Closing Time | Erik Satie – Vexations

Zeer langzaam te spelen, 840 keer te herhalen: Vexations van Erik Satie. https://www.youtube.com/watch?v=sKKxt4KacRo Wat zegt u? Dit is geen 840 keer? Klopt. Dus nog maar een keer (“Encore!“): Uitvoering door Reinbert de Leeuw (8-9- 1938 –14-2- 2020): 26 min. 31” https://www.youtube.com/watch?v=tqmQ_HJfOQs Vraagje voor de liefhebbers/kenners: welke metronoomsnelheid hoort bij de uitvoering van Reinbert de Leeuw?

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Closing Time | Allegro For Piano And Trashed Tape Recorder

De Vlaamse muzikant, componist en producer Jan De Bock, heeft onder de naam Silent Noise Revolution, een plaat uitgebracht, Insides. De muziek daarop is een concept: minimalistisch pianospel, tegen het modern klassieke aan, gecombineerd met abstracte elektronische geluidjes:

Blieb, piep, kraak brom, ruis, sjoesh, psht, tsjik, tuut, ratel, prrrrt en tik: abstracte geluidjes en stilte, het gaat nergens echt wild tekeer.

Niet voor elk moment van de dag wat mij betreft, (af en toe denk ik, kom nou maar op met die beat) maar intrigerend genoeg door die afwisseling van piano en dat gefriemel aan die knopjes.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Kronos Quartet

Het Kronos Kwartet (sinds 1973) speelt drie stukken in dit Tiny Desk Concert van NPR Music.

Het is me een raadsel waarom dit kwartet zich heeft vernoemd naar een mythsich wezen dat zijn eigen kinderen opvrat en ze later ook weer uitspuugde. Ja, die Kronos deed het op zijn manier.

Over een maandje of negen wordt het kwartet in Utrecht verwacht. Dan lopen ze al weer tegen hun vijftigjarig bestaan aan (in 2023). U ziet: wellicht het meest inclusieve strijkkwartet (ze spelen oud en hedendaags klassiek, pop- en jazzmuziek, volksmuziek en combinaties van dat al) is ‘foverer young’.

Closing Time | Hania Rani

U houdt van Keith Jarrett, Philip Glass of Simeon ten Holt? Dan houdt u ook van Hania Rani.

De muziek van de Poolse pianiste Hania Rani (voluit Raniszewska) is zindermeer schatplichtig te noemen aan het werk van Philip Glass. Misschien ook Michael Nyman, een vleugje Keith Jarrett en ook wat Simeon ten Holt.

Allemaal componisten die in haar eigen ‘about me’ niet voorkomen. Haar in inspiratiebronnen? Componisten als Max Richter, Esbjorn Svensson, Miles Davis, Nils Frahm, Murcof, Portico Quartet, Radiohead en zelfs The Beatles.

Closing Time | In C – The Corona Version from Sweden

Het Helsingborg Symphony Orkest nam het initiatief om muzikanten uit heel Zweden virtueel samen te brengen (in maart 2020), als symbool voor samenwerking, creativiteit en optimisme tijdens de Covid-19-pandemie.

Ze spelen ‘In C’, gecomponeerd in1964 door Terry Riley dat hier in verschillende stijlen voorbij komt.

‘In C’ werd voor het eerst uitgevoerd door die andere grote minimalist Steve Reich en een aantal musici die goed thuis waren in geïmproviseerde, experimentele en elektronische muziek.  Onder andere Jon Gibson (saxofoon), Pauline Oliveros (accordeon), Stuart Dempster (trombone), Morton Subotnick en Warner Jepson (synthesizers).

Closing Time | Glassworks

Mijn ouders hadden een bescheiden rijtje elpees klassieke muziek, de bekende namen. Het zei me niet zoveel, al die violen altijd. En dat duurde en duurde maar, geen nummertje van drie minuten ofzo. En er was verder ook geen invloed in mijn buurt die me kon tippen over aansprekende klassieke muziek. Dus hield ik van pop. Later, op mijn studentenkamertje, hoorde ik een keer toevallig op de radio The Glassworks van Philip Glass. Klassieke muziek, maar dan nu gemaakt. Ik heb de elpee The Glassworks gekocht en vaak naar geluisterd. Ik kende deze muziek helemaal niet. De aanschaf van deze plaat heeft bij mij alleen niet geleid tot verdere stappen in de wereld van de klassieke muziek, of de Minimale muziek, het is bij The Glassworks gebleven. KOYAANISQATSIde film waarvoor Philip Glass de soundtrack maakte,  vond ik een draak van een film, verschrikkelijk (ik ben zelfs in de pauze weggelopen – dat zou ze leren, stelletje pretentieuze aanstellers, oplichters). Maar als iemand nog tips heeft voor klassieke muziek?

Closing Time | La Monte Young

In beperking toont zich de meester, dat gezegde is niet van toepassing op La Monte Young, althans niet als je de lengte van z’n opus magnum in ogenschouw neemt: The Well-Tuned Piano duurt tot over de 5 uur. Maar afijn, het is zondag en mensen zijn vrij, dus als er een dag is waarop dit hier gepost kan worden dan is het wel vandaag. Gaat u er maar even voor zitten…

Closing Time | Uakti

Uakti was een Braziliaanse band. Bandleider Marco Antônio Guimarães is klassiek geschoold. Oorspronkelijk speelt hij cello maar raakte al snel geinteresseerd in het zelf bouwen van instrumenten. Veel van de instrumenten die Uakti gebruikten werden door de band zelf gemaakt.

De muziek van Uakti bevat invloeden uit minimal music en van traditionele Indiaanse muziek uit Brazilie.

Closing Time | No Testament

Wim Mertens is een Belgische componist/pianist die sinds de vroege jaren 80 de wereld verblijdt met zijn muziek. Qua stijl is minimalisme nooit ver weg, maar de melodie wordt daarbij nooit uit het oog verloren. Zijn muziek wordt veel gebruikt in films, voor theaterstukken, en in de media als herkenningsmelodie.

Uit 1989 is dit No Testament.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.