Sluimerende conflicten

Europa koestert de vrede. Maar regionale conflicten kunnen ook op dit continent de rust verstoren. In het vooruitzicht van een nieuw associatieverdrag met de EU dat eind november in Vilnius gesloten moet worden is Moldavië dit voorjaar begonnen met het plaatsen van grensposten langs de Dnjestr om inkomend verkeer vanuit de afgesplitste provincie Transnistrië te kunnen controleren. Het is een gebaar vanuit de hoofdstad Chişinău richting Europa: wij zijn er klaar voor om de buitengrenzen van de Unie te bewaken. Aan de overkant is men er niet blij mee. Transnistrië, waar vooral Russen en Oekraïners wonen, heeft zich in 1992 na een burgeroorlog afgescheiden van het overwegend Roemeens sprekende deel van de voormalige Sovjetrepubliek. Hier willen ze liever bij Rusland horen dan bij de EU. Maar het gebied, dat door geen enkel land als onafhankelijke staat wordt erkend, is wel afhankelijk van handel met de buurlanden en de EU.  Een nieuwe stap van regering in Chişinău richting de EU is economisch nadelig voor de inwoners van de afgescheiden strook.  In reactie op de nieuwe controleposten aan de westgrens heeft de Opperste Sovjet in de hoofdstad Tiraspol (het enige parlement ter wereld dat nog onder die naam opereert) besloten nu ook grensposten te plaatsen. Het probleem is dat de beide delen van de voormalige republiek het niet eens zijn over de precieze loop van de grens. Een conflict ligt op de loer en de druk van de EU die gebaat is bij een duidelijke en goed controleerbare buitengrens van fort Europa zal de spanning onvermijdelijk opvoeren.

Door: Foto: bron: www.flickr.com/photos/_mia/

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Op straat in Chisinau, Moldavië

De 'poorten van Chisinau' (Foto: Wikimedia Commons/Serhio)

Vanmiddag stond bij de McDonald’s in het hartje van Chisinau een mannetje met een grote indianentooi op zijn hoofd fanatiek de panfluit te bespelen. Hij en zijn maat hadden veel publiek, dat ervoor gekozen had de zondagmiddag op en neer Stefan cel Mare te flaneren, de grote boulevard waaraan alles in de stad gebeurt, van ijsjes eten tot het land regeren.

De stad is rustig. Politie staat alleen bij de ambassades. De regeringsgebouwen zijn met gloednieuwe, glimmende hekwerken afgezet. Niets wijst erop dat in dit land momenteel de duimschroeven flink aangedraaid worden om ervoor te zorgen dat de communisten de verkiezingen aan het eind van deze maand winnen. Dat is nodig omdat de verkiezingen van deze april tot een patstelling hebben geleid. Het staatspersbureau pompt er op het moment berichten uit met titels als Moldovan opposition defies electoral legislation en Moldovan opposition tries to conceal truth about post-election riots. Die eerste link gaat over het feit dat leden van de oppositie weigeren hun zetels in de verkiezingscommissie op te geven, terwijl de communisten dat al wel gedaan hebben, dit alles om plaats te maken voor ‘onafhankelijken’. De belangrijkste website van de oppositie heeft van de provider te verstaan gekregen dat ze moet stoppen met schadelijke activiteiten.

Honing is er ook. De Russen hebben een kapitaalinjectie beloofd aan de zittende president Voronin, die zichzelf op de borst slaat om zijn economische beleid. Voor de zekerheid wordt ook de vuist tegen de buren weer geheven: Roemenen hebben sinds een paar maanden een visum nodig om binnen te komen (hoewel er van spanning vanmorgen aan de grens geen enkele sprake was) en Transdnestrië is gedreigd met importrestricties. Al dat spierballenvertoon suggereert toch wel heel erg nervositeit bij een regime dat claimt 65 procent van de bevolking achter zich te hebben.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Moldavië gaat opnieuw kiezen

Presidentieel paleis in Chisinau (Foto: Flickr/wstuppert)

Omdat de Moldavische volksvertegenwoordigers er gisteren voor de tweede keer niet in slaagden een nieuwe president aan te wijzen, komen er nieuwe verkiezingen voor het parlement. De leiders van de oppositie dwongen hun backbenchers de zitting te boycotten uit vrees dat iemand van hen zich zou laten omkopen en in de geheime stemming toch op de regeringskandidaat voor het presidentschap zou stemmen. Die kandidaat kwam daardoor één stem tekort.

De oppositie vindt nog steeds dat de verkiezingen van deze april niet eerlijk zijn verlopen en dat ze recht heeft op meer dan de huidige 41 zetels (de andere 60 zijn voor de regerende communisten). Na lange en gewelddadige protesten bemoeide de internationale gemeenschap zich ermee, maar de oppositie weigerde zich neer te leggen bij de nederlaag. Waarnemers hadden geconstateerd dat de verkiezingen niet volgens het boekje waren verlopen, maar dat de uitslag klopte. In de aanloop naar de nieuwe verkiezingen dreigt nu een machtsvacuüm.

