere Boliviaanse vrouwen met teveel dezelfde frutsels voor deze te kleine Sociale markt.
Je hangt je regenjasje aan het jassenrek bij de ingang en gaat meteen even naar de w.c. Naast de kraan zie je een emmer hangen en een gerycled papier en je leest “geen water uit solidariteit voor Darfur, de pomp is 1 km verderop”.
Nog even een blik in de spiegel werpen en in plaats van jezelf te zien, kijken 10 hongerlijdende mensen je aan vanaf een panoramafoto boven de lege kraan. Je tekent met een oogpotlood hun buik wat bij en volgt de bordjes naar de pomp. Met een blij loopje en een emmer water ben je halverwege als een jongen je aanduwt om je vervolgens het principe van de andere wang en wereldvrede uit te kunnen leggen.
Zonder water, maar met een gezuiverde geest en doorweekte sokken ga je op zoek naar je jas. Een oudere standhouder kijkt je vrolijk en verwachtingsvol aan, leunend op het rek. Het blijkt een rek met ruiljassen. Je wilt geen materialist lijken en pakt een rood-gele fluwelen jas en trekt hem aan. Bij de uitgang naar buiten krijg je een kaartje met een bankrekeningnummer en een magere hand. Op de achterkant van het kaartje staat een curve met het gemiddelde uitgavepatroon van de Nederlander.
Echter, het Sociaal Forum op zaterdag 20 mei in Nijmegen was heel anders dan in onze verbeelding.
We troffen een wat saaie opstelling met informatiekraampjes, muziek en verspreide mensen in de koude motregen. Veel debatten in benauwde kantoorkamers van de universiteit van Nijmegen. Nog even naar een workshop van Llink, want we hadden gratis kaartjes (weekendarrangement) gewonnen met een slagzin op de Llink website. We verkochten de gratis kaartjes na afloop aan een blij meisje en mijn vriendin zei braaf tegen haar: we moeten elkaar een handje helpen, nietwaar?
In de pendelbus terug klonken duurzame discussies en “kiezen tussen twee kwaden” om eens heen. We mijmerden over de pendelbus waar we per ongeluk bijna in waren gestapt, die vol met jonge mensen naar een dancefeest ging. Stel nou, zei mijn vriendin, je moet kiezen tussen die dancebus en de forumbus om de wereld opnieuw te bevolken. Welke bus zou jij kiezen? Ik koos de dancebus. Met reproductie in haar achterhoofd, koos zij de forumbus, want de mannen behoorden meer tot haar doelgroep. Tevreden met onze keuzes reden we verder. Ik kon zien dat ze in gedachten al met het herbevolkingsprogramma was gestart.
De sier-Socialisten
Wytske en Reanne