Bovendien is het nog maar de vraag of nieuwe verkiezingen iets oplossen, want het land blijft verdeeld over de koers van het land: oost of west? Het Moldavische hooggerechtshof heeft een klacht van de oppositie afgewezen tegen een wet die bepaalt dat dubbele paspoorthouders niet in het parlement mogen. Meer dan de helft van de oppositievertegenwoordigers heeft ook een Roemeens paspoort, iets wat overigens niet erg bijzonder is in het kleine Moldavië. Wellicht is de hoop van de communisten erop gericht met wat duwen en trekken dat ene extra zeteltje in de wacht te slepen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Trans-dnjestrië is volgend project Moskou

Vanochtend heeft de langdurig arbeidsongeschikte Buster Fonteijn zich op het ministerie van Buitenlandse Zaken in Den Haag gemeld en de toekomstige ambassadeurspost in Trans-dnjestrië opgeeïst. Volgens de vergeten tv-coryfee uit de roerige jaren ’90 heeft hij hier recht op omdat hij namelijk de énige Nederlander is die de naam van de republiek juist kan uitspreken. TranSSSdjNessSSSsstrië, moet volgens hem met ruim voldoende speeksel worden uitgesproken. Maar ook de andere benamingen: Transnistria, Trans-Dniester, Transdniestria en Pridnestrovie (Pridnestrovian Moldavian Republic) vereisen volgens hem speciale articulaire vaardigheden waarover enkel hij beschikt.

Deze week ontmoette de Russische president Dmitry Medvedev de Transdjnestrische president Igor Smirnov. In de bijeenkomst, die buiten het zicht van de pers werd gehouden, gaf Moskou aan alle verdragen die met Moldavië worden gesloten (over onafhankelijkheid van Trans-dnjestrië) te steunen. Met andere woorden is Moldavië impliciet duidelijk gemaakt dat het haar opstandige regio moet uitzwaaien (anders zwaait er wat). Overigens was Trans-dnjestrië een van de eerste ‘landen’ die de onafhankelijkheid van Abchazië en Zuid-Ossetië erkende, in Tiraspol verwachten ze omgekeerd nu dezelfde behandeling. Laten we hopen dat het deze keer zonder bloedvergieten zal verlopen. Een Russische diplomaat zei dat er in ieder geval een “andere atmosfeer dan op de Kaukasus hangt”. Smirnov kreeg verder te horen dat Rusland Trans-dnjestrië graag in haar gezondheids- en onderwijsprogramma opneemt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Europa start proef met circulaire migratie

De Europese Unie gaat experimenteren met het concept van “circulaire migratie”. Vanaf 1 januari 2009 zal er een pilot van start gaan met Kaapverdië: de eilandengroep 640 kilometer uit de kust van Senegal. Kaapverdianen kunnen dan zónder kostbare bureaucratische procedures voor een kortere periode werken in Portugal, Spanje, Frankrijk en Luxemburg. Migranten worden dan verondersteld geld en kennis naar huis mee te nemen om daar weer aan de slag te gaan. Omgekeerd zal het voor in de EU ingeburgerde emigranten ook makkelijker worden om tijdelijk weer in eigen land te gaan werken. Het Oosteuropese land Moldavië zal ook meedoen in dit project voor circulaire migratie, maar zal zich vanzelfsprekend meer richten op een betere controle op de migratiestromen vanuit het Oosten. (bron: IPS)

Tot nu toe is dit nieuws nog niet doorgedrongen in de mainstream media. Het zal mij benieuwen hoe een populistische krant als de Telegraaf dit initiatief zal oppikken. Juichen ze deze heldere win-win constructie toe omdat er zo minder kans is op nog een stroom zich in Nederland vestigende migranten of is ook dit weer een bedreiging voor de eigen arbeidsplaats?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Pjotr Lesjtsjenko – voor alle fans

In de film ‘Darwin’s Nightmare’ is een bijrol weggelegd voor een viertal Russische piloten. Ze vliegen met een Iljoesjin 76 de halve wereld over met schimmige handel. Aan het Viktoriameer laden ze vis in, en soms brengen ze daarvoor wapentuig mee terug. “In Europa krijgen kinderen met Kerst verse vis uit het Viktoriameer”, zegt Dimitri. “En hier krijgen de kinderen met kerst tanks. Ik heb er geen woorden voor”.

piloten.jpg

Eerder in de film zit een van de vier piloten in de schaduw van het vliegtuig wat onderdelen op te poetsen. Hij haalt een cilinder uit de straalmotor en sleutelt wat aan een paar onderdelen. De meegebrachte radio speelt een deuntje dat de mechanicus meefluit. Uw correspondent in Rusland, die zelf nog regelmatig met dergelijke vliegtuigen de voormalige Sovjet-Unie doorkruist, dook voor u de deuntjes op.

Tumanno na Dushe In de vrije vertaling: ‘Krassen op de ziel’

Eh drug guitara ‘He, vriend gitaar!’

Wat de oorlogsjaren betekenden voor Pjotr en zijn restaurant, vermelden de hoesteksten van de cd’s helaas niet. Wel dat hij in 1942 “gewoon” voor volle zalen optrad in zijn geliefde Odessa,dat inmiddels was bezet door het Roemeense leger, die aan de kant van de nazi’s tegen de Sovjet-Unie vochten. Daar ontmoette hij zijn tweede echtgenote Vera. Waar Zinaïde en hun kind gebleven waren, vermeldt de geschiedenis niet. Het restaurant in Boekarest bleef draaien, ook nadat de stad in 1944 in handen van het Rode Leger viel. De Sovjet-bezetters bleken zijn muziek te kennen en met name generaal Boelganin was er dol op. “Chez Lechtchenko” werd wederom een trefpunt, ditmaal van hoge Sovjet-officieren en hun dames. Ze zongen de weemoedige zigeunerliederen uit volle borst mee en dansten tot diep in de nacht op zijn tango’s. Maar in het voorjaar van 1951 sloeg het noodlot toe. Generaal Boelganin viel uit de gratie bij Stalin en verdween uit Boekarest. Kort erna werd Lesjtsjenko tijdens een optreden in zijn eigen restaurant bruut gearresteerd en afgevoerd naar een concentratiekamp buiten de stad. Daar overleed de Koning van de Oekraïense tango op 16 juli 1954, 56 jaar oud.

Vorige